Silkway Airlines en Silkway West Airlines zijn vrachtvervoerders uit Azerbeidjan. Met een slotje op Schiphol en Maastricht. Ze vervoeren bij voorkeur diplomatieke vrachtjes en het gaat goed met ze. Dank u. Geen wonder trouwens. Moet u dit even lezen. Dat is even ander nieuws dan André Rieu meets David Hazelhoff of een hooibrand in een mergelgrot. Maar hé. Het is niet voor niks komkommerseizoen. Stay tuned.

Ze heeft de zak gehad. Dylyana Gaytandzhieva. De Bulgaarse journaliste die vorige maand onthulde hoe de Azerbeidzjaanse vliegtuigmaatschappij Silk Way Airlines stiekempjes tonnen wapentuig uit verschillende Europese landen naar Saudi Arabië, de Verenigde Emiraten en Turkije vervoerde. Onder diplomatieke vlag (1). Op initiatief van USSACOM (US Special Operations Command). Voornoemd tuig werd vervolgens de Syrische grens overgeholpen om de jihadi's niet voor lul te laten staan tegenover de jongens en meisjes van Adolf Assad en diens Russische gabber. Nou bevonden zich onder die kalifaatwassers en zogenaamde legitieme Syrische vrijheidsstrijders heel wat amateurtjes en nou was er niet direct een spoedcursus nodig om met een Kalashnikov een paar onsjes dood en verderf te zaaien. Maar er was ook apparatuur bij die enige uitleg behoefde. Die werd ondermeer toegediend door ervaren personeel van de firma Purple Shovel LLC. Een van de leveranciers die binnen dit kader zonder aanbesteding een paar leuke ordertjes van het Pentagon had verworven. Dylyana werd kortgeleden door de Bulgaarse geheime smurfendienst op de grill gelegd. Coteletvraag was wie haar de officiële paperassen hadden bezorgd die haar verhaal onderbouwden. Dat bleken wezens uit de anonieme cyberruimte te zijn en het enige wat Dylyana kon doen had ze gedaan: checken. Haar antwoorden bezorgden de betrokken geheimsmurfen geen euforische gevoelens en ze zorgden er dan ook voor dat de journaliste de zak kreeg van haar werkgever. Want journalisten die allerlei hush hush zaken naar buiten tillen worden in het land van mafioso Borisov niet op handen gedragen. Inmiddels heeft de journalistieke onderzoeksgroep BIRN uitgevlooid dat naast Duitsland, Denemarken, Zweden en Israël ook Servië een duit uit het geheime zakje heeft gehaald. Mocht u tijd hebben dan zijn hier alle ins en outs. Leuke tip voor een nieuw Kamerlid als Thierry Dinges: stel voor de vorm eens een paar vragen aan dat niemendalletje van Plasschaert over deze kwestie. Of aan de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Bijvoorbeeld of bij die Silk kisten die Schiphol en Maastricht aandoen ook wat zwaar uitziende diplomatieke post in het laadruim wordt gestouwd. Uit Luik of zo. Daarna kan je wat ons betreft wel weer achter je piano gaan zitten. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 1 dd. 25 juli 2017.

Laatst mochten wij vernemen dat de CIA was gestopt met wapenleveranties aan de Nachwuchs van Osama in Syrië.Want voordat je het weet gaan die baarden ermee aan de slag in Europese steden en/ of halen er een burgervliegtuig mee uit het zwerk. Zou de overweging zijn geweest. Nepnieuws? Was het waar? Ach, maakt eigenlijk geen flaus aus. Helemaal in lijn met wat onze Bulgaarse collega Dylyana Gaytandzhieva had uitgevogeld (1) is er nu namelijk info tussen de tramrails gesmakt die bewijst dat de Amerikanski's gewoon zijn doorgegaan met de baardbewapening. Alleen niet via de CIA maar via het Pentagon, dat het tableau de la troupe van The Donald langzaamaan met een Videla- cq. Pinochet-verfje heeft overgeschilderd. Mocht u even lekker kotsen willen, lees dan dit artikel en ga vervolgens als een speer boven de pot hangen. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 2 van deze serie dd. 29 augustus 2017.

Mogen we de USSA een kutland noemen. Ja, dat mogen we. In de twee voorafgaande bijdrages in deze serie maakten we melding van stiekeme Amerikaanse wapenleveranties aan de Syrische baardenmix die de lente moest brengen in Syrië. Inclusief Al Nusra en ISIS. Het vervoer van dat wapentuig bleek al een tijdje in handen te zijn van Silk Way Airlines uit Azerbeidzjan. Een maatschappij die ook op Maastricht Aachen Airport over een paar slotjes beschikt. Of dat ook een rol heeft gespeeld bij de doorvoer van oorlogsshit weten we niet, maar bij buuf Merkel schijnt er een onderzoek op de startbaan te staan dat antwoord moet geven op de vraag of zich daar binnen dit kader onoirbare zaken hebben afgespeeld. En wie weet komt ook Aachen daar uit rollen. Meteen een leuk dossier strakjes voor de vervanger van Stef Blok. 

Inmiddels hebben de Amerikanski's de drukke route naar de Syrische slagerij via Duitsland verlegd naar Kroatië. En dan met name het stadje Rijeka op het eiland Krk. Lees hier het boeiende relaas over de nieuwe Pentagon hub. En de msm maar lullen over het Russische gevaar. Stay tuned.

Is Afghanistan een “failed state”? Nou, om daar een antwoord op te formuleren hoef je niet uit Enhuizen te komen. Afghanistan is een failed state en we weten allemaal hoe dat gekomen is, tenzij je wereld is blijven steken tussen rapgerijmel en het lach-of-ik-schiet-programma “Ik hou van Holland” van Ed Nijpels' fata morgana. Op zoek naar de directeur van het Flying Circus en diens mede-baarden hebben meisjes en jongens van de NATO sinds 2001 die failed status ingesteld en zijn daar nu nog steeds mee bezig. Daar hep je helaas wapentuig voor nodig en dat moet je soms stiekem naar Kabul laten overhoppen om allerlei parlementair geouwehoer over de aard van dat wapentuig en de kosten ervan te voorkomen. En een van de methodes daarvoor is het outsourcen van het vervoer. Eind 2005 sloot het Amerikaanse ministerie van Oorlog binnen dat kader een contract met de toen nog vrij nietige Azerbeidzjaanse luchtvaartonderneming Silk Airways. Die beschikte over te weinig capaciteit, maar mede dankzij een genereus verleende lening van 420 meloen dollar van de Amerikaanse Exim Bank kon Silk drie flink aan de maat zijnde doodkisten van Boeing aanschaffen en het feest kon beginnen. Al snel maakten die kisten her en der in de wereld maar vooral in ons Derde Rijk hun entree om ijzerwaren en andere benodigdheden op te halen. En niet alleen ten behoeve van de lenteboodschap in Afbaardistan, maar ook in jubelgebieden in het Midden-Oosten. Om te verhullen waar het precies om ging vroeg het bewind in Bakoe aan de autoriteiten in kwestie om die rommel onder te brengen onder het hoofdje diplomatieke zending. Gezien de warme connectie met het Pentagon zal dat weinig problemen hebben opgeleverd. Dus verhuisden honderdduizenden tonnen oorlogstuig in zo'n tien tot twaalf jaar tijd zonder enige controle naar het oosten om daar de democratie erin te rammen en de zakken te vullen van de usual suspects. Onder wie de leidinggevenden van het alsmaar doorgroeiende Silk Airways en figuren uit de politieke bovenlaag van Azerbeidzjan. Die groei was mogelijk niet alleen het gevolg van bovenstaande export. Een beetje onderneming in die sector laat niet graag zijn vliegend materieel leeg terugkomen. En dankzij studies over de kostenbestrijding van oorlogen in Vietnam, Midden-Amerika en het Midden-Oosten weten we dat Witte Neus en aanpalende produkten heel vaak als betalingsmiddel werden gebruikt. Kat in het bakkie en het zou dus zomaar kunnen dat onder diplomatieke vlag allerlei verwarrende middelen stiekem ons Reich werden binnengeloodst. Al dan niet via vliegveld Aken/ Maastricht en Schiphol. Want ook daar beschikt Silk Airways over lotjes. Zou iemand uit de Haagse landdag tussen de bedrijven door eens voorzichtig aan onze flamboyante minister van Buitenlandse Zaken willen vragen of er in het niet zo verre verleden bij zijn outfit oekazes uit Bakoe zijn binnengerold. Met het verzoek vluchten van Silk Airways diplomatiek te behandelen. Je weet maar nooit. Stay tuned (JP).

Door Jan Portein.

Eigenlijk hoort dit artikeltje niet thuis in deze serie. Maar toch ook weer wel. Gaat namelijk net als de eerdere afleveringen over het smokkelen van wapens naar grimmige luitjes in de wereld die bereid zijn die ijzerwaren te verpakken in een bos bloemen en zo de democratie te verspreiden. Met een leuke rol voor ons gave landje, een Bulgaarse angle en de CIA. Wat ons gave landje betreft: wij huisvesten een BV-tje dat zorgt voor het onderbrengen van de inkomsten uit voornoemde illegale activiteiten. Het gaat om Interbays Holding BV, die samen met de Amerikaanse reisclub Expedia, een private gym en een bemiddelingsbureau Herengracht 469 bevolkt. In de Amsterdamse Gouden Bocht. Uiteraard moeten die wapens, om moverende redenen liefst van Russische makelij, eerst aangeschaft worden en daarvoor wordt stiekempjes een flinke hap genomen van de miljarden die door Trembling Joe Biden zo genereus worden geschonken aan de groene swaffelaar in Kiev. Door CIA-smurfen in Oekraine, Polen, Montenegro en Bulgarije. Voor de verkoop en de logistiek wordt onder andere gebruik gemaakt van de diensten van Kintex. Een Bulgaarse outfit die in de vorige eeuw al in touw was voor het communistische regime aldaar. Wapens, verwarrende middelen, nucleaire lekkernijen, sigaretten, alles wat God, Allah of wie dan ook daarboven verboden had, Kintex dook erin. Ondanks gekrakeel van westerse zijde. Maar Bulgarije hoort nu bij het Vierde Rijk en heeft een bloemige relatie met de CIA, dus nu mag het. En in de Gouden Bocht? Ach daar dromen de bomen hoog boven het verkeer. Stay tuned.