Grachtenkrant

Op 10 september werd er een verfbom gesmeten tegen "de stencilkelder". In het postvakje van de Amsterdamse boekwinkel Fort van Sjakoo lag het volgende bericht:

"aan de grachtenkrant / eerste waarschuwing! / Betreft: verfbomactie
beste kameraden, wij hopen met deze actie het voornemen om de Gra-Kra te staken van een inhoudelijke reactie te voorzien. Indien niet van dit wordt afgezien zijn wij gedwongen hardere maatregelen te nemen. De grakra is immers het belangrijke + geliefde communicatiemiddel van de amsterdamse stadsguerilla!"lang leve de grakra! lang leve de verfbomawards! Lang leve de revolutie!"

Tot zover deze dreigbrief. Bijgevoegd was een vage foto van de met verf besmeurde voorgevel van de stencilkelder. We hebben de schade ter plaatse nog niet opgenomen maar hopen dat het meevalt: de voorgevel is nog onlangs fris in de verf gezet door de woningbouwvereniging en de bovenburen, die ons al jaren de kelder laten gebruiken, hebben er verder ook niets mee te maken!

Beste verfbomgooiers: de uitgave van de Grachtenkrant is momenteel opgeschort, naar het zich laat aanzien voor een maand of twee. Dit om mensen in de gelegenheid te stellen om zich aan te melden als vrijwilliger. Mochten zich over twee maanden genoeg mensen (jeugd!) hebben aangediend om de uitgave voort te zetten, dan zal aldus geschieden. Wij hebben behoefte aan betrouwbare lieden die helpen om kopij te verzamelen, stukjes te schrijven, kraaknieuws te volgen, kranten te knippen, pagina's vol te plakken, patat te halen, te rapen en nieten en dat hele ding te verspreiden. Kortom: meldt je liever aan als vrijwilliger (via de bekende kanalen) dan dit soort slappe halfzachte acties uit te voeren. We zijn niet onder de indruk! De GraKra

In de laatst verschenen Grachtenkrant (stond een leuk stukje historie dat wij hieronder overtypen:
"Of de Grachtenkrant nu in oktober 1979 of in juli 1980 is begonnen doet eigenlijk niet terzake. Het is een academische kwestie. Mij werd gevraagd, als mede-oprichter en lid van de eerste generatie om met 'de feiten' te komen. Bij deze. Het was toentertijd de bedoeling om verwarring te zaaien over de naam van de publicatie - en dat is gelukt! De Grachtenkrant was niet de eerste of enigste buurtkrant van de Amsterdamse kraakgroepen. Op 29 oktober 1979 verscheen het nulnummer, geheten Grachtenkoerier in een oplage van 250. deze krant is gestencild en gelayout op de bekende manier, in een stijl die de afgelopen 25 jaar vrijwel niet is veranderd, zowel qua technologie als wat betreft de vormgeving. Achterop het nulnummer staat een prijsvraag voor de beste naam van het nieuwe orgaan. In die lijst staat ook de Grachtenkrant vermeld. De redactie bestond voornamelijk uit mensen van Singel 186. Twee weken later verscheen het eerste nummer. Omdat er geen overeenstemming was bereikt over de naam heette het blad Het Rondvaartboot. Weer twee weken later komt er een nummer twee uit, geheten Grachtenschuim. Nummer drie van 10 december 1979 heeft geen naam en heeft alleen iets dat lijkt op een ondertitel: Kraaknieuws uit de Grachtengordel. Rode draad in deze vier proto-Grachtenkranten is de aanstaande ontruiming van de Groote Keyser, iets dat er toen aan zat te komen. De spanning werd in die weken flink opgevoerd. Het barricaderen was begonnen en de Groote Keyser was uitgeroepen tot stedelijk en niet lang daarna ook landelijk symbool van het verzet van de kraakbeweging. gevolg hiervan was dat de grachtengordel totaal overrompeld werd door (stedelijke) vergaderingen. Nou goed, de rest is geschiedenis. Hierna volgde de Vondelstraat, 30 april en de ontruiming van de Vogelstruys. Pas in de zomer van 1980 werd het iets rustiger. Ik ben dacht ik als enigste overgebleven van de 'nul-groep', ook omdat ik zorgde voor het stencillen bij Roodmerk in de Nieuwmarkt. Op 24 juli 1980 verscheen de eerste Grachtenkrant. Er staat op: no. 1. Twee weken later verscheen nummer twee, etc. De naam is niet meer veranderd, wel de nummering. Dat is lang een chaos gebleven. Ik zie het als historische overmacht dat de buurtkrant een half jaar niet bestond. de grachtengordel stond in het midden van de belangstelling, zelfs voor de internationale pers. Ik heb het niet als een breuk ervaren toen we in de zomer weer de draad oppakten. Het doel en de werkwijze bleef hetzelfde. We hadden alleen in de tussentijd het een en ander meegemaakt (Geert Lovink - Amsterdam)

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 406, 23 september 2005