Melkert en zijn banen

Een aantal jaren geleden ben ik vol enthousiasme aan de HBO-opleiding voor bibliotheek- en documentatie begonnen. Ik studeer aan de deeltijdopleiding in Tilburg en ben op het inleveren van de eindscriptie klaar met deze opleiding. Na het halen van de propaedeuse, dus na afronding van het eerste jaar, heb ik verscheidene malen gesolliciteerd naar functies binnen het bibliotheek- en documentatievakgebied. Naar aanleiding van die sollicitaties ben ik enkele malen uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Ik ben tot nu toe afgewezen. De reden, voorzover mij bekend, is de combinatie: leeftijd 40 jaar, redelijk hoog opgeleid en geen betaald werkervaring.
Ik wil graag werkzaam zijn op het gebied waar ik voor ben opgeleid. Daarbij is het de Gemeentelijke Sociale Dienst (GSD) gelukt (gefeliciteerd!) om mij door vergaande controle, intimidaties en kortingen zo spuugzat te laten worden van een uitkering dat ik mijn kansen op een Melkertbaan wil uitproberen. Melkertbanen zijn lapmiddelen om de werkloosheidscijfers te drukken en om mensen tegen het absolute minimumloon voor een werkgever te laten werken, die ook nog gesubsidieerd word in de 'loonkosten'. Maar goed, zoals een ambtenaar van de GSD ook al zei als motivatie om mijn beroep op de Bijzondere Bijstand voor betaling van mijn collegegeld af te wijzen: "er zit niemand op u te wachten". (slik) Nou voel ik dat zelf niet zo. Ik weet dat ik een gedegen opleiding achter de rug heb waar ik nog steeds enthousiast over ben en dat ik een waardevolle bijdrage kan leveren op het gebied van bibliotheek en/of documentatie.
Goed, Melkertbaan. De GSD heeft op dit moment twee voor mij relevante vacatures. Voor de ene heb ik mijzelf aangemeld, voor de andere ben ik uitgenodigd door de GSD. Twee gelijksoortige functies. Voor de bemiddeling twee verschillende GSD-ambtenaren van het 'Melkert 1 team'. Even dreigde, na een gesprek over mijn motivatie, achtergronden en dagelijkse bezigheden, de volgende dag nog zo'n gesprek, maar dan met de andere ambtenaar. Dit heb ik, omdat ik dat toch wel jammer vond van zijn en mijn tijd, af kunnen houden met verwijzing naar het eerste gesprek en het bestaan van kopieermachines. Voor deze functies komen nog twee mensen in aanmerking. Deze mensen zijn volgens de GSD 'concurrenten'. Dit is misschien op de markt waarop ik mij begeef en waar ik probeer aan een zeldzaam goed te komen een financieel-economisch verantwoorde term maar ik heb het toch liever over mede-sollicitanten, om te voorkomen dat we misschien onder de prijs gaan zitten om de beste kansen te hebben. Het is geen broodoorlog of prijzenslag!
De procedure gaat nu als volgt: GSD-ambtenaren sturen mijn CV door naar de werkgevers; die sturen mij bericht of en wanneer ze een gesprek willen hebben; het sollicitatiegesprek wordt gevoerd in aanwezigheid van de GSD-ambtenaar. Ik had zelf graag contact opgenomen met de werkgever bijvoorbeeld via een sollicitatiebrief maar waar ik werkelijk hels over word is de aanwezigheid van de GSD-ambtenaar bij mijn sollicitatiegesprek. De GSD-ambtenaar geeft hiervoor drie noodzakelijke redenen: controle op mijn motivatie, steun aan de sollicitant en het beantwoorden van eventueel technische informatie over de Melkertregeling. Van achteren naar voren: die informatie kan ook op een andere manier, bijvoorbeeld voor of na het sollicitatiegesprek gegeven worden; de steun aan de sollicitant kan heel belangrijk zijn en moet ook zeker aangeboden worden met de mogelijkheid voor de sollicitant om daarvoor te bedanken, iets wat ik vriendelijk heb gedaan; de controle op de motivatie kan van tevoren in een goed gesprek beoordeeld worden maar is uiteraard met name ter beoordeling van de werkgever. Volgens de GSD-ambtenaar kan ik deze begeleiding niet weigeren omdat het 'beleid van de GSD' is. Als ik weiger kan ik niet verder meedoen aan de procedure! Mij is bekend dat bij Melkert 2 en Melkert 3 dit beleid niet zo is.
De idiote situatie doet zich voor dat mijn huidige werkgever, de GSD, meegaat naar mijn eventueel toekomstige werkgever! Een huidige werkgever die bij overname van de werknemer de nieuwe werkgever subsidieert in de loonkosten! Daarnaast ben ik, als werknemer/uitkeringsgerechtigde, volstrekt afhankelijk van de GSD als uitvoerende, controlerende en sanctionerende instantie.
Tijdens een sollicitatieprocedure gelden ook de richtlijnen van de Wet op de Privacy, een Wet waar de GSD trouwens wel meer moeite mee heeft, maar waarvan ik de minieme hoop had dat ze langzaam maar zeker daar enig besef van zouden krijgen. Ik wens niet op grond van de nietszeggende term 'beleid' en ondanks de grote woorden van de GSD om 'maatwerk' te leveren belemmerd te worden in mijn zelfstandigheid en geschonden te worden in mijn privacy.
Ik leg me onder protest neer bij deze gang van zaken om redenen die ik hierboven al heb aangegeven waarom ik de mogelijkheden voor een Melkertbaan wil onderzoeken. GSD je hebt me aardig in de tang!

wilma

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 296, april 1996