zaterdag 9 april-2005
Zoals gezegd hebben wij met de serie Fecundo à la Schorsy heel wat losgewoeld in de Costaricaanse sinaasappelenbranche. De eerste die reageerde was founding father Ben Ansems, de vroegere kompaan van Jan Schorsy. Zijn repliek op de eerste aflevering luidde alsvolgt:
... Na het behalen van de HBS ben ik de leraaropleiding gestart en heb gedoceerd in tekenen en ambachtelijke kunsten. Later heb ik economie gedoceerd. Ik ben altijd in geweest om wat andere dingen op te bouwen en zodoende ben ik na de VUT als vertegenwoordiger van Drie Garant Fund (Triple Garantica) gestart. Ik vond het allemaal slecht geregeld en ik heb mijn buurman Schorsy benaderd om mee te helpen. Schorsy had toen het zoveelste drama achter de rug en zat tot zijn oren in de schulden. Ik stopte mijn hele vermogen in de club en we zijn op mijn kosten naar Costa Rica gegaan om daar de boel te bekijken. In aanvang kochten wij een stuk grond en verkochten dit met een winstopslag en een dekking van de gemaakte kosten. Daar hadden wij de heer Muñoz, de notaris, leren kennen en de heer Zamorra. Deze laatste was in staat om het onderhoud en de exploitatie van de gronden te leiden.
In aanvang hebben wij zeventien investeerders bereid gevonden om in deze constructie te participeren. Al deze mensen hebben de stukken grond op hun eigen naam staan, tot op de dag van vandaag. In eerste instantie was Accon onze huisaccountant. Hier leerden wij de heer F. kennen die later directeur van de club is geworden en penningmeester van diverse stichtingen. Over dit onderwerp later.
Na Accon kwam PwC. Deze club maakte een vergissing bij de classificatie van de fiscale positie van deze ondernemers. Uit het verleden kende ik de heer Van Wezel en wij hebben deze onderneming toen benaderd om deze fiscale positie te beoordelen en in het zicht van het nieuwe belastingstelsel (boxen) wellicht een nieuw product te ontwerpen. De heren van JMH, Van Wezel en Hendriks, zijn meegegaan en waren inderdaad erg enthousiast. Het is ook een leuk product en een prachtig land. Erbij moet ik zeggen dat ik bij dit eerste bezoek niet aanwezig was. Ik had nierstenen en was met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Schorsy is met deze heren vertrokken naar Costa Rica. Toen ze terugkwamen wilde Schorsy hen mede-aandeelhouder maken en ik was hierop tegen. Uiteindelijk gaf ik in deze toe, maar voor 10-10-40-40 procent. Schorsy, zoals altijd, vergeet wat er besloten is en doet zijn eigen zin, zei oké, maar deelde later doodleuk mee het wordt 25-25-25-25. Ik kon toen niet meer ingrijpen en het volgende plan kwam ter tafel. De gronden in het nieuwe product zouden als zekerheid worden verstrekt aan de nieuwe investeerders. De aandelen van de vennootschappen die in Costa Rica het bezit hebben, zouden onder een nieuwe vennootschap vallen. Curacao heeft hier het belastingklimaat voor, dus dat werd besloten. Sandia NV, een oude vennootschap, werd hiervoor ingezet, de gronden in het nieuwe product dat het 25-25-25-25 (niet nieuw opgericht). Naar deze vennootschap zouden de winsten worden overgemaakt en de aandelen van de Costaricaanse vennootschappen zouden hieronder worden gehangen.
Dit was de afspraak en dit ging gebeuren. En wat gebeurde er? Juist, niets. De levering van de aandelen is nooit geschied en de zekerheidsstelling richting investeerders ook niet. Schorsy had het contact met Muñoz en hield dit gewoon tegen. Hij komt nooit zijn afspraken na en deze dus ook niet. Hij bestuurt Muñoz en Zamorra.
Als productbedenker en als fiscaal adviseur trad JMH dus op en als registeraccountant Mazars, zie ook het bij de STE, de voormalige AFM, gedeponeerde prospectus. Deze werd goedgekeurd door de externe club. Met betrekking tot de eerste aanvaring met de STE, dit had betrekking op het verkopen van gronden en niet over het product waar de heren van JMH Maatschap van Adviseurs mee kwamen. Door deze eerste besmetting werd het nieuwe product ook besmet, zeker nadat Schorsy als een zwerver op de televisie kwam en zich vertoonde bij de commissie van de STE. Hij kan niet eens zijn eigen gehaktballen draaien, laat staan een verhaal in de juiste volgorde opstellen en weergeven. Uiteindelijk had de zaak dus nog gewoon twee baasjes en niet vier baasjes.
Aldus Ben, van wie wij aannemen dat hij wel zijn eigen gehaktballen kan draaien. Tot de volgende bal, uuuh... aflevering. Stay tuned.
- Datum: .
