groeten uit Zweden
Je bent schrijver en je woont in Zweden. Je schrijft intelligente stukjes over sociale wantoestanden en machtsmisbruik maar alle grote tijdschriften en kranten weigeren publicatie. Dan word je gevraagd of je iets over Zweden wilt gaan schrijven. Je weet wel, zo'n maandelijks terugkerend verhaaltje waarin de Nederlander in het buitenland de plotseling vreemde gebeurtenissen van alledag beschrijft. Met een zelfingenomenheid en een kinderlijke verbazing wordt dan geschreven over het leven in het buitenland waarin alles en iedereen wordt gegeneraliseerd.
door Dennis Rodie
Moet ik dat dan ook maar gaan doen? Ik zie het al voor me. Tussen twee advertenties van intensief verzorgende haarshampoo en opgepoetst blik op wielen in, volgend op een artikel over spannende relaties op het Internet. Op clichés zoals dat de Zweden voortdurend klagen over te hoge belastingen zit niemand te wachten. Misschien wat grappige vondsten zoals dat de Zweden alle feestdagen al een dag eerder vieren en het avond (Afton) noemen. Of enkele jaloersmakende geluiden er even tussendoor laten horen zoals dat je in dit land op een warme zomermiddag nog echt helemaal alleen in een meer kunt gaan zwemmen, dat je werkelijk overal mag wandelen en zelfs kamperen en dat alle kinderen op school gratis een warme maaltijd tussen de middag krijgen. Een korte anekdote met Nederlands gehalte dan? In de centrale bibliotheek hebben ze één Nederlandse krant, dat was tot het eind van vorig jaar de Volkskrant. Nooit heb ik iemand die krant zien lezen maar nu dat die vervangen is door de Telegraaf lijken plotseling alle Nederlandse zakenmannen de weg naar de bibliotheek gevonden te hebben. En ik ben weer op de hoogte van de laatste veroveringen van René Froger en het strafblad van Marco Bakker. Ook zou ik klakkeloos wat nietszeggende feitjes kunnen opsommen. Dat de uitspraak van het Zweeds zo vreselijk moeilijk is. Dat Pippi Langkous hier nog steeds ontzettend populair is. Dat de huizen de helft goedkoper zijn en het bier vier keer zo duur. Dat vrijwel alle titels van buitenlandse films en series zijn vertaald en ik met de grootste moeite een aflevering van ER of Married... With Children terugvind. Dat iedereen op het platteland nog zijn eigen brood bakt. Dat het Zweedse kabinet uit evenveel mannen als vrouwen bestaat. Dat alle grote kranten zeven dagen per week verschijnen. Maar het stukje Nederlanderschap in het buitenland kan niet zonder te laten merken dat het in Nederland toch veel fijner is want daar zijn de winkels die alcohol verkopen niet in de weekends gesloten. Voor mij persoonlijk maakt het echter geen bal uit dat ik niet zeven dagen per week sterke drank kan kopen (5 procent of meer is al sterk hier). En de Zweden zijn het daar stilzwijgend mee eens. Misschien het enige vervelende eraan is dat hooguit enkele alcoholisten in het openbare leven wat ontwenningsverschijnselen tijdens de weekenden vertonen. Tot de volgende keer wanneer ik over de lange mooie zomers ga schrijven waar de prachtigste bloemen in het wild bloeien tussen de fel gekleurde houten rustieke huizen. Ja, dat dacht je! Dat ga ik dus niet doen. Dag aanbod. Ik wil best over Zweden schrijven maar dan wel in de lijn van kritische beschouwingen, verzet en onrecht. Hopelijk zijn er toch nog mensen in Nederland die daar uiteindelijk meer over willen weten dan over Zweedse gehaktballen.
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 326, 30 oktober 1998
