maandag 16 maart-2009
Lekker hoor, die evolutie. Die Darwin wordt bedankt. Zitten we toch maar mooi met een gebiedje in de voorste hersenkwab waarmee we God en zijn naaste buren hebben uitgevonden. Koeien, lama's, kwelmuizen, tjiftjafs etcetera hebben dat gebiedje niet. Wij wel. Stel dat we dat niet hadden gehad, dan waren er bijvoorbeeld geen bijbel, geen koran, geen kruistochten, geen fundamentalistische baarden, geen Enduring Freedom, geen weerstaanbare opkomst van Geert Wilders en andere fenomenen geweest. En geen paus Bennie. Want dat is zeker een fenomeen. Dat lidmaatschap van de Hitlerjugend, daar kon ie niks aan doen. Zeggen ze. En wie zijn wij achter de duinen om daar commentaar op te hebben? Tenslotte hadden wij in onze Koninklijke familie ook een paar luitjes van wie de rechterarm beter ontwikkeld was dan de linker. Maar Bennie bleek toch iets te hebben overgehouden aan die brallerige periode. Zo vindt ie al die hedendaagse manieren van samenleven heulemaal niks en pleit ie voor de terugkeer van Ot en Sien. Houdt ie wel van exorcistische exercities, maar weigert ze toe te passen bij pedofiele personeelsleden. Is ie niet gay met gay. Vond ie generaal Pinochet een goeie gozer. Acht voor het zingen zijn kerk uit beter dan een regenjas van Durex. En haalde ie een Holocaustbasher weer terug in de bisschoppelijke selectie. Zoals u waarschijnlijk op een andere kwab al heeft opgeslagen stond dat laatste niet op zichzelf. Bennie had kort geleden bijvoorbeeld geen bezwaar tegen de verheffing van een andere Holocaustbasher tot hulpbisschop van Linz. Kan je dat wel paniekerig terugdraaien, maar ondertussen zijn er al meer wurmen uit het blik gekropen. Neem Bennie's verhandeling over "Freiheit und Wahrheit", waarin hij oh wonder in wezen pleit voor het goeie ouwe "Ordnung musz sein". Het betrokken hersenspinsel dateert nog ruimschoots uit de tijd dat Bennie als Ratzinger en collega van Sinterklaas door het leven hobbelde. Maar in 1997 vroeg de Oostenrijkse Aula-Verlag aan Bennie of ze die verhandeling opnieuw mochten uitbrengen. Kreeg Aula via Bennie's secretaris keurig toestemming voor en het artikel werd opgenomen in de bundel "1848. Erbe und Auftrag". Iedereen blij. Nou ja, niet iedereen. Na het ge-urineer rond voornoemde Holocaustbashers brak ook over Bennie's artikel opnieuw een lichte Rippenfellentzundung uit. Want Aula is een rechts-extremistische uitgeverij (met in de voorhoede ex-SA Sturmfuhrer Otto Scrinzi), die in de jaren negentig fanatiek partij trok voor ene Walter Luftl. Toenmalig president van de Federale Oostenrijkse Kamer van Ingenieurs en... Holocaustbasher. Kijk, en zo lijken de uitglijers van paus Bennie van de laatste tijd niet toevallig te zijn, maar voort te komen uit een rechts gebiedje in zijn voorste hersenkwab. En wordt witte rook pikzwart. Stay tuned.