VERDRAG VAN SCHENGEN

Met enkele kleine berichten in de dagbladen kreeg de lezer/ster onder ogen dat de invoering van het verdrag van Schengen opnieuw, en dit keer voor onbepaalde tijd uitgesteld is. De betrokken ambtenaren gaven als reden van dit nieuwe uitstel dat er problemen waren met het koppelen van de computer in Straatsburg met de nationale bestanden van de landen die het Verdrag ondertekend hebben (Frankrijk, Duitsland, België, Nederland, Luxemburg, Spanje, Portugal, Griekenland en Italië). Zodra die problemen opgelost zijn zal het verdrag van kracht worden. De dagbladen melden nonchalant dat de autochtone Europese burger weinig van het uitstel zal merken bij het reizen door de Europese Unie. Wat een geruststellende berichtgeving toch.
Maar waar ging het nou ook weer over met dat verdrag van Schengen, toch niet alleen over het afschaffen van de binnengrenzen? Nee, niet bepaald. Onderdeel van dit verdrag is het zogenaamde Schengen Informatie Systeem (SIS). Dit SIS heeft tot doel om de openbare orde en veiligheid, inclusief de staatsveiligheid te handhaven (artikel 93). Elke deelnemende staat levert eigen informatie, welke toegankelijk is voor de overige deelnemers. Zo zijn er categorieën als: uitlevering verzocht, gevaar voor de openbare orde of staatsveiligheid, ongewenste vreemdelingen. Maar er zijn geen criteria ontwikkeld om een onderscheid te maken tussen harde informatie en softe inlichtingen (dit laatste kan ook speculatie of opinie inhouden). Er zijn geen procedures voor parlementaire controle of juridiese toetsing vastgelegd, het geheel wordt bestuurd door burokraten.
Nu blijkt dus dat Franse software en Duitse hardware niet compatibel zijn en lijkt het alsof er dus niets meer gebeurd. Ondertussen worden echter de Europese buitengrenzen versterkt, de Oostgrenzen zijn behoorlijk afgedicht (die landen laten zich tegen een financiële vergoeding als buffer gebruiken). De Zuidgrenzen zijn nog niet afgedicht, zodat de politie nu met mobiele ploegen alles wat er verdacht uitziet aan de grens controleert. Hoezo grenscontroles opgeheven? Is het soms zo dat omdat de Westeuropese allochtonen er niks van merken er niets aan de hand is? Trouwens, sommige allochtonen merken er wel iets van, neem nou het voorbeeld van een buitenlandse correspondent in Griekenland, die dit land werd uitgewezen omdat hij de openbare orde in gevaar gebracht zou hebben. De verslaggever had kritiek geuit op de beslissing van de Griekse regering om de staat Macedonië niet te erkennen, terwijl alle andere Europese staten dit wel gedaan hadden. Onder de Schengen-regelgeving betekent dit dat de persoon in kwestie als een ongewenste vreemdeling in alle lidstaten geregistreerd zou staan. Een andere staat mag hem alleen maar toelaten als dit een nationaal of een humanitair belang dient, bovendien moet die staat dan tevens garanderen dat die persoon in kwestie de Griekse belangen geen schade zal berokkenen. Kijk, deze aspecten van het Schengen-verdrag krijgen wel erg weinig aandacht in de pers.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 270, 17 februari 1994