Don't cry (004)

vrijdag 3 januari-2014
Even een porretje. We mochten met zijn allen eens vergeten dat zo'n 20 jaar geleden het Argentijns Joodse ontmoetingscentrum in Buenos Aires de lucht inging. Twee jaar na de aanslag op de Israëlische ambassade. Is er nieuws dan? Nee, niet echt. Of het mocht zijn dat voormalig Israëlisch ambassadeur Itzhak Aviran gisteren tijdens een interview zijn beklag deed over het gebrek aan enthousiasme bij de Argentijnse overheid om de zaak tot de bodem uit te vlooien. Niet dat ie de namen niet kende van alle betrokkenen. Die had de Mossad al lang en breed achterhaald en de meesten van hen vervolgens met een shekel in de bek de Styx overgezet. Maar Itzhak had graag gezien dat Buenos Aires de aanslagen in de schoenen van de ayatollah's had geschoven. En dat is tot nu toe niet gebeurd.
Het initiatief van Izthak komt vanzelfsprekend niet uit de hemel vallen. Alle landen of organisaties die in de ogen van Tel Aviv een bedreiging vormen voor de veiligheid van de Israëlische staat krijgen met enige regelmaat een likkie zwarte verf. En Iran hoort daar al een tijdje bij. Om over de Palestijnen maar te zwijgen.
Of het bij de dood van Jamal al-Jarnal ook om een Israëlische verfbeurt gaat is nog niet duidelijk. De Palestijnse ambassadeur in Praag volgde op de eerste dag van dit jaar het voorbeeld van Van Speijk: hij ging de lucht in. Zij het dat Janus er indertijd bewust voor koos en Jamal niet. Hij zou hemelwaarts zijn gegaan bij het afgaan van een bom toen hij zijn kluis opende. Nou schijnen er in diplomatieke kluizen wel eens kleine bommetjes te zitten om geheime documenten te vernietigen als onverlaten zich onverhoopt toegang verschaffen. Maar om nou zo'n enorme springlading aan te brengen lijkt wat overdreven. Tsjechische handhavers verklaarden met de snelheid van het licht dat het een ongelukkie moest zijn geweest. Yeah, right. Stay tuned.