Lijst Linssen
Op 27 november 1996 werden er in een groot aantal gemeentes verkiezingen gehouden omdat er gemeentelijke herindelingen hadden plaatsgevonden. In alle gemeentes waar extreem-rechts meedeed raakten ze hun raadszetels kwijt, behalve in Bergen op Zoom. In deze stad is sinds 1990 de 'Lijst Linssen' in de raad vertegenwoordigd.
De man achter deze lijst is de zakenman Ton Linssen (1952). Linssen werd bekend (en rijk) door het organiseren van snuffelbeurzen in de jaren zeventig en tachtig, waar mensen goedkope tweedehands spullen konden kopen. Toen hij problemen kreeg met de lokale CDA, die het hem onmogelijk maakte een snuffelmarkt in Bergen op Zoom te houden, deed hij in 1982 aan de gemeenteraadsverkiezingen mee met de Snuffelpartij. Hij haalde geen zetel, maar raakte wel geïnteresseerd in de plaatselijke politiek. Zodoende deed hij vier jaar later namens de Bergse Sociaal-Democraten (BSD) mee aan de verkiezingen. Hij werd weer niet verkozen maar in 1990 wel. Hij komt in de raad namens de BSD. Al snel krijgt hij ruzie met zijn BSD-collega in de raad en gaat verder als de 'Lijst Linsen'. En met succes: In 1994 behaalt hij zes zetels. Door interne ruzies raakt hij drie zetels weer kwijt, maar in 1996 komt hij terug met vijf zetels en wordt Linssen zelf per 2 januari 1997 tot wethouder economische zaken en maatschappelijke zorg benoemd en wordt daarmee tevens vierde loco-burgemeester.
Wat is er mis met Linssen?
De Lijst Linssen lijkt in eerste instantie een gewone rechtse law-and-orderpartij. Een soort locale VVD, waar ook een ex-parlementslid van de VVD (F.H. Jouvenaz) voor in de gemeenteraad heeft gezeten. Linssen heeft het vaak over criminaliteit en onveiligheid en pleit voor hardere straffen, burgerwachten en dergelijke. Geluiden die we ook kennen uit de VVD. Vanaf 1993 probeert hij gebruik te maken van de strategie die tegenwoordig wel het Bolkestein-effect wordt genoemd. Hij probeert de 'populaire' items van extreem-rechts in te pikken. Zo voert hij bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 campagne onder de leus 'Genoeg = Genoeg' (vergelijk de CD-leus 'Vol = Vol' en de goede verstaander heeft maar een half woord nodig). Verder wil hij een harde aanpak van illegalen en pleit hij voor een immigratiestop.
In 1995 steekt hij in het Brabants Dagblad diverse tirades af tegen vluchtelingen. Hij heeft het over een enorme ongecontroleerde instroom van avonturiers en economische vluchtelingen. Hij verwijt mannelijke vluchtelingen dat ze hun gezin in de steek laten, iets wat hij zelf zegt nooit te zullen doen en stelt vast dat een 'echte' vluchteling geen vliegticket kan betalen. Verder fulmineert Linssen regelmatig tegen aparte instellingen voor migranten: zwemlessen voor Marokkaanse vrouwen, een Turkse t.v.-zender, verenigingsgebouwen voor minderheden en gemeentelijke folders in hun eigen taal beletten volgens hem integratie en moeten stopgezet worden.
In april 1996 is hij er als de kippen bij wanneer er in Bergen op Zoom problemen zijn met groepen Marokkaanse jongeren. Linssen wil een burgerwacht instellen en wil daarvoor één weekend zelf de kosten betalen. Linssen herhaalt keer op keer dat hij geen racistische intenties heeft noch een verkapte CD'er is en dat hij alleen maar voor een immigratiestop is om integratie mogelijk te maken.
Dat anderen daar verschillend over denken blijkt wel in 1995. In het voorjaar worden er Provinciale Statenverkiezingen gehouden en doet de Lijst Linssen mee in Noord-Brabant. Vlak voor de verkiezingen stapt kandidaat M.M.P. Cornelissen op uit de partij. Hij verklaart dat hij weg is gegaan vanwege het extreemrechtse gedachtengoed van de 'CD-achtige partij'. Ook de gemeenteraadsleden van andere partijen laten in die periode van zich horen: in een artikel in Trouw van juni 1995 wordt Linssen door hen een racist genoemd.
Ton Linssen is een man met ambities die verder gaan dan een gemeenteraadszetel: Hij wil Tweede Kamerlid worden en daar 'signalen uit de maatschappij doorgeven'. Het laat zich raden welke signalen dat zullen zijn. In 1995 gaat hij zich derhalve bemoeien met het Algemeen Ouderen Verbond (AOV). Deze partij wist in 1994 na een verhitte discussie over bezuinigingen op de AOW zes zetels in de Tweede Kamer te behalen. Dit succes was echter teveel voor de partij, die een jaar later aan interne strijd ten onder ging. In juni 1995 is het AOV gescheurd en probeert voorzitter Martin Batenburg de restanten van de partij achter zich te krijgen. Ton Linssen steunt hem in dit streven en betaalt zesduizend gulden om een algemene ledenvergadering mogelijk te maken. Ook gaat Linssen in het opbouw- en management-team van het AOV zitten om de partij-organisatie weer op poten te zetten. Linssen brengt deze offers niet uit liefdadigheid, maar heeft een duidelijk doel voor ogen: hij wil Tweede Kamerlid worden na de verkiezingen van 1998. Het lukt hem echter niet om het AOV weer op de rails te krijgen en in januari 1996 stapt hij op.
Hij geeft na dit ouderen-avontuur zijn parlementaire ambitie echter niet op. In februari 1996 brengt hij een bezoek aan de Tweede Kamer-fracties van het AOV, de Unie 55+ en de CD om te lobbyen voor de aanleg van een weg bij Bergen op Zoom. Volgens Hans Janmaat en John van der Steen (CD'er uit Den Bosch) heeft Linssen toen geopperd dat hij CD-kandidaat wilde worden voor de Tweede Kamerverkiezingen in 1998. Volgens hen is deze opmerkelijke samenwerking mislukt, omdat Linssen zich niet vóór de gemeenteraadsverkiezingen van 1996 in Bergen op Zoom als CD'er bekend wilde maken. Wanneer de pers deze informatie publiceert ontkent Linssen alles. Overigens gaf de CD aan haar leden in Bergen op Zoom het advies bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1996 om op de Lijst Linssen te stemmen.
KAFKA
Bovenstaand artikel is overgenomen uit de Nieuwsbrief van Kafka. In de nieuwste uitgave veel aandacht voor ruzies binnen de CP'86 en de CentrumDemokraten. Je krijgt die Nieuwsbrief wanneer je vijf gulden overmaakt op postbanknummer 71006 tnv Kafka, Amsterdam ovv 'nieuwsbrief'. Kafka zoekt nieuwe donateurs, onder andere vanwege een binnenkort te verschijnen brochure over de CP'86. Neem kontakt op met Kafka, Postbus 14710, 1001 LE, Amsterdam
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 308, april 1997
