Afrin en Erdogan (027)
Als Turkije de controle kwijt is over Idlib, wie heeft hem dan wel? De Al-Nusra-jihadi's die in Russische bussen zijn geëvacueerd uit de verzetscentra die het Syrische Leger de afgelopen tijd heeft bevrijd (meer dan 70% van het land) weigeren zich bij het 'Noord-Syrische Leger' dat Ankara heeft opgezet om Afrin te besturen aan te sluiten. Ook nu het Syrische Leger (SAA) de aanval op hen heeft ingezet. Uiteraard was het niet alleen Erdogan die in de Syrische jihadi-visvijver viste, dat deden ook SaoedieArabië en de Golfstaten. Ieder had zijn eigen militie met eigen gebied. Maar dat is nu allemaal voorbije tijd: in het Noorden heb je Idlib (gelegen naast de Turkse Arabischtalige provincie Hatay) en Afrin 'onder Turkse controle'; in het Zuidoosten nog wat 'pockets' van 'het Vrije Syrische Leger' aan de grens met Jordanië. Kuneitra aan de grens met Israël is geneutraliseerd.
Een belangrijke groep (20.000 personen / 5000 strijders) vormen de Oeigoeren, een Turkstalige (tot de familie van 'Turkse talen' behorende) bevolkingsgroep uit de Chinese provincie Xinjiang die al decennia strijd voeren voor een eigen natie (Oost-Turkestan), gevoed door de 'Groot-Turkse gedachte' zoals aangehangen door de MHP, de fascistische partij van luitenant-kolonel Türkesj. Met deze MHP vormt Erdogan sinds zijn breuk met Feti Gülen met wie hij samen de macht had veroverd op de 'Kemalisten' (aanhangers van de seculiere Republiek van Atatürk) een verbond. De fascisten zijn de enigen met invloed in Erdo's dictatuur. Zijn eigen AKP vond hij vaak te kritisch en na de staatsgreep zelfs gevaarlijk. De Oeigoerse kwestie was dus een erfenis (de NAVO had de destabilisatieactie tegen China altijd actief gesteund), maar Erdogan zou niet de straatvechter zijn die hij is als hij er niet een eigen draai aan had gegeven: al lang voor hij zijn leger naar Afrin stuurde om de Koerden te verdrijven, had hij de Oeigoeren gehuisvest in Idlib om tegen Assad te vechten. Eerder hadden ze in Aleppo en Hama hun werk als huurlingen gedaan, maar deze gebieden waren aan de Turkse invloedssfeer verloren gegaan.
Nu zitten de Oeigoeren dus in Idlib. Al-Nusra weigert zich naar Ankara te voegen. Het is afwachten wat de Oeigoeren gaan doen. Zoals wij al eerder meldden in Steekspel in Syrie is China ook militair betrokkken bij steun aan Damascus. In de vorm van wapenhulp, economische hulp en nu ook 'boots on the ground'. De insteek is duidelijk: te verhinderen dat de Oeigoerse strijders terugkeren naar China. Daartoe is grote diplomatieke druk op Ankara uitgeoefend en nu dus ook militaire druk.
Of de NAVO, Deep State en de oorlogspartij op Capitol Hill (dwars door Republikeinen en Democraten heen) Damascus het hele grondgebied van het getergde land laten bevrijden zonder een nieuwe "chemische aanval van Assad op zijn eigen bevolking" waarop May en Macron van Trump kruisraketten eisen en vervolgens hun luchtmacht zullen willen inschakelen om hun Al-Nusra/Al-Qaida-protegees in Idlib te redden blijft onzeker.
Erdogan is met zijn fatale (economische) politiek bezig om het cement uit zijn dienstenmaatschappij te kloppen. De hyperinflatie die het land teistert ruineert de lagere middenklasse die hij het 10 jaar steeds beter liet gaan. Het eind van die stijgende lijn betekent ook het einde voor de straatvechter uit een kleine gemeente boven Istanbul die het kon brengen tot de 1e Sultan aan de Bosporus na de val van het Ottomaanse Rijk.
De toekomst voor Turkije wordt zeer ongewis. De oorlog in West-Koerdistan, waar het Turkse leger haar eigen bevolking aanvalt, zal intensiveren als de strijd in Syrië is gestaakt. De Koerden kunnen zich dan concentreren op hun echte hoofdstad Diyarbakir, waarvan het historische centrum door Turkse bombardementen verwoest is. (WK)
