Skip to main content
  • Archivaris
  • 305

Trieste bloemlezing over onze blunderende overheid

Onder deze titel is een zwartboek verschenen, verzameld en gebundeld door de "Nederlandse Vereniging van Belastingbetalers". Belasting betalen is voor de dommen is een veelgehoorde opmerking, vooral van diegenen die nog tot en met het einde van het zojuist afgelopen jaar hun kapitaal naar buiten de Nederlandse staatsgrenzen hebben geschoven teneinde gebruik te maken van de allerlaatste kansen die dit land hen heeft geboden om gebruik te maken van zeer gunstige belastingkonstrukties. Nederland is nu eenmaal een land dat zeer voorzichtig omgaat met diegenen met dikke portefeuilles en overvolle aandelenpakketten. Schulden maken wordt fiscaal beloond en sparen wordt bestraft. Daarom zie je ook zo'n drukke handel in slechtlopende bedrijven: je werkt al die verliezen boekhoudkundig slim weg en de nederlandse staat subsidieert aldus grote delen van het bedrijfsleven. Al dit gesjoemel zorgt natuurlijk voor de nodige afgunst en daarom is het een sport geworden om zo min mogelijk belasting af te dragen en zo veel mogelijk aftrekposten te verzinnen. Heel simpel bekeken echter worden alle kollektieve voorzieningen in dit land betaald uit die grote pot vol met geld van door iedereen afgedragen belastinggelden, en wanneer er steeds meer mensen (burgers) zijn die te weinig geld afdragen dan komen die kollektieve voorzieningen in gevaar, dit is nu dus volop aan de gang. Aan de andere kant echter motiveert de Nederlandse overheid dat afdragen van geld echter niet al te zeer. Gigantische bedragen worden letterlijk en figuurlijk door het riool gespoeld. Het rijk, de provincies, de gemeenten en honderden andere clubs en instellingen die functioneren dankzij de belastingbetalers gaan feitelijk super onverantwoordelijk met het hen gegeven geld om. Het eerste 'zwartboek overheidsverspilling', oftewel de 'blunderbundel' geeft hiervan een flink aantal illustraties. Vermakelijke lektuur totdat je je realiseert dat het eigenlijk in en in triest is wat hier allemaal beschreven staat. Dat er mensen rondlopen met een vet inkomen die slordig met miljoenen omgaan terwijl er tegelijkertijd honderdduizenden mensen in dit land leven die nauwelijks of niet kunnen rondkomen. Een heel voorzichtige schatting van al het over de balk gegooide geld komt uit op ongeveer 5% van alle overheidsuitgaven, dat is ongeveer 10 miljard guldens, oftewel bijna de helft van het huidige financieringstekort (wat hedentendage door al die zogenaamde "sociaal-liberalen" telkenmale genoemd wordt als reden voor de bezuinigingen op allerlei kollektieve voorzieningen). Dit jaar heeft de gemeente Emmen de trofee gekregen van de grootste belastinggeld-verspiller, een paar jaar geleden zou DenBosch bovenaan gestaan hebben met zijn zestig miljoen gulden die zij moest afdragen aan meesterspekulant Jacques Stienstra. DenBosch komt in dit zwartboek slechts voor in verband met de binnenstad-bestrating, jullie weten wel, die 2,6 miljoen gulden die extra uitgegeven moest worden omdat er wat 'vergissingen' gemaakt waren met honoraria en steenkeuzes. "De straten van marmer, maar de mensen worden steeds armer..." Leuk en goed initiatief dus, dit zwartboek, van de Nederlandse Vereniging van Belastingbetalers. Maar wat is dit eigenlijk voor klup? Zestienduizend leden schijnen ze reeds te hebben (en dat voor 50 gulden per jaar is acht ton inkomsten per jaar!). Ze zitten gevestigd op de Marktstraat 15 te DenBosch. Directeur is ene Jan Langbroek en die is van huis uit boekhouder en zakenman maar is zich later (althans volgens het rijkelui-blad Quote) bezig gaan houden met allerlei 'alternatieve' therapieën zoals kinesiologie ("leer der bewegingen"), reïncarnatie-therapie en hypno-regressie. Momenteel schijnt hij met een praktijk in Zaltbommel onder de naam "Synchronym" aan "radionica" te doen. Wat? Juist, radionica... Volgens het "compendium van niet-universitaire geneesmethoden" van Paul van Dijk betekent dit dat voor het diagnostiseren van een ziekte de aanwezigheid van een patiënt niet (meer) nodig is. Je hebt slechts één haar of één druppel bloed nodig aangezien "elke cel een microsituatie is van de toestand van het gehele lichaam". Je hebt hiervoor een ingewikkelde machine nodig, het radionica-apparaat en ... ach laat ook maar... tsja...

en nog meer gesjoemel...
Lees met betrekking tot bovenstaande oneerlijkheid & dubieus handelen het zojuist verschenen boek van Joep Dohmen: "De Vriendenrepubliek", met als mooie ondertitel "Limburgse Kringen". Het is een vlot geschreven weergave van een aantal jaren (tussen 1992 en 1995) onderzoeksjournalistiek naar corruptie en vriendjespolitiek in ZuidLimburg (van de zestiger jaren tot nu). Dohmen probeert aan te geven dat de situatie in ZuidLimburg wat deze belangenverstrengelingen betreft uniek is. En inderdaad, dit zuidelijke puntje van Nederland heeft een aparte historie: de nog afgelegen ligging, de miljoenen guldens overheidsgeld die na de mijnsluitingen daar terecht kwamen en de machtspolitiek van de roomskatholieke kerk in samenwerking met roomse politici. Toch is het jammer dat in dit boek de ZuidLimburgse praktijk zo geïsoleerd beschreven wordt. Er had wel wat meer gewezen kunnen worden op de meer algemene mechanismen van corruptie en vriendjespolitiek in een samenleving die uiteenvalt in bazen en knechten en waar winst maken ("zakken vullen") tot de gewoonste zaak der wereld behoort. En dit is zeker niet voorbehouden aan het Zuiden van Nederland. Kijk maar eens naar de onroerend goed praktijken in DenBosch! Een bedrijf als Groenewoud bepaalt meer en meer de onroerend goed-markt en rondom deze familie zit een heel netwerk van belanghebbenden. Dit zit nogal ondoorzichtig verborgen in talloze BV's, familiebetrekkingen, contacten met gemeente-ambtenaren en bouwbedrijven. Afijn, we hebben het er regelmatig over in Kleintje Muurkrant... (Joep Dohmen's "De Vriendenrepubliek" is verschenen bij Uitgeverij SUN en kost 34,50 gulden)

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 305, januari 1997