Afrin en Erdogan (010)

Wat in de eerste aflevering nog een 'drole de guerre' werd genoemd, begint nu kenmerken van een farce te vertonen. Bedoeld voor een 'eervolle aftocht' van het Turkse expeditieleger uit Afrin. De Turkse minister van BZ verklaarde dat 'als de Syrische troepen niet kwamen om de Koerdische terroristen te ontwapenen niets het Turkse leger zou kunnen stoppen'. Dus niet de uitspraak van de Veiligheidsraad, niet dat Mattis de inval illegaal noemde en ook geen Syrische troepen. Dit was natuurlijk een levensgevaarlijke, onverantwoorde uitlating, de vonk van WO3, als het tegelijkertijd niet zo belachelijk was geweest: Turkije, het 2e leger van de Navo, en zijn proxi's zijn niet in staat geweest het te winnen van de Koerden en hun bondgenoten. Daarbij heeft Afrin voor Turkije een doos van Pandora geopend in de vorm van de toestroom van vrijwilligers uit de hele wereld, met name uit de VS. Prachtig is het verhaal van een Baskische vrijwilliger wiens opa door de Franco-fascisten werd vermoord. Zo'n voorbeeld heeft in Baskenland enorme impact, in het trage Nederland niet voor te stellen.
De PYD ontkent dat ze een overeenkomst met Assad hebben gesloten. Zeer tactisch. Ze zeggen dat ze het Syrische leger alleen hebben gevraagd de grens te bewaken. Daartoe wordt bij Afrin stad een groot legerkamp ingericht. Al eerder hadden Syrische commando's posities in Zuid-Afrin ingenomen om de grens met Idlib af te schermen tegen aanvallen van jihadi's van die kant. Nu dus 'milities' (de helft van het Syrische leger bestaat uit milities) die de Koerden te hulp komen.
Alles om het gezichtsverlies van Ankara te beperken. Het grootste goed van Erdogan, zijn gezicht. Zo kruipt Turkije terug in zijn schulp. Terug naar de oorlog tegen de Koerden in eigen land die na Syrië in een nieuwe fase zal raken. (WK)