tegen de dictatuur van de zogenaamde vrije markt

Wanneer je spreekt over het landelijk organiseren van anti "vrij-handels-krachten" roept dat bij menigeen allergische reacties op. Een veel gehoord argument is dat "het al zo vaak geprobeerd is". Anderen krijgen visioenen voor hun ogen waarin voorheen zelfstandige groepen gedwongen worden in een ideologisch keurslijf van een politieke voorhoede van professionele vergaderaars. Sommige mensen zeggen dat het helemaal niet nodig is je op landelijk nivo te organiseren of dat dit zelfs niet wenselijk of bijvoorbeeld on-anarchistisch is. Eerlijk gezegd hebben wij dit nooit goed kunnen begrijpen. Het is onze persoonlijke mening dat verzet tegen, wat we gemakshalve maar even aanduiden als "de dictatuur van de vrije markt" valt of staat met de bundeling van krachten. Of je nu op lokaal, regionaal, continentaal of intercontinentaal je krachten bundelt, je staat altijd sterker in je strijd. Zolang je maar de autonomie en diversiteit van mensen en de zichzelf in een groep georganiseerde mensen respecteert. Natuurlijk is het niet moeilijk om over de onderlinge verschillen te struikelen. Veel moeilijker is het die verschillen te respecteren en op onderlinge overeenkomsten samen te werken.

Het dominante vrije markt denken lijkt vandaag de dag niet te stoppen. De ontwikkelingen volgen elkaar razendsnel op. Er gaat geen dag voorbij zonder grote fusies van bedrijven, de lancering van weer een vrij handelsverdrag, verdere bezuinigingen op sociale voorzieningen of dat door middel van een nieuwe wet de controle op burgers verder vergroot wordt. De economisch wereldoorlog tegen mens en milieu eist steeds meer slachtoffers en niets lijkt de schade zelfs maar te kunnen beperken, laat staan het tij te kunnen keren. Een globaliserende economie vraagt om globaal verzet. Verzet tegen de economische gehaktmolen die alles vermaalt tot een grauwe eenheidsworst. Verzet georganiseerd op een aantal gemeenschappelijke politieke punten en tegen een gemeenschappelijke "vijand". De globalisering van de kapitalistische economie is die gemeenschappelijke vijand en de gemeenschappelijke basis is lijkt ons iets waar over gediscussieerd moet worden. Wat ons betreft moet een Nederlandse beweging tegen de dictatuur van de vrije markt vooral een op actie gerichte beweging zijn. Een beweging die duidelijk het kapitalisme, of wat men tegenwoordig "neo-liberalisme" noemt, afwijst, streeft naar decentralisatie van macht, anti-autoritaire - horizontaal georganiseerde groepen met elkaar verbindt en in diversiteit. Een beweging die verschillende strijdthema's bij elkaar brengt. Niet uit mensgebrek in de eigen organisaties maar omdat veel problemen één belangrijke oorzaak gemeen hebben. Een beweging die zichtbaar is, de straat op gaat, mensen informeert, inspireert en activeert en door middel van directe actie aan de ons opgedrongen leiders laat zien dat ze niet alles kunnen flikken. Kortom een beweging die stelling neemt, het niet bij woorden laat en midden in de samenleving staat. De kracht van zo'n beweging ligt voor een groot deel in de onderling op te bouwen communicatie-structuur. Deze kan worden vormgegeven door middel van regelmatige grote bijeenkomsten, te verspreiden discussie/nieuwsbrief/email. Georganiseerd is het waarschijnlijk ook makkelijker aan te haken bij soortgelijke andere, veelal grotere, bewegingen in het buitenland. Uiteindelijk zal deze communicatie kunnen leidden tot een grotere samenhang tussen verschillende deelstrijden, te organiseren grote campagnes zoals ten tijde van de Eurotop in Amsterdam. Het is daarnaast ook te hopen dat er een antwoord gevonden kan worden op media censuur (zoals marginalisatie, doodzwijgen, de-politisering van acties en dergelijke). Wanneer we de rol van de massamedia in de politieke meningsvorming van mensen niet aanzienlijk weten te beperken zal het ons niet lukken andere, nog niet politiek actieven, te interesseren en te betrekken in de strijd tegen "het vrije markt fundamentalisme". Wij stellen ons zo voor dat er eerst een oprichtingsbijeenkomst moet komen waarin over de basispunten, eventueel omschreven in een manifest/verklaring, wordt gediscussieerd.

Marco (EuroDusnie) & Merijn (anti-MAI)

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 322, 18 juni 1998