Boschveld broeit

Op de ruim 3000 inwoners van de Bossche wijk Boschveld is tenminste één procent - dus zeker zo'n dertig mensen - capabel om een kwalitatieve en kwantitatieve bijdrage te leveren aan buurtbeleids-ontwikkeling en uitvoering. In het kader van de huidige buurtproblemen en de komende herinrichting van "onze buurt Boschveld" is nu door buurtbewoners van Boschveld het initiatief genomen, tot de oprichting van "Het Onafhankelijk Buurtplatform Boschveld".

door Jaap Roodenburg

Dat platform stelt zich ten doel om met een zo breed mogelijke basis van buurtbewoners en middenstand aan de buurt en herinrichtings discussies deel te gaan nemen. Zij stellen zich tevens ten doel creatieve activiteiten te ontplooien die de sociale samenhang van de buurt bevorderen. Als zodanig willen zij de gemeente en allerlei andere instanties en welzijnsinstellingen als onafhankelijk rechtspersoon terzijde staan en tegemoet treden met een eigen bewonersinbreng die direct betrokken wil worden bij beleids-onderhandelingen welke de structuren en veranderingen binnen 'onze buurt' betreffen. De rapportages en statistieken, waaronder "Buurten Vergeleken 2002" en de "Veiligheids Monitor 2002" met bijlagen van de gemeente 's-Hertogenbosch, geven in principe aan, dat een betrokken bewonersbijdrage aan een goed en veilig 'buurt-leefklimaat' van het grootste belang is. Zelfredzaamheid en autonomie op een democratische basis zijn daartoe de sleutelbegrippen alsook een ontwikkelingsstrategie en leerproces. Cultuuromslag in deze betekent dan, dat de verenigde buurtbewoners als serieuze "onderhandelingspartners" binnen de te voeren discussies worden geaccepteerd en niet zoals nu, als het reservewiel van de gemeentelijke en instantiële beleids-ontwikkelings-automatismen worden behandeld. Een ander belangrijk aspect is de communicatiekloof tussen de gemeente en instanties enerzijds en betrokken buurtbewoners anderzijds. Een aantal redenen liggen hieraan ten grondslag waarvan er één bovenuit springt, namelijk het aperte onvermogen van de beleidsbepalende gemeentelijke en instantiële hiërarchie, om met de met gezond verstand begaafde betrokken en ervaringsdeskundige buurtbewoners te communiceren en deze als serieuze en mede beleidsbepalende onderhandelingspartners te accepteren. In deze tijd van marktwerking en concurrentie-progressie is het gemeengoed om in onderhandelingen met zo sterk mogelijke partijen tot zo sterk mogelijke afspraken en beslissingen te komen, wat meestal het beste en het snelste resultaat voor alle betrokken partijen oplevert waar mee te leven is. De onderhandelings-posities zijn de crux tot het welslagen en het profijt. De 'continuïteit' van kwalitatieve en kwantitatieve toekomstgerichte samenwerking tot welslagen en profijt is daarin afhankelijk van open en gelijkwaardige onderhandelings-posities die communicatiebevorderend zijn. Derhalve is het niet van deze (complexe, soms chaotische) tijd, om de belangrijke onderhandelings participanten die buurtbewoners kunnen zijn, via trainering en miscommunicatie, in een zwakke 'onderhandelings' positie te manoeuvreren. Een door gemeente en instanties geregisseerde of gemanipuleerde communicatie, zal de betrokken buurtbewoners die zich in willen zetten voor een goede en veilige leefomgeving, moreel ondermijnen. Het realiteitsgehalte van de informatie in de Grote Steden Beleid nieuwsbrieven "Boschveld Bloeit" is daar het misselijke voorbeeld van. Met kromme peptalk en propagandistische neuzelarij bereik je in Boschveld alleen maar dat de betrokken ervarings-deskundige buurtbewoners zich belazerd voelen en zich terugtrekken uit de bestaande overlegstructuur, wat dan uiteindelijk weer zal resulteren in een zwak en bureaucratisch buurtbeleid, waarin buurtbewoners als een inflatoir reservewiel participeren. Dat kan en dat moet anders, te beginnen met de acceptatie door de Gemeente, de Instanties en de welzijnsinstelling(en), van betrokken, met gezond verstand begaafde, ervaringsdeskundige buurtbewoners, als serieuze onderhandelingspartner in de huidige en toekomstige leefbaarheids-structuur en herinrichtings-discussies in Boschveld. De Gemeente, de instanties, alsook de politiek verantwoordelijken dringen erop aan, dat bewoners en middenstanders zich actief inzetten en een eigen verantwoordelijkheid nemen in het beheer en leefbaar houden van de buurt of wijk. Daar is alles voor te zeggen. Maar als de houding en de strategische visie van de Gemeente en de Instanties erop gericht blijft om termijnbeslissingen (korte en lange) te nemen, die voor 99 procent worden voorgebakken door een blinde en nogal autistische zogenaamd hogere ambtelijke en professionele hiërarchie, dan is de mogelijk actieve en verantwoordelijke, met gezond verstand begaafde buurt of wijkbewoner, al bij voorbaat uitgeschakeld als "mede-beleids-ontwikkelings en uitvoerings participant". Zo was de Boschveld Herinrichting informatie en inspraak-ronde van april vorig jaar, (voorbeeld van de houding en het strategisch denken) een marketing en public-relations gedrocht, dat uiteindelijk oogstte wat het gezaaid had. Onrust door loze beloften, niet na te komen afspraken (Masterplan en Vervolg-bijeenkomst) en een stagnerende communicatie die op voorhand al niet bijster intelligent of communicatief was. Over de kosten van dat "infotainment-debâcle", welke uiteraard zijn opgebracht door de belasting betaler, worden nu de hogere hiërarchische schouders opgehaald en in de wandelgangen zonder enige zelfreflectie besproken, als de kosten van het "ambtelijke leerproces". In de Graafsewijk, waar een vergelijkbaar "leerproces" heeft plaatsgevonden en nog steeds plaatsvindt, hebben woningzoekenden ook wel krakers genoemd, met brede instemming van de buurtbewoners, het kaalslagbeleid van woningbouw vereniging "Brabant Wonen" en de houding en het strategisch denken van de blinde en autistische beleidsmakers-hiërarchie aan de kaak gesteld, met een op eigen verantwoording gebaseerde kraakactie. Betrokkenheid en gezond verstand deden die woningzoekenden en buurtbewoners besluiten, om in de motor van het geldverslindende ambtelijke leerproces een paar flinke scheppen kraakactiezand te gooien.
Hier in Boschveld moet dat anders, maar, kan het ook anders? Vanuit de ambtelijke en professionele voortgangs-drift werd op 25 Januari jongstleden in het Brabants Dagblad het "Uitbreidingsplan Brabanthallen" gelanceerd, dat voor Boschveld en haar overvallen buurtbewoners onoverzichtelijke en kwalijke gevolgen kan en zal hebben. Het zoveelste voorbeeld van wij draaien voordat u kan vragen waarmee en-passant ook een groep woonboot-bewoners zonder pardon en inspraak aan de kant werden geschoven. Inmiddels is er tussen de Gemeente 's-Hertogenbosch en Brabant Wonen een financieel conflict gerezen over de betaalbaarheid van sociale woningnieuwbouw en renovatie. Het 'masterplan' werd al uitgesteld en de juristen maken zich op voor een lange hete zomer. De herinrichtings communicatie-kraan die eerst nog druppelde is nu stijf dichtgedraaid. Volgens mij leren ze het nooit.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 377, 21 maart 2003