Adel verplicht (015)

zondag 6 juni-2004
Baron Maurice Lippens heeft een rottige week achter de rug. Eerst kwam naar buiten dat de Belgische Justitie de Banque Belgolaise ervan verdacht voor een paar Congolese rakkers 70 miljoen euro te hebben witgewassen die afkomstig waren uit de verkoop van een voorraadje zogenaamde bloeddiamanten. Die rakkers zouden daar dan weer wapens voor hebben gekocht om allerlei vijandige stammen voor de zoveelste keer tot Pygmee-afmetingen te reduceren. De Belgolaise is een dochter van Fortis en zoals u inmiddels weet is baron Maurice daar de hoogste baas van. Nou ligt die niet snel aan de luchtslangen, anders word je geen hoogstebaas. Hij liet dan ook bliksemsnel een persbericht in elkaar sleutelen waarin stond dat van de kwalijke berichten geen tropisch hout klopte en dat ze bij Fortis rustig de resultaten van het gerechterlijk onderzoek afwachtten. Dat deed de aandeelhouders blijkbaar goed, want Fortis maakte toch nog een leuk winstje op de beurs. Zo gaat dat.
Maar er was nog iets waar baron Maurice niet goed van werd. Dat was het verhaal waarmee het Nederlandse weekblad Party afgelopen weekend naar buiten kwam onder het kopje: “Sponsor Gullit in opspraak”. De inleiding vermeldde het volgende: “Afgelopen week werd bekendgemaakt dat Ruud Gullit de hoofdrol speelt in een reclamespot van een grote Belgische bank. Begin juli is de commercial voor het eerst op de televisie te zien. Party kwam achter een schokkend feit over de hoogste baas van deze bank”. En vervolgens wordt er uitgepakt met materiaal uit het Dutroux-dossier over de gebroeders Maurice en Leopold Lippens dat afkomstig was van het internet...
Vrijdagmiddag diende in Amsterdam een kortgeding tegen Party. Een bef van Stibbe eiste namens zijn cliënt dat alle exemplaren van het weekblad uit de schappen zouden worden gehaald en een aantal boetes dat in de tonnen liep als niet zus of als niet zo. Party verweerde zich met erop te wijzen dat het citeerde uit stukken die soms al geruime tijd op de site van Kleintje Muurkrant (in deze serie) waren te vinden. Maar daar had de advocaat van de baron nog nooit van gehoord, laat staan dat hij ooit kennis had genomen van de boeiende inhoud ervan. Je zou bijna concluderen dat wat op het internet verschijnt niet meetelt voor dit soort luitjes en wat in een blad als Party wordt afgedrukt wel. Hoe dan ook, men kwam tot een schikking. Het weekblad werd veroordeeld tot de formidabele boete van 12.500 euro en het plaatsen van een rectificatie in de volgende editie. Peanuts dus. Maar dat neemt niet weg dat de schrijver van het artikel in wezen als een goedkope sensatiebak wordt neergezet. Terwijl hij tweehonderd procent gelijk heeft. En baron Maurice weet het. Hij en zijn broer Leopold komen bij herhaling in het dossier Dutroux voor. Wij van Kleintje Muurkrant kunnen dat zonneklaar aantonen. Met alle details. Dus wat nou boete? Wat nou rectificatie? Het is gewoon waar. Stay tuned.