“Hier moet je tekenen” zegt Nancy, mijn echtgenote, terwijl ze een rits papieren voor mij op tafel legt. Gedwee teken ik op de aangegeven plaats, allang blij dat ik die officiële rompslomp niet allemaal zelf hoef door te nemen. “Waar heb ik nu weer voor getekend?”, mijn aandacht is alweer bij mijn koffie en het artikel wat ik aan het schrijven ben. “Dat is voor je zorgverzekering”. We barsten in lachen uit, maar het zet me gelijk ook aan het denken, want is het tekenen van de beruchte afstandsverklaring door Willem Holleeder niet op dezelfde manier tot stand gekomen?
Zo gemakkelijk gaat dat, als je iemand vertrouwd. Na vijfentwintig jaar infiltratie in criminele milieus van Groningen tot Venlo, ben ik, net als Willem Holleeder iemand die hulp van anderen meestal met veel argwaan bekijkt. Wat wil die persoon van mij en waarom? Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om stukken die door vreemden onder mijn neus worden geschoven te tekenen, maar dat wordt anders als ik degene die mij dat vraagt vertrouw. In het geval van Willem, die denkt verzekeringspapieren te tekenen, zal dat hetzelfde zijn. Of hij nu zijn leesbrilletje bij zich heeft of niet. Hij denkt zijn ‘lieve zusje’ te kunnen vertrouwen. Zes of zeven pagina’s met daarop een verzekerings- of belastinglogo en twee of drie papieren die getekend moeten worden. Wie kijkt er dan na of de pagina’s waar de handtekening op moet komen te staan, corresponderen met de voorgaande pagina’s? Nancy is mijn vrouw, Sonja is zijn vertrouwde zus. Daar ga je blind op. Maar er was een probleem: Willem had niet in de gaten dat er al een val voor hem opgezet was.
We hebben tijdens het spraakmakende verhoor van Peter de Vries precies kunnen horen hoe de ruzie over de filmrechten in 2012 is begonnen. "Ik ben 'gekke Gerrit' niet", aldus Holleeder. "Ik zou dit nooit ondertekenen, alleen een gek zou dit doen". Volgens Holleeder was het goed mogelijk dat hij het document heeft ondertekend toen zijn zussen hem hielpen met zijn zorgverzekering. "Ik had toen mijn bril niet op en heb overal mijn krabbel onder gezet waar zij om vroegen." Dat klopt met de situatie die ik hierboven beschreef, misbruik van vertrouwen. Maar er is meer.
Als een ‘duveltje uit een doosje’ kwam Peter de Vries met een door Holleeder getekende verklaring waarbij hij, ‘afstand doet van alle rechten op het boek en de film over de Heinekenontvoering’. Willem kon zich niet voorstellen dat die verklaring er zou zijn en zeker niet dat hij een dergelijke verklaring getekend zou hebben. Dat klinkt logisch, wat zou het belang voor Holleeder zijn om een dergelijke verklaring te tekenen? Voor Peter de Vries en Sonja Holleeder lag de zaak anders. Peter de Vries had wel degelijk belang bij een afstandsverklaring omdat hij op 1 november 2011 de rechten van zijn boek “De ontvoering van Alfred Heineken’ verkocht had aan de Amerikaanse producent Informant Media die al in het voorjaar van 2012 met de opnames wilde beginnen. Er was alleen nog een klein probleem en dat was Willem Holleeder. Om te voorkomen dat Willem naderhand rechten zou gaan claimen, wilden zij een getekende afstandsverklaring en bewijs dat het Sonja Holleeder was die met Peter de Vries kon beslissen over de boek- en filmrechten van de film.
Peter bedacht een plan, hierbij was de hulp van Sonja onontbeerlijk. Peter wist dat Willem niet vrijwillig zou tekenen omdat Willem kort daarvoor, op 20 oktober 2011 reeds een kort geding had aangespannen tegen IDTV Film, de producent van de Nederlandse verfilming van ‘De Heineken Ontvoering’die op 27 oktober 2011 in première zou gaan. Holleeder meende dat de film hem neerzette als een meedogenloze boef. De rechter wees zijn eis af, vooral ook omdat ‘Rem’ in de film een samensmelting was van Holleeder en medeontvoerder Martin ‘Remmetje’ Erkamps. De filmmakers noemden dat een artistieke ingreep die het dramatisch gehalte van de film op zou voeren.
Om de Amerikanen tevreden te stellen, werd de naam ‘Willem Holleeder’ gedeponeerd bij het Benelux Merkenbureau. Dat wekte de schijn dat Sonja gerechtigd was om namens haar broer contracten af te sluiten voor alles waar de naam van Willem Holleeder in voorkwam. Omdat Willem nog gedetineerd was ging men hier mee akkoord, maar men wilde wel een door hem ondertekende afstandsverklaring van de filmrechten.
Merkenregister
Benelux merk
Inschrijvingsnummer
0911867
Nummer en dagtekening (dag en uur) van het depot
1237910 / 09-12-2011 , 17.18
Vervaldatum
09-12-2021
Naam en adres van de houder
Sonja Holleeder
Singel 362
1016 AH Amsterdam,
Nederland
Woordmerk
willem holleeder
Klasse-aanduiding en opgave van de waren en diensten
Kl 16 Papier, karton en hieruit vervaardigde producten voor zover niet begrepen in andere klassen; drukwerken; boekbinderswaren; foto's; schrijfbehoeften; kleefstoffen voor kantoorgebruik of voor de huishouding; materiaal voor kunstenaars; penselen; schrijfmachines en kantoorartikelen (uitgezonderd meubelen); leermiddelen en onderwijsmateriaal (uitgezonderd toestellen); plastic materialen voor verpakking, voor zover niet begrepen in andere klassen; drukletters; clichés.
Kl 25 Kledingstukken, schoeisel, hoofddeksels.
Kl 35 Reclame; beheer van commerciële zaken; zakelijke administratie; administratieve diensten.
Kl 41 Opvoeding; opleiding; ontspanning; sportieve en culturele activiteiten.
Klasse-opsomming (00 = tot en met)
16 25 35 41
Datum inschrijving
20-12-2011
Publicatiedatum van de inschrijving
20-12-2011
Status
Merk ingeschreven
Singel 362, 1016 AK Amsterdam
Op dit adres is gevestigd Jebbink Soeteman Advocaten
Willem wist niet dat Sonja zijn naam heeft geclaimd. Dat het geen zuivere koffie was blijkt ook uit de manier van deponering. Sonja gebruikt hiervoor het adres van Jebbink Soeteman advocaten, Willem Jebbink was haar “Jojo’ advocaat, ingeruild voor Wouter Morra en nu weer in genade aangenomen. Was Willem Jebbink op de hoogte van het geraffineerde spel dat Peter de Vries speelde, met als doel Wim van al zijn rechten te beroven? Dit alles met medewerking van zijn bedpartner Sonja die de handtekening moest bemachtigen op de afstandsverklaring.
Zo ging het in zijn werk: Op 27 januari komt Willem vrij, als eerste geeft hij een exclusief interview met foto’s aan Peter de Vries, die daar, op zijn gebruikelijke wijze, een slaatje uit wist te slaan. Willem zag Peter als een vriend. Hoe zou hij moeten weten dat: ‘de liegende verslaggever’ een combine gesloten had met zijn ‘jankende zussen’ om hem op te laten draaien voor hun criminele daden?
Peter vertelde in de rechtbank: “Dit is mijn handschrift, waarbij ik Sonja uitleg dat hij niet alleen zijn handtekening moet zetten, maar ook de datum, zodat later altijd door deskundigen kan worden vastgesteld: dat is onmiskenbaar Willem Holleeder. Dit is ondertekend en hij heeft erbij geschreven: Amstelveen, 4 april 2012. Precies zoals ik ook had gevraagd of hij dat wilde doen, omdat ik wilde voorkomen dat hij achteraf zou verklaren dat het niet door hem geschreven of getekend was."
Waarom zou hij achteraf verklaren dat hij dat niet getekend had? Maar vooral, waarom zou hij dat tekenen? Hij had net die rechtszaak tegen IDTV Film achter de rug. Zou zijn mening dan in twee maanden veranderd zijn, net precies wanneer Peter met Amerikanen aan het onderhandelen was over de filmrechten voor Amerika? Willem Holleeder heeft gelijk, hij werd door Peter met hulp van Sonja opgelicht en nog wel op een amateuristische wijze. Eerst het merkrecht op de naam Willem Holleeder registreren op het adres van een advocatenkantoor maar de nog belangrijkere afstandsverklaring laten tekenen bij het kruisje. Moeten wij dat echt geloven? Was de notaris dan niet de juiste weg? Natuurlijk, maar ja, Willem werd genaaid, had zijn leesbrilletje vergeten en schreef en tekende wat zijn ‘lieve zusje’ hem vroeg op te schrijven. Gelukkig had hij vanaf dat moment een ziektekostenverzekering.
Even wat datums op een rij. U kunt dan zelf uw conclusie trekken:
17 okt. 2011: Première van de film “De Heineken ontvoering
20 okt. 2011: Willem Holleeder spant een ‘kort geding’ aan tegen IDTV Film
09 dec. 2011: Sonja deponeert het woordmerk ‘Willem Holleeder’
27 jan. 2012: Willem Holleeder verlaat de gevangenis
09 mrt. 2012: Peter de Vries verkoopt de filmrechten aan Amerika
04 apr. 2012: Willem ondertekent de afstandsverklaring of ziektekostenverzekering
25 apr. 2013: Holleeder bedreigt Peter de Vries bij diens woning
26 dec. 2013: Citaten uit gesprek Sonja en Willem, opgenomen door Sonja
http://www.misdaadjournalist.nl/2018/04/filmtheater-holleeder-the-show-goes-on/
Met bovenstaande link kunt u op de site Misdaadjournalist van Hendrik Jan Korterink de analyse vinden van Siem, een volger/analist van Korterink. Uit die analyse blijkt dat op 25 april 2013 tijdens de bedreiging van Peter de Vries en op 26 december 2013 tijdens het gesprek met Sonja, Willem Holleeder niet op de hoogte was van een door hem getekende afstandsverklaring. Sterker nog, hij geeft duidelijk aan dat Peter en Sonja niet kunnen bepalen dat er een film komt die over hem, Meijer en Boellaard gaat.
Hij zegt zelfs, onweersproken door Sonja, dat er niemand aan hem toestemming heeft gevraagd en hij niet wil dat zijn zoon hier problemen door krijgt. Dezelfde reden die Cor van Hout noemde om geen medewerking aan de verfilming te verlenen. En dan zou het geloofwaardig moeten zijn dat Willem uitdrukkelijk toestemming geeft om de film te maken en daar ook geen aandeel in hoeft te hebben? Moest Willem daardoor drie jaar de bak in, om uit de buurt te zijn?
Het mag duidelijk zijn dat de ondertekening van die afstandsverklaring onder valse voorwendsels tot stand is gekomen. Dat valt onder de noemer oplichting met in het verlengde daarvan: gepleegde ‘meineed’ door Peter Rudolf de Vries. Vrijdag 18 mei gaat het verhoor van Peter de Vries verder. Krijgen we nu die afstandsverklaring te zien of gaat ‘Petertje’ hem weer voorlezen?
De oplossing is heel eenvoudig. De ondertekening van die verklaring is op frauduleuze wijze tot stand gekomen. Wanneer deze verklaring niet vrijwillig voor onderzoek wordt afgestaan is het de plicht van het OM en/of de rechtbank om deze verklaring in beslag te nemen en tot vervolging over te gaan. Dus rechtbank doe uw plicht!
Als laatste: Waarom wordt de jankende advocate hier niet genoemd? Zij moest toch iedere dag komen opdraven? Zij was toch zijn vertrouwelinge? Waarom heeft zij die afstandsverklaring niet opgesteld en door hem laten ondertekenen? Leest u het hoofdstuk nog eens in het ‘leugenboek Judas’ over de filmrechten. Vraagt u zich dan niet af of hier wel de juiste man terecht staat?
Vrijdag 18 mei gaat het verhoor van Peter de Vries verder. Twee vragen strijden bij mij om voorrang. Vraag één, trekt Peter vrijdag wel zijn schoenen uit? Vraag twee, mag Peter de rechtbank als vrij man verlaten? De Raadkamer weet het wel, nog 204.000 kijkers hebben vertrouwen in Peter R. de Vries. Heeft u nog vertrouwen in deze man?