Afrin en Erdogan (012)

Erdogan weigert toe te geven aan internationale druk om zijn invasie in Afrin te staken. Voortgedreven door de nationalistische hysterie die hij zelf heeft gecreëerd, is hij "slachtoffer" van wat hij zal moeten stoppen voor hij in het kielzog ervan wordt meegezogen in de diepte. Volgende maand heeft hij verkiezingen. Een terugtrekking zonder teveel gezichtsverlies, daarom wordt het moorden nog even doorgezet. 'Nieuwe elitetroepen' worden ingezet op het scheiden van de markt om het debacle nog wat "cachet" te geven. De premier meldt dat de grens met Afrin 'geheel is bezet' na een maand oorlog.
In de MSM wordt graag beweerd dat het Rusland was die 'de Koerden heeft verraden' door het Syrische luchtruim te openen voor Turkije. Omdat de PYD weigerde het Syrische leger in Afrin toe te laten via Russische bemiddeling moesten ze maar 'leren voelen' wat hun partnerschap met het Pentagon in deze zou betekenen, zo is het verhaal: niets. Toch is dat maar een deel van het verhaal. En van een ingewikkeld spel tussen de grootmachten in hun nieuwe Koude Oorlog. Want natuurlijk was het de oorlogspartij in Washington die door te verklaren dat het bondgenootschap 'niet voor Afrin gold'  Erdogan het groene licht gaf voor de invasie die 'blijvende Turkse aanwezigheid in Syrië' moest opleveren. Damascus zou die blijvende aanwezigheid (een 'bufferzone' volgens het compromis van Mattis) nooit kunnen accepteren. Hierdoor zouden Turkije en Rusland (samen met Iran 'Astana-vredespartners') in conflict raken en zou zo de Navo-alliantie, die grote schade had opgelopen, kunnen worden hersteld, zo was het plan: allemaal achter Turkije, onze bondgenoot.
Dit spelletje is mislukt door sluw spel van Moskou. Erdogan kreeg de kans binnen te vallen; ondertussen werd een val opgesteld: de Koerden kregen de gelegenheid versterkingen naar Afrin aan te voeren over Assad grondgebied en Syrische commandotroepen maakten een aanval uit Idlib (de provincie onder Afrin waar de Turkse proxi-jihadi's in hun laatste grote steunpunt hebben en tegelijkertijd door Damascus en Moskou hevig worden aangevallen) onmogelijk. Tegelijkertijd zendt Ankara signalen uit dat de legering van Syrische grenstroepen acceptabel zou zijn. Daar ligt dus het te sluiten akkoord. Maar voorlopig spreken nog de wapens.
De situatie in Syrië draait op drie instabiele situaties: in de VS waar Trump met afzetting wordt bedreigd; in Turkije waar Erdogan vecht voor overleven na het debacle in Syrië; en Israël waar Netanyahu cel en afzetting wegens corruptie probeert te ontlopen door buitenlandse spanningen te creëren. Alleen 'het autoritaire Rusland' van Poetin bezit de weelde van onafhankelijk van binnenlandse onrust te kunnen opereren in het conflict.
'Dit is een nationale strijd en iedereen die ertegen is zal worden verpletterd' dreigde Erdo de Koerdische HDP-partij in het parlement als ze demonstraties tegen de oorlog zouden willen organiseren. Een tv-persoonlijkheid riposteerde beschuldigingen over burgerdoden in Afrin met: 'Als we burgerdoden willen maken weten we ze wel in buurten van Istanbul of zelfs in het parlement te vinden'. De sociaal-democratische CHP, toch moeilijk van enige kritiek, hoogstens gebrek aan enthousiasme te beschuldigen, heeft aangifte gedaan van bedreiging. Het klimaat van 'Frische froeliche Krieg' mag niet verstoord worden. Erdogan's AKP loopt aan de band van de fascistische MHP, de partij van de grijze wolven die nu iedere avond op tv huilen voor de rode vlag met halve maan. Bij zijn aantreden verraste Erdo nog met een bestand in de oorlog in Turks-Koerdistan die al 40 jaar voortduurt, nu volgt hij de fascisten.

De solidariteitscampagne met Afrin kan hier ondertekend worden. (WK)