dinsdag 2 augustus-2011
23 augustus, 2001. Om 3 uur 'snachts rijden een paar vrachtwagens de parkeergarage van het World Trade Centre op Manhattan binnen. Bezorgden ze pizza's? Nieuwe meubels? Niemand die het weet, want iedere reclame ontbrak. Ze waren in ieder geval niet van de firma die voor het onderhoud zorgde, want die waren om half drie allemaal vertrokken. Sterker nog, dergelijke vrachtwagens waren voor die 23ste augustus nog nooit door de securitysmurfen van het WTC op tape vastgelegd. Om 5 uur 'sochtends vertrokken ze weer, voordat de dagelijkse vloot van Mercedessen en BMW's zijn entree maakte.
In de daarop volgende tien tot twaalf nachten herhaalde deze spookachtige gebeurtenis zich. Elke keer vastgelegd op tape. Daarna keerden ze nooit meer terug.
Wat de inzittenden daar hadden te zoeken? Goeie vraag. Of die luitjes ook op tape stonden? Ook een goeie. Waar die tapes zijn? Weg.
Nou kan je daar heel wat speculaasjes op los laten, maar dan worden we meteen weer in de conspiratieve hoek geduwd. Dus laten we dit voorval voorlopig maar afdoen met "opmerkelijk". Het maakt overigens deel uit van een tobbe vol shit in het boek "Extreme prejudice: the terrifying story of the Patriot Act and the Cover Ups of 9/11 and Iraq" van voormalig CIA-agent Susan Lindauer, die wegens het lozen van staatsgeheimen zelfs een jaar de bak in zeilde. Meer hierover later. Stay tuned.

donderdag 4 augustus-2011
Nog even en het is tien jaar geleden dat een stel Mo's op hun gemakkie het luchtruim boven New York en Washington konden binnenvliegen om het nodige sloopwerk te verrichten. Een bevredigend antwoord op de vraag hoe dat mogelijk was, is tot nu toe achterwege gebleven. Foutje, bedankt? Als dat zo was, dan hadden toch in ieder geval een koppel hoge militaire en burgersmurfen met veel lawaai de zak gekregen of genomen. NOBODY. En net als bij de nachtelijke capriolen van een paar ongemarkeerde vrachtwagens in de parkeergarage van het WTC zullen we er geen speculaasjes op los laten (1). Maar zelfs iemand met een iekuutje uit de supermarkt moet tot de conclusie komen dat er iets geweldig ligt te stinken.
Terug naar voormalig CIA-agent Susan Lindauer. Begin augustus 2001 was ze van plan om naar New York te gaan, maar dat werd haar verboden door haar superieur, dr. Richard Fuisz. Reden? Er werd op korte termijn een aanval verwacht op het WTC met gekaapte burgervliegtuigen. Tzegtu? Er werd op korte termijn een aanval verwacht op het WTC met gekaapte burgervliegtuigen. Dat was voor Susan geen info waarvoor ze steunzolen nodig had. Zij werkte namelijk al sinds mei van dat jaar binnen een team, dat Iraakse diplomaten onder druk zette. Als die niet als een gesmeerde Cavendish over de brug kwamen met hun kennis over die voorgenomen aanval, dan kon Saddammeke stevig op zijn sodemieter krijgen. De betrokken diplomaten zeiden van niks te weten, maar als de Amerikanski's daar hun twijfels over hadden, dan waren ze welkom in Baghdad om op eigen houtje een rondje te stofzuigeren. Want Saddammeke wilde geen gelazer met de USSA. Maar de Amerikaanse regering zag dat niet zitten. Die had blijkbaar andere plannen. Stay tuned.

(1) Zie het vorige deeltje.

dinsdag 9 augustus-2011
Zoals eerder geboerd: CIA-smurfin Susan Lindauer zette in de maanden voor 9/11 verschillende diplomatieke vertegenwoordigers van Saddammeke onder druk. Om meer aan de weet te komen over de ophanden zijnde voorstelling van Captain Caveman's Flying Circus bij het WTC op Manhattan. Alles wat ze ving was bot. Op 6 augustus ontmoette ze dr. Fuisz, haar handler, en samen zetten ze een route in elkaar om het Witte Ziekenhuis te bewegen om de geplande circus voorstelling van een emergency-status te voorzien. Diezelfde dag nog kreeg prez. Bush een memo daarover uit Langley. De dag daarna belde Susan op instigatie van Fuisz met het bureau van procureur generaal Ashcroft om ook daar de boel op gang te brengen. Zij kreeg het advies om onmiddellijk contact op te nemen met het Office of Counter Terrorism. En dat deed ze. De contra-smurfen bedankten de geagiteerde Susan, maar wat ze verder met de info deden is net zo duister als het seksleven van onze jeune premier. Maar het kan nooit veel geweest zijn. Nog gekker, het circus kon ongehinderd binnen vliegen en zijn ongelooflijke voorstelling presenteren. Toen Susan haar verhaal naar buiten probeerde te wurmen veranderde haar leven in een spookhuis. Pas nu, tien jaar later haalt ze alsnog haar gram. Of het ons een stapje dichterbij de waarheid brengt? Heeft Geert Wilders een keppeltje? Stay tuned.

vrijdag 12 augustus-2011
Zoals eerder opgeboerd in aflevering 3 waarschuwde CIA-smurfin Susan Lindauer in de eerste week van augustus 2001 de baasjes van een paar relevante agencies dat Captain Caveman's Flying Circus zich opmaakte voor een voorstelling op Manhattan. Nou wilde het toeval, dat die baasjes dagelijks aanwezig waren bij de klaverjasdrives die over dat onderwerp waren georganiseerd met de andere topdogs uit het Amerikaanse snuffelwereldje. Dus ondanks die drie apen voor de deur mogen we voorzichtig aannemen dat Susan's info ter tafel is gebracht.
Een van die topdogs was Richard Clarke. Een spook met tientallen jaren ervaring in het wereldje van cloak, dagger, bombs, guns, false flags, trains, planes and automobiles, die zowel onder Clinton als onder Bush de hoogste adviseur op het gebied van terreurbestrijding was. En Richie is pissed off. Al heel lang. Hij is er namelijk van overtuigd geraakt, dat met name de CIA bij die klaverjasseances fucking false had zitten spelen. Volgens hem kwam pas op 4 september 2001 de aas uit de mouw. Toen meldde George Tenet, de grote smurf van de CIA, dat hij eind augustus een paar onderknuppels van de FBI had laten inseinen, dat twee van Caveman's artiesten zich al geruime tijd in de VS ophielden. In San Diego. Het ging om de acrobaten Al-Hazmi en Al-Mihdhar, die later zo spectaculair het Pentagon indoken. Georgie en zijn snuffelaars hadden ze al in de kieren toen ze vanuit de USSA naar Maleisië vlogen voor een gezellig samenzijn met baardcollega's in verband met de planning. Die meeting ging netjes op de monitor bij een ploegje Langleyboertjes. Maar toen de baartclub naar Thailand vloog raakten de boertjes hun prooi kwijt. Geen nood, want Al-Hazmi en Al Mihdhar keerden gewoon terug naar de de VS. en in Los Angeles werden ze weer voor de eeuwigheid vastgelegd. Later maakte Mihdhar nog een tripje naar Jemen en kwam dankzij een nieuw paspoort weer ongemerkt terug naar San Diego. Maar dat zijn kleinigheden. De vraag waarom de CIA de FBI zo laat waarschuwde en dan nog op laag niveau is nu na bijna tien jaar nog steeds niet beantwoord. Laat staan waarom Caveman's Flying Circus geen F-16 tegenkwam op de route naar Manhattan en het Pentagon. Waardoor de wereld werd zoals hij nu is.