Skip to main content

In het schaakspel bestaat 'de vergiftigde pion': het schaakstuk kan ogenschijnlijk gepakt worden en op het eerste gezicht lijkt dat voordelig uit te pakken, maar het vervolg van het spel zal duidelijk maken dat het een vergissing was. Zo is dat ook met de Golan hoogte die al meer dan vijftig jaar door Israël bezet wordt gehouden en nu door Trump wordt 'aangeboden'. Het lijkt een onverwacht voordeel voor het 'kruisvaardersbastion' dat het westen in het MO als politiepost heeft geïnstalleerd, maar het zal blijken vergiftigd te zijn.
De Golan was 50 jaar een onderhandelingsobject in een vredesregeling en regelmatig was die vredesregeling dichtbij. Een maal (tijdens Rabin die werd vermoord) was die in kannen en kruiken toen diezelfde VS hem onmogelijk maakten en ook deze maal wordt door de VS iedere mogelijkheid van een vredesregeling in het Midden Oosten getorpedeerd.
Een goede schaker weet de verleiding om 'het cadeautje' van een vergiftigde pion te accepteren te weerstaan. Maar de Israëlische premier Netanyahu, die de aanstaande verkiezingen ingaat met de dreiging van een proces over corruptie, zal het twijfelachtige cadeautje zonder twijfel accepteren, omdat het hem de verkiezingsoverwinning zal brengen.
De isolatie van Israël in het MO was de laatste jaren doorbroken door de alliantie met Saudi-Arabië en andere feodale Arabische regimes tegen Iran. Ook al erkenden deze landen Israël niet, de angst voor de Islamitische Republiek (van de concurrerende shiitische bloedgroep in de islam) bracht hen tot elkaar in een vreemde spagaat. Al eerder hadden deze regimes daartoe de Palestijnen verraden. Maar dit cadeautje van Trump kunnen ze niet ongemerkt voorbij laten gaan zonder in de problemen te komen als hoeder van de twee belangrijkste heiligdommen van de islam. Het zou hun positie die toch al niet rooskleurig is verder ondermijnen. Ook landen als Egypte en Jordanië, die wel diplomatieke relaties met Tel Aviv onderhouden, zullen dit niet kunnen accepteren, net als het gros van de internationale gemeenschap.
Dat is het vervelende van een vergiftigde pion : soms sta je zo slecht in het spel dat je hem wel moet aannemen, zoals Netanyahu nu. Ook in Israël beseffen velen dat dit niet verstandig is. Maar in de hitte van de (verkiezings)strijd zal het door Netanyahu worden gebruikt om zijn gekreukte blazoen op te vijzelen en de verkiezingen te winnen. De brokken zijn voor later. (WK)

  • Datum: .

De AV van de VN over het onderwerp heeft nooit eerder zo duidelijk het totale isolement van de VS in de internationale arena aangetoond: alleen Israël zelf steunde deze 'sigaar uit eigen doos' (de VS maakten immers in 1967 de verovering van de Golan mogelijk en 'geven hem nu weg'). Zelfs de trouwste vazallen (denk aan Nederland) waren niet bij machte Washington hierin te steunen. Op de spoedvergadering van de Arabische Liga in Tunis moest de Saoudische koning Salman (zijn zoon Mohammed, de vermeende sterke man die zijn positie verspeelde door de moord op Khashoggi werd gepasseerd) zijn verontwaardiging tonen en werd een inter-arabische solidariteit betuigd met Syrië die een einde aan de door de VS gecreëerde isolatie heeft gemaakt. Het verlies van de Amerikaanse diplomatie kon niet alomvattender zijn. De herverkiezing van Netanyahu moge door dit vergiftigde cadeautje verzekerd lijken, de zorgvuldig opgebouwde 'nieuwe relatie' met de feodale Arabische regimes is met een knal geëindigd.
Israël rest nog maar een weg en dat is de weg van oorlog. De in 1967 veroverde Golan had een ruilobject moeten zijn in een vredesregeling met Syrië. Annexatie maakt dit voor altijd onmogelijk. In geval van oorlog zal het een eensgezinde Arabische wereld tegenover zich vinden die voor de aangeboden vergiftigde pion niet bestond.
Zelfs een kind kan zien wie hier de verliezers en de winnaars zijn. Alleen het Israëlische electoraat zal zich zand in de ogen laten strooien en 'koning Bibi' voor de zoveelste keer op het schild hijsen. En voor de zoveelste keer ten strijde mogen trekken voor 'Groot - Israel' waarvan niemand weet waar het einde ligt. (WK)

  • Datum: .

De betrekkingen tussen Israël en Rusland zijn voortreffelijk, zoals Netanyahu niet nalaat bij iedere gelegenheid te herhalen. Zelfs na het neerhalen van een Russisch propellervliegtuig boven Syrië niks aan de hando. En 'Israël mag van Rusland Syrië bombarderen'. Dat mag een andere vriend van Rusland, Turkije niet.
Israël heeft 2 miljoen Sovjet-burgers binnen haar grenzen, dat verklaart het speciale belang voor Bibi van goede betrekkingen met Moskou.
Deze goede betrekkingen zijn Deep State in Washington uiteraard een doorn in het oog. Dat Rusland door knappe diplomatie en 'boots on the ground' in staat is geweest Assad te redden en de VS, Navo en Israël op afstand te houden en tegen elkaar uit te spelen mag een godswonder worden genoemd. Hoewel Netanyahu natuurlijk net doet alsof deze goede betrekkingen te danken zijn aan hem persoonlijk en zijn 'vriendschap' met Poetin persoonlijk, wordt het belang van goede betrekkingen met Rusland in Israël breed gedragen. Denk opnieuw aan de 2 miljoen waarvan er steeds meer terugkeren of pendelen.
Mocht Netanyahu struikelen, via een strafproces of een verkiezingsnederlaag, dan is een verandering in die betrekkingen in de zin van verslechtering niet waarschijnlijk.
Netanyahu dreigt een proces wegens corruptie dat een gewelddadig einde aan de carrière van 'de koning van Israël' zou maken. In dat licht staat hij nu voor verkiezingen. Nu is de aanhang van de premier groot en fanatiek maar zij die hem haten idem dito met een *-tje. In hetzelfde licht ontving Netanyahu een 'verkiezingscadeautje' van zijn 'goede vriend' Trump in de vorm van de Golan. Er is een storm opgestoken waarbij die over 'Jeruzalem' een windje was. Wat dat betreft heeft Trump Assad nu echt gered in de internationale arena.
Hoewel hij natuurlijk ook maar een pop aan een touwtje is, bestaat altijd de mogelijkheid dat een kat in het nauw iets krankzinnigs doet. Zijn land, volk en de wereldvrede in gevaar brengt met een oorlog tegen Iran. Op aangegeven van Deep State. Wat zal de wereld doen. En Nederland. 'Wij staan achter Israël' op de bumper, zoals tijdens de Zesdaags Oorlog? Of mogen onze jantjes deze keer meevechten in de lucht? Het is mogelijk dat met behulp van de 'gristenen', die vanwege schuldgevoel over de jood Jezus menen deze misdaden te moeten goedpraten, dit kunstje nogmaals wordt opgevoerd.
Maar zoals Carlo Marx zei... (WK)

  • Datum: .