Pedo in pasjesland (003)

dinsdag 28 december-2010
De Letse koterknoeier Robert Mikelsons bleek al eens eerder tegen een blauwe zwaailamp te zijn opgelopen. In 2003. In Heidelberg. Internetsmurfen zouden hem hebben getraceerd en zijn pc hebben opengepeuterd. Naar aanleiding van de vuiligheid die erin stond opgeslagen kreeg Robertje 1 jaar en 3 maanden voorwaardelijk voor zijn ballen met een looptijd van 10 jaar.
Als we het gemurmel van de mainstream mogen geloven was hij net als zijn Letse gappie Ivars Tenters een sleutelexpert. Dus raakte hij nogal van zijn pickwickwater toen de Duitse smurfen moeiteloos en zonder kloppen de deur naar zijn bestanden opengooiden. Kort na zijn vrijlating uit een paar weekjes voorarrest ging hij dan ook uit hengelen bij luitjes uit de hackbranche met de volgende vraag. Komt ie:

"Ik heb jaren gewerkt voor een regeringsinstantie. In de loop van de tijd verzamelde ik gevoelige documenten van mijn werkgever en sloeg die thuis op. Vanwege de aard van die documenten op "PGP encrypted volume, passphrase length 28 characters, algorythm 128bit". De passphrase schreef ik niet op, die bewaarde ik in mijn geheugen. De instantie waarvoor ik werkte ontdekte bij toeval dat ik kopieën maakte van vertrouwelijke documenten. Die gaf dat door aan de politie en ik kreeg bezoek.
De politie verbond een laptop met mijn computer en binnen een seconde maakten zij mijn versleutelde files open. Een 128bit sleutel binnen een minuut kraken met een laptop is onmogelijk. Laat staan dat je een onbekende passphrase van 28 letters in no time achterelkaar zet. De enige uitleg die ik zie is een serieuze backdoor, een veiligheidsprobleem in PGP. Ik vertrouwde PGP omdat het claimde dat mijn files veilig waren voor pogingen van regeringsinstanties om in te breken. Maar wat gebeurt mij...?".

De reacties uit de hackgemeenschap logen er niet om. Robertje werd niet vertrouwd.
Toch blijft het intrigerend. Dat onze kinderkruiper niet vertelt dat zijn files uit ellendige kinderbeelden bestond, snapt zelf commissaris Bulle Bas. Maar dat de Heidelbergse smurfen zo makkelijk de rotzooi konden opvegen is inderdaad wonderlijk. Tenzij gappie Ivars net als later in de internationale pasjeszaak de autoriteiten een handje heeft toegestoken (1). Trouwens, wie zegt ons dat Robertje en Ivars naast het verzamelen van smerigheden ook niet actief waren voor een Letse regeringsinstantie? Conspiracy? Jammie. Stay tuned.

1. Zie aflevering 1 dd. 15/12/2010