Skip to main content

Wat zich op dit moment in Italië afspeelt (de door een meerderheid voorgedragen kandidaat voor het ministerschap van Financiën wordt door een niet direct verkozen president afgewezen. De beoogde premier geeft daarop zijn opdracht terug. De president benoemt vervolgens een IMF-interim-premier en schrijft nieuwe verkiezingen uit) doet erg denken aan wat er in Catalonië is gebeur. Indien de uitkomst van verkiezingen je niet bevalt zet je de regering af en schrijft nieuwe verkiezingen uit. Maar dit was een 'abortus' van wat de meest anti-EU regering van de EU zou worden. In Catalonië is deze truuc mislukt: nieuwe verkiezingen leverde opnieuw een meerderheid voor onafhankelijkheid op. Het idee van deze "democraten" is in de tussentijd voorwaarden te scheppen, met de media, 'events' en desnoods geweld (aanslagen), voor een andere uitkomst. De kans dat dit in Italië gaat lukken is gering, dus het lijkt erop dat deze met Deep State samenspannende tak van de tot op het bot corrupte Italiaanse politiek alleen voor tijdwinst is gegaan. Tijdwinst om kapitaal het land uit te sluizen. Italië is daar sinds jaar en dag een leidende mogendheid in en Zwitserland en Liechtenstein zijn nabij.
Italie werd na een bevrijdings-(tegen Oostenrijk en de Paus) en 'verenigingsoorlog' ongeveer honderdvijftig jaar geleden een land. Pogingen delen van dat land af te scheiden zijn er legio geweest: van Sicilië dat na WO2 Amerikaanse staat zou worden tot Zuid-Tirol en Trieste. Het grappige is dat de Lega, die met de 5-sterrenbeweging de meerderheidsregering vormde die de president nu onmogelijk heeft gemaakt, vroeger Lega Nord heette en voor afscheiding van Noord-Italië ('Padania') ijverde. In de tijd van 'Founding Father' Umberto Bossi werden de 'nietsnutten' in het Zuiden uitgefoeterd en als moren weggezet. Na een paar beroertes moest Bossi in 2012 het stokje overgeven en onder zijn opvolgers is het 'Nord' verwijderd. De Lega haalt veel stemmen in het Zuiden, met name Sicilië.
Het is duidelijk dat Brussel en Berlijn deze move hebben gesanctionneerd; net als in het geval van art. 155 tegen Catalonië door Madrid. Als deze 'Unie' werkelijk de zin had deze volkeren bij zich te houden zou je toch een andere opstelling verwachten dan de knoet (in Catalonië) en smerige 'constitutionele truucs zoals in Italië. Het toont de minachting voor de echte wil van het volk en dat we eigenlijk geregeerd worden door het IMF en het Kapitaal.
Italië heeft een opmerkelijke geschiedenis gekend na haar revolutionaire geboorte onder Garribaldi. Soms keerde de monarchie terug, het fascisme werd er gemunt en er was geen land in West-Europa waar de Communistische Partij zo onaantastbaar sterk was. Tot die ook in haar reformisme en corruptie stikte. Ook de 'extreem-linkse' beweging was er sterk. En dan bedoel ik niet de Brigati Rossi (werktuig van Deep State) maar anarchistische en Trotskistische bewegingen als 'Lotta Continua' en 'Autonomia Operaia' en dat is altijd zo gebleven. Volgens Fela Kuti hoorde Italië bij Afrika en zeker is dat het land cultureel en politiek zich kwa exotiek van welk ander Europees land dan ook onderscheidt. Dat de woede zich nu tegen Duitsland richt is geen toeval. Duitsland is de beheerder namens de VS van Zuid-Europa. Duitsland heeft er voor gezorgd dat Zuid-Europa niet communistisch en zelfstandig werd, heeft er miljarden aan DM's in geïnvesteerd en wil die investering niet kwijt. Al sleept het de EU in een val mee. (WK)

  • Datum: .

Niemand kent hun gezichten, de werkelijke machten die Italië besturen; niet de gekozen volksvertegenwoordigers en ook niet de president; de onnavolgbare justitie; de even onnavolgbare geheime diensten of het leger waarin de fascisten altijd konden doen alsof het nog Mussolini was. Er is de maffia van het Vaticaan; de echte maffia en de banken, die in Italië van een aparte soort zijn, omdat het de eerste banken van de moderne tijd waren (denk aan Venetië maar ook Florence en Genua) en volgens de wet van de remmende voorsprong nu vermolmd. Italië is het recept voor de volgende eurocrisis na Griekenland. Maar nu serieus, want Italië is de derde economie van de euro-zone. Griekenland was een muggenbult; Italië wordt een abces.
Het smerige spel dat in Griekenland is geoefend waarin de Syriza-premier Tziprias door de knieën ging en zijn minister van Financien Varoufakis niet, wordt nu op Italië uitgevoerd, met voor de minister van Financiën 'abortus': de voorgestelde 81-jarige econoom met een eurocritisch boek werd preventief geëlimineerd, na de vervelende ervaringen met Varoufakis die zich tot 'openbaar aanklager' ontwikkelde. En ook de democratisch gekozen premierskandidaat ging niet door de knieën. In Griekenland werd met de beschuldigende vinger naar Duitsland gewezen (Merkel met Hitlersnorretje) en nu in Italië weer. In zekere zin heeft Duitsland de oorlog toch gewonnen* in die zin dat het als vazal van de VS, waardoor het militair bezet is, Zuid-Europa als neo-kolonie kreeg om het van het communisme af te houden. Dat is gelukt. Maar het gevaar blijft natuurlijk dat het communisme een vermomming heeft aangetrokken en net als een griepepidemie in de winter plotseling weer terug is. In Indonesië hebben ze 200.000 communisten vermoord en lijkt de PKI uitgeroeid zoals ze met de joden van plan waren in Nazi-Duitsland. In Italië kon dat niet, al heeft Deep State met moorden en aanslagen verhinderd dat een regering waarvan de PCI deel zou uitmaken werd gevormd (Aldo Moro; 'Brigati Rossi').
Het heeft er veel van dat Italië opnieuw een periode van zware instabiliteit als in de jaren '80 zal doormaken. Als er een land is (met Griekenland) waartegen de vluchtelingenproblematiek (gecreërd door Deep State) succesvol is toegepast is het Italië. De aantallen die aan land kwamen ontwrichtten het land dat al zoveel problemen had op een manier die uiterst effectief was: de armen die vroeger de seizoensarbeid in landbouw en horeca verrichtten werden door immigranten vervangen. Een 'altijd lukkend' recept voor vreemdelingenhaat, volgens het Deep State-recept om de onderste klassen tegen elkaar uit te spelen.
Griekenland was een land dat door 'Burgeroorlog' (was in feite oorlog van Deep State tegen de communistische KKE) en militaire dictatuur was verminkt en zich niet kon verzetten. Italië is ook getormenteerd, maar kent een geschiedenis van veerkracht en inventiviteit die het als eerste cultuurdrager van Europa ook verplicht is.
Daarom ben ik vol vertrouwen dat Italië, ondanks alle tegenstellingen tussen Noord en Zuid, zich zal weten te weren tegen de plannen van het grootkapitaal, ontvouwen in Brussel en Berlijn. 'Avanti Populo!' (WK)

* zie ook 'Hitler gano' la guerra'; Walter Graziano, Buenos Aires 2004.

  • Datum: .