zondag 13 januari-2013
Een avontuurlijk baasje. Oud SAS-smurf Sir Ranulph Twisleton-Wykeham-Fiennes OBE. En op het oog zeker geen conspiratieve malloot. Al mag je je afvragen wat nou precies fact is en wat niet in “The feather men”. Een van de talloze boeken die Ranulph in de loop van de jaren tussen twee kaften en een rug heeft geperst. Daarin schreef hij ondermeer, dat het niet ondenkbaar is dat sinistere geheimschrijvers een rol hebben gespeeld bij de merkwaardige auto-ongelukken van prinses Diana en Jörg Haider. En dat zij zich daarbij hebben bediend van de zogenaamde Boston brakes. Een microgadget die al tientallen jaren in die kringen in omloop is en waarmee de besturing inclusief de remapparatuur van een auto op afstand kan worden overgenomen. Dit remote controlfrutsel werd voor het eerst ingezet door de CIA bij een verboden thuisoperatie in Boston. Vandaar de naam. Sindsdien zijn er volgens Sir Ranulph ettelijke moordaanslagen mee gepleegd. Mogelijk ook die op Di en Jörg.
Stel dat dit waar is, hoe ver zitten we dan nog af van de theorie van de Duitse ex-politicus Andreas von Bülow in zijn boek “Die CIA und der 11. September”? Dat de toestellen waarmee Captain Caveman’s vliegende circus de voorstelling verzorgden op Manhattan en bij het Pentagon werden gedirigeerd via remote control. Niet zo ver. En gaf Von Bülow blijk van conspiratieve trekjes tijdens zijn indrukwekkende polletieke loopbaan? Echt niet. Maar het is net als bij de wonderkogel van JFK. Je kan erover lullen tot je een ons weegt. Het helpt geen reet.

dinsdag 9 juli-2013
Alleen de naam al. Sir Ranulph Twisleton-Wykeham-Fiennes. Een ouwe nulnul van de beruchte Britse Special Air Service (SAS), die zich in zijn latere leven overgaf aan het volkalken van boeken. We hebben deze geheimschrijver in deel 1 van deze miniserie al eens eerder voor het voetlicht gesleept, omdat ie schreef dat duisterlingen mogelijk een rol hebben gespeeld bij het dodelijk verongelukken van het Britse BB-duo Di en Dodi en het Oostenrijkse fenomeen Jörg Haider (1). Hoe ze dat deden? Volgens Ranulph door zogenaamde “Boston brakes” aan te brengen in de bolides van hun slachtoffers in spe. Een remote control-apparaatje waarmee je een auto dingen kan laten doen die de bestuurder helemaal niet wil.
Nou weten we niet of ie uit dezelfde ruif heeft staan smikkelen, maar een ouwe Amerikaanse collega van Ranulph in de wereld van cloak and dagger, Richard Clarke, verkondigde een tijdje daarna idem dito met 50 sterretjes (2). Aanleiding om die woorden weer eens op te halen was de dood van journalist Michael Hastings op 18 juni van dit jaar, toen hij in Los Angeles met full speed probeerde met zijn Mercedes Coupé de top van een boom te bereiken.
Michael had in 2010 de gramschap van het Witte Ziekenhuis en het Pentagon gewekt toen hij in het magazine Rolling Stone een gedetailleerd artikel had geschreven over generaal Stanley McChrystal (“The Runaway General”), waarin zowel Stanley als diens stafleden hun diepe afkeer van hun civiele meerderen niet onder hun pukkels en veldbedden staken. Er ontstond zoveel deining dat McChrystal, die op dat moment in Afbaardistan rondhing als bevelhebber van de NATO-lentebrigade, zich genoodzaakt zag zijn plunjebaal voorgoed in te leveren (3).
Als een journalist in de USSA, waar Baracketeer en zijn aanhang het vrije woord onder het mom van baardbestrijding steeds een stukje verder in het vriesvak schuiven, eenmaal stevig in de schoenen van de autoriteiten heeft staan pissen kan daarna beter missverkiezingen of rodeo's op zijn programma zetten. Maar net als bijvoorbeeld Gary Webb en Danny Casolaro (4) was Michael uit het goeie hout gesneden en hij zette zijn onderzoeken voort. Op 17 juni van dit jaar liet hij per mail aan zijn personeelsleden bij BuzzFeed weten, dat ie weer iets groots op het spoor was en dat ie beter een tijdje kon onderduiken, omdat de FBI achter hem aanzat. Veertien uur na het verzenden van de mail ging hij via een boom zijn schepper tegemoet. Vermoord met een paar “Boston brakes”? Voor degene die van conspiracy houdt en met zijn voeten in een bakkie water hebben we dit nog in de aanbieding. Nog een prettige dag verder. Stay tuned.

(1) Zie deel 1 dd. 13 januari 2013.
(2) Richard verscheen al eens eerder in ons voetlicht. Zie daarvoor aflevering 4 van “Extreme prejudice” dd. 12 augustus 2011.
(3) Hij werd opgevolgd door generaal David Petraeus...
(4) Roer voor de activiteiten van de Amerikaanse deep state bij de dood van deze twee journalistieke kanjers eens flink in de goegelpot.

dinsdag 13 augustus-2013
Een intern mailtje van de Howdy-beveiligingsfirma Stratfor, die zo lekkere dikke mik is met de officiële Amerikaanse snuffelorganisaties. Komt ie:

“Brennan zit achter de heksenjacht op onderzoekjournalisten die hun info krijgen uit welingelichte kringen in Washington.
Noot: Er is een speciale opdracht van het Witte Huis om achter iedereen aan te gaan die negatieve dingen publiceert over de Obama-agenda (oh jee). Zelfs de FBI is ervan ondersteboven. De Wonder Boys moeten de vloer onder zich voelen wegzakken”.

Die mail werd gelanceerd op 21/9/2010 en Brennan was John Brennan, op dat moment Obomba's topadviseur op het terrein van baardbestrijding. In 2008 had de yes-we-can-prez geprobeerd hem tot hoofd van de CIA te bombarderen, maar dat moest even op de lange baan omdat zijn kandidaat al te enthousiast was geweest over het ontvoeren en roosteren van verdachte Mo's. Begin dit jaar kreeg Brennan uiteindelijk toch de gladiolen in zijn armen gedrukt, na een uiterst rommelige eindsprint.
Uiteraard werd de inhoud van de bovenstaande mail door de leiding van het Witte Ziekenhuis met klem tegengesproken. Meneer Brennan had helemaal geen opdracht, laat staan plannetjes om al te nieuwsgierige journalisten de berm in te wurmen.
Nou het leuke. Zoals we al eerder meldden reed vermaard onderzoekjournalist Michael Hastings op 8 juni op half vijf 'sochtends met een lekker gangetje een boom in. Aanvankelijk werd de theorie van de Bostonse remmen het conspiratieve circuit ingeslingerd (1). Aan de hand van camerabeelden gaat nu de story rond dat in de wagen van Michael eerst iets ontplofte voordat ie de boom inging.
Hoe dit ook zij, Michael was definitief naar boven. De dag ervoor liet hij zijn gappies weten dat ie met iets heel groots bezig was en dat daarom de FBI op zijn achterbumper zat. Hij kondigde aan dat ie zich even gedeisd zou houden, maar dat werd dus wat langer dan ie gedacht had.
Vraag was wat dat “iets heel groots” eigenlijk was. Daarover heeft zijn echtgenote nu wat licht verschaft. Michael had iets vervaarlijks opgedoken over John Brennan. Het CIA-opperhoofd dat noch opdracht, noch plannetjes had om al te nieuwsgierige journalisten de berm in te wurmen. Jason Bourne? Dit is spannender. Dit gaat om het echie. Stay tuned.

(1) Zie aflevering 2 dd. 9 juli 2013

vrijdag 31 januari-2014
Volgens voormalig SAS-officier sir Ranulph Twisleton Wykeham Fiennes OBE waren ze al tientallen jaren in gebruik binnen zijn wereldje van geheimsmurfen: gadgets die ervoor konden zorgen dat een auto dingen deed die zeker niet voorkwamen in de planning van de bestuurder. Zoals remmen of de berm ingieren (1). Kan je lacherig over doen. Maar stel je voor dat het waar is. Dan kan je misschien de merkwaardige ongelukken waarmee bijvoorbeeld Di en Do en Maarten van Traa ashes to ashes gingen van een ander verfje voorzien.
Nou het grappige. Bij de bollebozen in Brussel leeft het plan om alle heilige koeien binnen de grenzen van het Vierde Rijk te voorzien van dergelijke gadgets. Om de handhavers in staat te stellen bij de achtervolging van allerlei soorten onverlaten de betrokken vehikels soepeltjes aan de kant van de weg te kunnen manoeuvreren. Niet alleen om die onverlaten bij de vette kraag te kunnen vatten, maar ook om onschuldige burgers te behoeden voor een EHBO-tje of erger.
Nou zit er in nieuwe karretjes al een hele verzameling controlerende apparatuur. Vooral in lease- en huurkoeien en vrachtfietsen. Dus deze kan er nog wel bij. Nog even en je staat gecontroleerd te pissen. Of we ook vooruit gaan. Stay tuned.

(1) Zie deel 1 dd. 13 januari 2013.

We kunnen er polonium op innemen. De CIA kan met zijn technische spulletjes inderdaad het gedrag van je heilige koe dermate beïnvloeden, dat je alle kanten opgaat behalve de goeie. En als die club vol bijdehandjes daarover de beschikking heeft hoe lang duurt het dan voordat snuffelaars van een parallelle instantie of avontuurlijke ondernemers ook gebruikmaken van die spulletjes? Om bij lastige luitjes die proberen een stel klokken te laten beieren of gewoon lid zijn van de concurrentie eenvoudig de kaars uit te blazen. Mogen wij in dat licht nog even wijzen op onze eerdere stukkies in deze serie uit de zomer van 2013 over de merkwaardige, maar uiterst efficiënte dood van journalist Michael Hastings. Bij deze. Stay tuned.