Skip to main content
  • Archivaris
  • 311

Gladio-vervolg

Het is weer eventjes stil geweest rondom GLADIO. In 1991 naar de publieke oppervlakte gekomen in Italië, bleek het een zogeheten "stay-behind"-netwerk te zijn, opgericht door de Amerikanen vlak na de Tweede Wereldoorlog en gericht tegen "de communisten". Operationeel in zo'n beetje alle landen van West-Europa, ook in Nederland. De huidige voorzitter van de Italiaanse parlementaire onderzoekscommissie voor terreuraanslagen, Giovanni Pellegrino, werd in de NRC van 6 mei jongstleden als volgt geciteerd: "We staan mogelijk voor een nieuw Gladio. (...) We kunnen de geheime geschiedenis van het land gaan herschrijven, over de onderzoeken die zijn verzand of op een verkeerd spoor gezet, over de bloedige terreuraanslagen en over de geblokkeerde democratie." In oktober vorig jaar werden in een appartement in een buitenwijk van Rome 160 dozen vol dossiers aangetroffen. Deze papieren zijn samengesteld door de beruchte politiechef Umberto Federico D'Amato die eind vorig jaar overleed. Hij was lid van het geheime Propagande Due (P2)-netwerk en werkte nauw samen met de Amerikaanse CIA. In Brussel, in het NAVO-hoofdkwartier, is er zelfs een zaal naar hem genoemd. De komende maanden worden er opnieuw onthullingen verwacht die wellicht meer licht doen schijnen op de wurggreep die extreem-rechtse lieden in samenwerking met verscheidene geheime diensten en militairen op Italië hebben gehad. Het zou fraai zijn indien ook de Nederlandse Gladio-tak (of een van de hier onder Amerikaanse regie staande takken) weer in de publieke belangstelling zou komen. Ruud Lubbers heeft deze supergeheime organisatie zogenaamd ontbonden en dit is een paar jaar geleden door Wim Kok bevestigd. De pers, die waakhond van de parlementaire democratie, heeft hier verder natuurlijk nauwelijks enige aandacht besteed. Hoogstens aan de criminele nevenactiviteiten van een tweetal oud-gladiolen. Want kort na de "opheffing" werden deze veroordeeld voor afpersing. Zij deden een klein boekje open over hun werkzaamheden voor een stay behind-netwerk hier. Maar om zomaar geloof te hechten aan de politieke uitspraken dat zo'n netwerk gedeactiveerd wordt is nogal naïef.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 311, juli 1997