Afrin en Erdogan (031)

De vandaag afgesloten conferentie te Istanbul over Syrië (zonder Syrië) door de regeringsleiders van Turkije, Rusland, Frankrijk en Duitsland liet een soort '19e eeuws Entente-overleg' zien met 'de zieke man van Europa', toen het Ottomaanse Rijk; nu Turkije. Omdat de 'Pax Americana' op zijn terugtocht is komen 'oude sentimenten' bovendrijven in de Europese politiek.
De belangrijkste uitkomst is dat Idlib ('het afvalputje'; zie vorige afleveringen) bevroren is. De de-facto controleur van Noord-West Syrië (Ankara) mag het zelf oplossen met de verzamelde jihadi's van alle "belanghebbenden" (SArabië; Golfstaten; EU-rebellen; Oeigoeren; etc.). Kermisklant Erdogan denkt deze klus te klaren. Gezien het bombarderen van Diyarbakir (hoofdstad Turks-Koerdistan) in de strijd tegen de PKK kunnen we ons gemakkelijk een voorstelling maken van wat de tegenstribbelaars te wachten zal staan.
De YPG/SDF (Koerden), die onlangs knarsetandend de gebieden die ze met bloed op DAESH hadden bevochten van de Amerikanen aan de Turken moesten afstaan (Manbij; in het kader van hun 'bondgenootschap'), hadden Damascus al laten weten klaar te staan om samen Idlib (en dan in een moeite door natuurlijk Afrin!) te bevrijden. Ze blijven in de 1e plaats Syriërs.
Terug naar het 19e eeuwse karakter van het Istanbul-overleg. Opmerkelijk is het 'EU post-Brexit'-karakter van de conferentie. Alsof BosKalis de opdracht Engeland (minus Schotland, Wales & the Iles) naar voor de kust van Boston te verslepen al binnen had.
Ook hier dreigde de Khashoggi-affaire de boel weer even over te nemen toen een BBC-verslaggever op de persconferentie Erdogan provoceerde nog een keer full-speed te gaan over de moord op zijn Moslimbroeder: 'de verantwoordelijken moeten bloot!', riep Erdo de opdrachtgever ter verantwoording, naast de 18 in Ryad gearresteerden die hij ter berechting in Turkije eist. MBS, de dictator in naam van zijn vader. Zijn UHD lijkt toch breikt zou je zeggen. Zijn broer is al uit de diepvries gehaald. Een helicopterongeluk? Het is maar een 'wild guess'. De lui die op hem gewed hebben (Nederland; UK; Israël; MSM) zitten toch in zwaar weer en je hoort ze even niet. Net als de fuzz over Iran dat nu juist zou moeten worden beoorlogd volgend de neocon-formule.
Ondertussen is Ankara gewoon weer flink bezig in Turks- en Iraaks Koerdistan tegen de PKK. Ook in Iraans-Koerdistan laait de strijd van Teheran op tegen de PJAK. De door Turkije gecreëerde Koerdische Barzani-republiek neigt na het verlies van Kirkuk nu toch meer naar Bagdad. Zo wint Erdogan op de Internationale Buehne misschien kijkers, hij verliest zijn vazallen. Hij viert twijfelachtige triomfen op Internationale fora terwijl onder zijn ogen de hem resterende externe territoria steeds meer tot gevaarlijke 'melting pots' worden. Het idee Idlib en Afrin (in de Ottomaanase tijd vanuit Aleppo bestuurd) administratief onder Hatay (arabischtalige Turkse provincie door Frankrijk aan Turkije gegeven om een bondgenootschap met de Sovjet-Unie tegen te houden) werd met gejuich begroet op de congressen die Tacip zo graag toespreekt. 'Heim ins Reich'. Maar dat kan geen zoden aan de dijk zetten.
De oorlog in Syrië is pas over als Afrin is bevrijd. (WK)