puntje/296

Een Oostenrijkse neo-nazi-leider, een oerconservatieve Britse ijzervreetster en nu, van eigen bodem, ook nog een liberale schrijftafeljanmaat; het akelig-getikte triootje Europese politici dat anti-EU-geluiden ten gehore brengt, nodigt niet uit tot bijval. Integendeel, je bent nog eerder geneigd om maar klakkeloos te geloven dat die E(M)U de grootste zegen zal zijn die ons landje ooit nog ten deel kan vallen. Minimaal zorgt dit triootje EU-sceptici voor een krachtige stimulatie om maar te blijven zoeken naar EU-ontwikkelingen die misschien ook nog pòsitieve gevolgen kunnen hebben voor het sociale en tolerante leefklimaat van ons landje. Toch levert een zoektocht daarnaar alleen maar het tegendeel op. Een handjevol multinationals met wat lobbyisten op de juiste plaats krijgt in Brussel op dat gebied heel wat meer afgebroken dan alle Europese Paul Rosenmöllertjes bij elkaar kunnen opbouwen. De nieuwe regelgeving die hieraan een eind had moeten brengen, is uiteindelijk dermate afgezwakt, dat het einde van deze kwalijke cultuur nog niet in zicht is. Ook op andere terreinen functioneert de EU meer als een behoudende belangenorganisatie voor, door en van multinationals en allerlei beursvloergeboefte; niet alleen de zorg voor het welzijn van de burgers, maar zelfs een milieubeleid dat nog wat overlevingskansen biedt voor de komende generaties wordt nog steeds ondergeschikt geacht aan de belangen en het gewin van de heersers op de 'vrije' markt. Deze vrije markt-dictatuur, opgelegd door een kongsie van slechts enkele honderden multinationals en economische machthebbers, heeft de mensheid 24 uur per dag in een digitaal-economische wurggreep gekregen die alleen maar kan lijden tot wereldwijde epidemieën, sociale ellende en talloze oorlogen op een totaal uitgeputte en vergiftigde aarde. Hoe lang kan deze planeet de roofbouw en vernielzucht van dit economisch systeem, dat zijn bestaan lieert aan jaarlijkse groei (op zich al waanzinnig) en een moordende concurrentie (erger dan beestachtig), nog aan? Hoeveel van de atmosfeer, de natuur en de algemene gezondheid van de mensheid moet er nog meer naar de knoppen voor we ons proberen te ontdoen van deze dwangbuis met ingebouwd vernietigingsmechanisme? Tien procent van wat er nu nog over is? Twintig? Vijftig? Zeventig? Negentig? Negenennegentig? Wie zal het zeggen. Tijdens een internationale conferentie over bosroofbouw (maart jl) maakte de voorzitter van het 'World Wildlife Fund' (WWF), Martin, bekend dat ondanks alle tegenmaatregelen de roofbouw op bossen nog steeds alarmerend toeneemt. Volgens Martin is de deze roofbouw hoofdverantwoordelijke voor het uitsterven van zo'n 50.000 dier- en plantensoorten per jaar. En dan komt het: als er geen ingrijpende maatregelen worden genomen, zo zei hij, zal er in het jaar 2040 geen enkel bos meer te vinden zijn op aarde! Deze alarmerende boodschap, die in feite een doodvonnis op termijn inhoudt voor de jongsten onder ons, is echter door de media amper of in het geheel niet in het nieuws gebracht! Bij de politici van de EU zorgt dit soort berichten óók al niet voor de minimale deining die nodig is om de bakens werkelijk te verzetten. Die houden zich nog steeds liever bezig met het hun dagelijkse heiligverklaringen van de economie en de markt (op het moment zijn ze zelfs zo gestoord dat ze zich intensief bezig weten te houden met het heropenen van een heksenjacht op de Nederlandse gebruikers van een plantje waarvan de schadelijke gevolgen totaal in het niet vallen als je die vergelijkt met die van alcohol en tabak). Een simpel optelsommetje: al onze natuurlijke hulpbronnen worden er in hoog tempo doorheen gejaagd, de (falende) maatregelen om de CO2-uitstoot te verminderen zijn een lachertje vergeleken met de jaarlijkse toename, in de voormalige USSR en de Oostbloklanden bevinden zich tientallen nucleaire tijdbommen waarvoor niet genoeg geld wordt vrijgemaakt om ze minder onveilig te maken (volgens veel deskundigen is het een wonder te noemen dat Europa nog steeds niet is getroffen door een kernramp vanuit Bulgarije!) en last but not least, ook onze ozonlaag wordt nog steeds op grote schaal afgebroken. Dit alles bij elkaar opgeteld krijgt in Brussel de volgende uitkomst: werkelijke maatregelen gaan teveel ten koste van onze economie, we minderen gewoon een klein beetje gas en we zien wel waar het schip strandt. De feiten over de snelle teloorgang van onze fossiele brandstoffen en andere natuurlijke hulpbronnen (niet alleen de bossen maar ook -niet vervuild- drinkwater is snel aan het verdwijnen!) en de toename van de CO2-uitstoot verdienen net zo goed enige uiteenzetting, maar nu die nucleaire terrorist in Frankrijk zogenaamd de gezondheid van de Franse jongeren wil beschermen door het sluiten van onze koffieshops, lijkt het me beter om nu door te gaan met een kleine uiteenzetting over de afbraak van de ozonlaag en de Franse rol in het produceren van een van de belangrijkste veroorzakers daarvan. We weten dat een vermindering van de ozonlaag een toename van ultraviolette straling op aarde veroorzaakt. Deze straling verstoort ecosystemen, beschadigt plantecellen en verlaagt de landbouwproduktie. Bij mensen veroorzaakt het huidkanker (volgens het Environmental Protection Agency, het milieu-instituut van het Britse Gemenebest zal twee derde van de Australische bevolking getroffen worden door verschillende soorten van huidkanker!), DNA-veranderingen, oogziekten en -misschien voor de mensheid het meest bedreigende gevolg- een afbraak van ons immuniteitssysteem, onze natuurlijke weerstand tegen infectieziekten. We exporteren nog maandelijks scheepsladingen vol oude ijskasten naar Afrika met alle gevolgen vandien, maar oké, als we de industrie mogen geloven is het gebruik van cfk's eind 1996 teruggebracht tot een absoluut minimum (behalve in de ontwikkelingslanden, die hebben tien jaar uitstel gekregen, er komen dus nog steeds cfk's bij!). Maar er zijn nòg enkele belangrijke veroorzakers van de afbraak van de ozonlaag waar misdadig weinig aan wordt gedaan. Ten eerste de zogenoemde milde of zachte cfk's; volgens afspraken binnen de VN mogen deze tot het jaar 2030 worden gebruikt, de EU heeft 2014 als limiet gesteld. Toch blinkt ook die EU-streefdatum uit in laksigheid en industriële belangenbehartiging. Deze milde cfk's zijn volgens de wetenschappers twintig maal minder schadelijk voor de ozonlaag dan de 'gewone' cfk's, maar het gebruik van deze stoffen neemt werelwijd dermate massaal toe, dat het schadelijke effect ervan uiteindelijk toch nog veel minder 'mild' zal zijn dan de toegekende benaming laat denken. Ook is het bekend dat overal ter wereld grote hoeveelheden ozonlaagafbrekende chemicaliën gebruikt worden door het leger, zowel bij de marine als de land- en luchtmacht, maar dat zijn al helemáál super-milieuvervuilers die boven de wet staan. Een andere belangrijke afbreker van de ozonlaag wordt gevormd door de talloze verkeersvliegtuigen die op hun transatlantische vluchten zo hoog vliegen dat ze hun uitstoot, stikstofoxyden en waterdamp, in de stratosfeer lozen. Bekend is dat beide stoffen in de stratosfeer voor een afbraak van de ozonlaag zorgen. Nog erger wordt dit effect wanneer boven de polaire gebieden wordt gevlogen (in de winter tot bijna aan onze breedtegraad toe); door de extreme kou versterken de fysisch-chemische afbraakprocessen elkaar sterk in de afbraak van de ozonlaag (hoe meer we voor onze tweewekelijkse bruinvakanties naar tropische oorden vliegen, hoe erger de zon ons thuis zal bestoken met plagen). Gelukkig komt er ook steeds meer aandacht voor een andere belangrijke veroorzaker van de afbraak van de ozonlaag: methylbromide. Cfk's staan dan wel bekend als dè boosdoeners voor de ozonlaag, maar methylbromide, een insektenbestrijdings- en ontsmettingsmiddel dat onder andere wordt gebruikt in de landbouw en voor het ontsmetten van exportgoederen, is in dit verband maar bedroevend weinig in het nieuws gekomen. Toch weet men sinds begin jaren negentig al dat het vernietigende effect van dit middel op de ozonlaag -per molecuul- dertig keer zo krachtig is als dat van cfk's. Volgens de meest recente wetenschappelijke onderzoeken (van het Environmental Protection Agency, Office of Atmosperic Programs, Division of Stratospheric Protection, Methyl Bromide Program, Washington D.C.) blijkt deze werking nu zelfs vijftig keer zo krachtig te zijn als die van de beruchte cfk's! Wereldwijd wordt er jaarlijks 76.000 ton van dit goedje gebruikt! Nederland is het enige en eerste landje in de EU waar de landbouw geen methylbromide meer mag gebruiken (al sinds 1992), Denemarken en Zweden volgen ons hierin in 1998, maar wat is het enige land in de EU waar deze wereldwijde levensbedreiging volop wordt geproduceerd? Juist, het land met de president die onze koffieshops wil sluiten omdat die zo funest zouden zijn voor de gezondheid van 'zijn' jongeren, het land dat we allemaal zo goed kennen van zijn kernproeven, cognac en Gauloise: Frankrijk. Maar het gaat nog verder; de enige producent van methylbromide in de EU, het chemieconcern Atochem, is een dochteronderneming van Elf Aquitaine, een staatsconcern! Tijdens de laatste herzieningen van het 'Montreal Protocol' (VN-regelgeving voor de produktie en het gebruik van ozonlaagafbrekende stoffen), in Wenen (dec.'95), ijverde de U.S. voor een totale produktiestop van methylbromide voor het jaar 2001, maar kreeg dat helaas niet voor elkaar. Na tien dagen van heftig debatteren is men het uiteindelijk eens geworden over armzalige produktie-reducties van 25% voor 2001, 50% voor 2005 en 100% in 2010 (de produktie in ontwikkelingslanden en het gebruik door de 'ontwikkelde' landen, is dan echter nog steeds toegestaan)! In aanmerking genomen dat het vijftien jaar duurt voordat al die methylbromide de stratosfeer bereikt, betekent dit dat die rotzooi nog minstens tot 2030 onze ozonlaag zal opvreten! En daar is nu al bijna niets van over! Over een oorlogsverklaring aan de producent van een kankergoedje dat dagelijks het eco-systeem van de hele wereld en de weerstand van de mensen in een rotgang aan het afbreken is, hoor je Chirac niet praten. Nee, onze koffieshops die zijn pas echt slecht! Maar dat ligt voor de hand; tenslotte wordt methylbromide, net zoals duizenden andere levensvernietigende stoffen, geproduceerd door 'Chirac zelf' (helaas heb ik geen tijd meer om het te checken, maar mocht het -niet toevallig- zo zijn dat Elf recentelijk is geprivatiseerd, dan wordt het in ieder geval geproduceerd door zijn naaste vriendjes). De koffieshop- en drugsoorlog die ons landje nu te verduren heeft, is trouwens een tekenend voorbeeld van wat voor geniepige vormen de Franse en Duitse overheersingszucht nog aan kan nemen. Als je nu al ziet hoe bepaalde regels uit het Verdrag van Schengen en afspraken tijdens de EU-top in Madrid op een mateloos achterbakse manier valselijk worden geïnterpreteerd om onze parlementaire democratie buitenspel te zetten met haar eigen drugsbeleid, dan slaat de schrik je om je hart als deze landen ook nog eens verkondigen dat de kleinere EU-landjes EU hun commissarissen maar op moeten geven en dat het veto-recht moet worden afgeschaft. De wens van Kohl, de vorming van een federalistisch Europa lijkt me helemáál het ergste wat ons kan gebeuren. Net zoals bij zoveel andere zaken vertoont Kohl een opmerkelijke zwijgzaamheid als het gaat om het Nederlands drugsbeleid. Bij de erkenning van de Sloveense en Kroatische onafhankelijk was het Genscher die hij de kolen uit het vuur liet slepen. Om zijn verholen afkeer van het Nederlands drugsbeleid uit te laten dragen, heeft hij nu zijn CSU-Dasa-oorlogsindustrievriendje ingezet, het geval Stoiber, de minister president van Beieren. Het mag dan wel zo zijn dat ons drugsbeleid door een meerderheid van de Duitse lidstaten openlijk is geprezen, Kohl en Stoiber hebben zo hun eigen plannetjes gesmeed (zo werkt dat in een federatie). Eerst liet Kohl de toorn en de bedreigingen van Lintner (Bundesdrogenbeauftragte) los op zijn opstandige deelstaten. Die zullen zich voorlopig niet meer zo openlijk en gemakkelijk lovend uitspreken over ons drugsbeleid. Vervolgens stuurde hij het politieke zwaargewicht Stoiber op ons dak. Tijdens zijn tweedaags bezoek (27 en 28 maart) liet Stoiber weten dat hij net zoals Chirac van mening is dat alle koffieshops in Nederland moeten verdwijnen. Tijdens een interview met de Nederlandse Wereldomroep maande hij ons landje om meer bereidheid te tonen tot compromissen als het gaat om de Europese drugspolitiek. Zie je nou wat voor boeven het zijn! Minister Sorgdrager heeft àl haar goede voornemens nog maar net verloochend, of die Duitse Eurofighter-gek schreeuwt direct al weer van de daken dat het nog niet genoeg is naar zijn zin! Tot overmaat van ramp meldde deze uitgesproken softdrugshater tijdens dat interview ook nog even tussen neus en lippen door dat hij bij zijn komende bezoek aan Parijs 'een bemiddelende rol wilde spelen in het Frans-Nederlandse conflict over het soft-drugsbeleid' (te vergelijken met de situatie als wanneer Kadhafi zich bij Kok aan zou melden om een bemiddelende rol te spelen tussen Nederland en Saddam Hoessein)! Nu al weer zes jaar geleden protesteerden blowende Venlonaren in Amsterdam met spandoeken waarop te lezen viel 'Bei uns im Venlo darf man kein Wiet rauchen'. Sindsdien is de repressie, vooral in Limburg, alleen maar erger geworden. De snelweg Rotterdam-Breda lijkt soms wel een grensgebied van 50 km lengte, de maximumstraf voor het telen van wiet wordt verhoogd van twee naar vier jaar, de gedoogregeling wordt teruggebracht van dertig naar vijf gram, in Nederland vinden inmiddels grootscheepse razzia's plaats waarbij in enkele dagen door een goed gecoördineerd leger van wel 150 politieagenten complete regio's worden ontdaan van elk wietzoldertje dat er maar te vinden valt en de praktijk laat zien dat de geldboetes voor het telen van wiet drastisch omhoogschieten (justitie verstuurd tegenwoordig 'transactievoorstellen' -werkelijk, zo noemen ze dat- van wel 4000 gulden voor het hebben van een mini-kamertje wiet! Vroeger kreeg je voor zo'n hoeveelheid wiet een boete van zo'n tweehonderdvijftig tot vijfhonderd gulden! In zo'n transactievoorstel wordt dan ook nog eens fijntjes uitgelegd dat een gespreide betaling van dit bedrag onmogelijk is en dat je niet het lef moet hebben om met betaling te wachten tot het op een rechtszaak uitdraait, omdat dan de geldboete in de regel alleen maar hoger zal uitvallen! Betaling van zo'n voorstel houdt tevens in dat je automatisch afstand doet van al het inbeslagenomene! Een groeilamp kost al vlug vijfhonderd- een enkel stekje zo'n zeven gulden, dus die kosten zijn ook al niet mis. Met zulke absurd hoge boetes wordt de kleine, niet commercieel denkende teler die zelf liever -gegarandeerd zonder vergif- zijn droogje teelt, financieel gedwongen om zijn rokertje toch maar in de koffieshops te halen! Maar hoe komen die dan aan hun wiet? Welke kleine wèl commercieel ingestelde teler met een gezond verstand zal met dit boetesysteem nog langer willen telen voor een koffieshop? Geen enkele toch? En de gròte commercieel ingestelde teler met een gezond verstand? Wil die vier jaar riskeren? Sommigen wel. Het kan haast niet anders dat door deze straf- en opsporingspraktijken de wietteelt snel zal worden overgenomen door voornamelijk keiharde criminelen die (zoals bekend) uit gemakzucht en onverschilligheid hun oogst (lees winst) veiligstellen door de boel maar flink 'plat' te spuiten. Zeker in verband met de volksgezondheid lijkt me dat toch niet de bedoeling)! Al deze -naar een verdere repressie leidende- maatregelen blijken echter nog niet ver genoeg te gaan voor Stoiber. Die anticipeert al op een uitstekend breekijzer om de uiteindelijke genadeklap voor het Nederlands drugsbeleid mee uit te delen; de Amsterdam I-stok die de Duits-Franse as achter de deur heeft staan. Arm Amsterdam. Waarom geen Maastricht II? Kleeft er aan die naam soms teveel Joegoslavisch bloed? Waarom geen Apeldoorn I? Apeldoorn stelde zèlfs het paleis Het Loo beschikbaar! Utrecht, Rotterdam en Den Haag wilden óók maar al te graag, waarom nou tòch persé Amsterdam? Was die anti-erotische ansichtenkaartenaktie in Amsterdam soms een stiekem startschot van een reuzenoffensief dat zich achter de horizon aandient? Amsterdam I? Waarom vergadert die Europese bende milieuvernielers en opvreters niet in Baalhoek, Boerengat, Botshol, De Klem, De Rotting, De Rund (ja!), Franse Gat, Hellegat, Hondseind, Hongerige Wolf, Jonas, Kleinegeest, Knikkerdorp, Koedood (nog beter!), Kolderwolde, Kostverloren, Kulsdom, Kuttingen, Kwaalburg, Kwakkel, Laaghalen, Moddergat, Muggenbeet, Niesoord, Oenkerk, Omval, Op de Belt, Rectum, Schuddebeurs, Tussenklappen, Val, Verloren Hoek, Vuilendam, Wolfshuis, Zuurdijk, Zwarte Schaap, of gewoon in Zwijnsbergen? Vaarwel koffieshops van Amsterdam, het Europa van Kohl en Chirac is jullie bEU.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 296, april 1996