Economie is religie

Het leuke van "de economie" is dat het alle kanten op kan en iedereen gelijk heeft of krijgt met zo'n beetje alles wat hij of zij beweert. Economie is dan ook geen wetenschap maar speculatie en neigt vaak zelfs naar een geloof. Anderen beweren dat het een manisch depressieve, oftewel bipolaire stoornis is. Van hallelujah naar diepe dalen en hele volksstammen lijden er letterlijk onder. Want ja, als het met de economie goed gaat betekent dat nog niet dat het met de bevolking goed gaat. Miljardenwinsten voor het internationale bedrijfsleven en één keer per week onder de douche in de met belastinggelden gefinancierde "zorg". Beschaving? Individuele rijkdom (van de sector bedrijfsleven en hun trawanten) en kollektieve armoe (van diegenen die het gelag -en/of gelach- betalen).
Afhankelijk van je eigen politiek bewustzijn verklaar je de alledaagse werkelijkheid op een andere wijze. Dat leidt tot komische maar vaak ook zeer vervelende maatschappelijke ontwikkelingen. We zijn met ons allen namelijk afhankelijk van de verhalen van onderzoeksbureaus die grootschalige "onderzoekingen" plegen naar "de economische ontwikkelingen en perspectieven". In de regel is het echter pseudo-wetenschappelijk gezwatel. Kijk maar naar heel veel van de (duurbetaalde) uitgebrachte rapporten en adviezen. Heel vaak blijkt er achteraf niet veel van te kloppen en zijn de cijfers en aanbevelingen zeer politiek gekleurd. Afhankelijk van hoe de politieke wind staat wordt er ophef gemaakt over economische tegenvallers (dan zal er flink bezuinigd moeten worden) of gunstige vooruitzichten (en dan krijgen de potentiële kiezersters spiegeltjes en kraaltjes toegeschoven - overigens bij voorkeur uit eigen doos). Modernisering is en blijft het toverwoord waarmee "de politiek" (bijna alle fracties van de tweede kamer) de ontbotting van het publieke stelsel doorzet.
Modernisering is bij hen niet het weer onder kollektief beheer brengen van nutsbedrijven, het terugdringen van de markt buiten de segmenten van zorg, welzijn, huisvesting en openbaar vervoer, om er maar enkele te noemen. Of het verhogen van de BTW om het sociale stelsel robuust te maken, in plaats van het doormeieren over de factor arbeid die dat moet opbrengen. Tja, salarissen betalen op het niveau van India en hier prijzen rekenen alsof het ook hier geproduceerd wordt. Laten we dat eens onder publieke controle brengen.

Momenteel zitten we weer in zulk een vreemde periode. Aan alle kanten vallen er ontslagen, zijn er angsten over rente-stijgingen en de daaraan gekoppelde hypotheekschulden, het aantal gedwongen verkopen onder huiseigenaars neemt weer toe. Ook lopen de gemeentelijke heffingen en belastingen dramatisch op vanwege de terugtrekkende beweging van de landelijke overheid. Zogenaamd ging het de afgelopen jaren echter erg slecht dus is er bijvoorbeeld keihard en pijnlijk bezuinigd op de zorg ("één op de vier patiënten in ziekenhuizen, verpleeg- en verzorgingszorg is ondervoed" *), op het onderwijs ("er is geen vakmens meer te krijgen") en op het openbaar vervoer ("bussen zijn in handen van Franse en Scandinavische speculanten"). En dan zullen we maar even de mond dichthouden over de vele honderden mensen die opgesloten zitten in brandgevaarlijke cellencomplexen alleen maar omdat ze niet over de juiste papieren beschikken. Dan zakt je broek toch af als gemeenten van plan zijn om zulke containers bij gehandicapte mensen in de tuin te plaatsen, want dat is goedkoper dan woningaanpassing. Tja, die leeft te kort om een verbouwing rendabel te maken, dus pleur maar een container neer. Brandgevaar, ach meneer, dan treedt een wethouder toch af? Er is - kortom - fors gesneden in alle leuke dingen voor de mensen. Tegelijkertijd is er veel collectief geld gaan zitten in bijvoorbeeld het goederenverkeer (Betuwelijn), defensie (JSF), belastingvoordelen voor het bedrijfsleven, nieuwe wegen, hypotheekrente-aftrek voor huisbezittersters en schiphol. Nu staan er wederom verkiezingen voor de deur en wordt het belangrijk voor de zittende bourgeoisie om duidelijk te maken dat al dat ingelever en gesnoei eindelijk vruchten zal opleveren. Stem op ons dan gaan we jullie weer wat spulletjes teruggeven... Wat een leugens en achterklap!

Nederland en trouwens alle Europese landen lopen al decennia achter de economische ontwikkelingen in de Verenigde Staten aan en daar gaat het met de binnenlandse "economie" ronduit belazerd. De financiële schuld aan buitenlandse investeerders en speculanten zijn gigafabeltastisch hoog en stijgen elke minuut. De huizenbubble aldaar staat op het punt van imploderen. De oorlogen waar zij (en wij) bij betrokken zijn kosten naast heel veel dollars steeds meer mensenlevens en de opstand daartegen van "het Amerikaanse volk" groeit met het uur. Ondertussen gaat Wall Street weer omhoog, want er naderen verkiezingen in de VS. Een tipje van de sluier werd opgelicht in een financieel dagblad in de VS. De grote hedgefund speculanten hebben in hun aankoopportefeuilles wat percentuele veranderingen aangebracht, waardoor sommige grondstoffenprijzen (benzine) naar beneden gaan (effe niet op speculeren); terwijl het aantal aandelen even wat omhoog gekrikt wordt (dus meer vraag, lees: stijgende aandelenprijzen). Zo masseren we de kiezers nog even; kunnen ze de volgende maand op de Republikeinen stemmen.
Zou het in dit land anders gaan?

En ja hoor, in Nederland gaat het ook prima! De werkloosheid daalt en er zijn steeds minder mensen afhankelijk van een sociale uitkering (zie het elders in dit Kleintje opgenomen artikel over de bijstand). De statistiekvervalsing is echter enorm. Er zijn nog steeds heel erg veel gesubsidieerde baantjes en de armoede neemt schandelijke proporties aan. Voedselbanken kunnen de vraag niet bijbenen en op straat lopen vele zichtbare slachtoffers rond van onze "struggle for life". Overvolle gevangenissen, tienduizenden verslaafden. Vele loslopende pillenslikkende potentiële psychiatrische patiënten. Met holle oogkassen speedy op zoek naar de volgende dag. Overigens zal de toenemende privacy-aantasting door justitie en politie middels massaal afluisteren en tappen, camera-toezicht en steeds meer fysieke controles (fouillering op straat) leiden tot steeds grotere afstand tussen de bestuurders en de bestuurden. Wij en zij dus.

* dat blijkt uit de "Landelijke Prevalentiemeting Zorgproblemen" van de Universiteit van Maastricht. Volgens Henry Mostert - projectleider bij het Nederlands Instituut voor Zorg en Welzijn - komt het nog steeds teveel voor dat bewoners van verpleeghuizen een blad met eten voor hun neus krijgen dat na een half uur weer wordt weggehaald, of er van gegeten is of niet. (Volkskrant 13 september jongstleden)

Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 417, 6 oktober 2006