Skip to main content
  • Archivaris
  • 356

Artikel 140

Kleine sektes noemen we sektes en misdadig. Misdadig, och ze vangen mensen die dwalen om ze vervolgens georganiseerd verder te laten dwalen. Ze beroven mensen van geld en identiteit, maar allez. Grote sektes noemen we kerken en niet misdadig, hoewel ze in de meeste oorlogen een prominente rol spelen. Ze beroven mensen van geld en identiteit, maar allez.
Puur gelet op de tekst van artikel 140 van het wetboek van strafrecht is het stuitend dat kerken niet vervolgd worden. Dat artikel beoogt organisaties die expliciet dan wel impliciet het verrichten van misdaden tot doel of middel hebben te verbieden. Van de kruistochten, via Noord-Ierland naar de Taliban levert een indrukwekkend exposé van misdaden in opdracht van God. Het woord Gods mag gewapenderhand, onderdrukkenderwijze verkondigd worden vinden de Jihad, de EO en Simonis. Simpele opdracht aan onze dienders: vul de cellen!

Zolang op de Veluwe het enten aan de consultatiebureau's voorbijgaat dienen de dominees, die nu moord en brand roepen en voor enten zijn, geruimd te worden.

Serieuzer wordt het als ook de dienders tegen het licht gehouden worden. Of breder al die overheidsdienaren die hun taken zodanig verwaarlozen of vergeten dat er sprake is van verwijtbare nalatigheid, grove onrechtmatigheid, onbehoorlijk bestuur, voorwaardelijke uitlokking bijvoorbeeld de dood tot gevolg hebbend. Al die overheidsdienaren maken van de overheid een organisatie die voorwaardelijke misdaden uitlokt, die schuldig is aan dood door schuld of erger.
De Hercules, de Westfriese Flora, Enschede, Volendam, Dover, Den Bosch, BSE, MKZ, allemaal zaken waar doden vielen door verwijtbare nalatigheid. Allemaal zaken waar de publieke opinie, de pers en de volksvertegenwoordigers zich laten sussen door twee Pikmeertjes en vergeten vervolging via het OM af te dwingen. Via een weigerachtig OM, dat spreekt.
De publieke opinie en de advocatuur hebben geen ballen meer, en roepen alleen maar obligaat politiek correct dat art. 140 fout is en opgeheven moet worden. Menig Pikmeer ligt in een deuk terwijl het gezag zich als vanouds wentelt in het pluche.

Zand

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 356, 11 mei 2001