Transparant (021)

woensdag 9 februari-2011
Op 29 maart 2010 kreeg D. , tegen wil en dank de hoofdpersoon van deze continuing story, een belletje. Ene Sandra van de firma "Carga" in Antwerpen. Zij meldde dat er twee containers met inktvis onderweg waren naar Antwerpen op naam van zijn bedrijf met zijn BTW-nummer en zijn email-adres. Zij het, dat er in dat laatste een spellingsfoutje zat. Huh? D. had niks besteld. En als ie dat wel had gedaan, dan had ie zeker geen onverkoopbare inktvis naar Antwerpen laten overzeulen. D. was niet dom. Hij begreep hoe de vork in de steur stak en zocht weer contact met vriend B. en zijn kornuiten om hom of kuit te krijgen. B. bleek niet alleen te zijn. Hij was in gezelschap van een paar Latijns-Amerikaanse heren, die weinig vriendelijkheid in de aanbieding leken te hebben. D. maakte kenbaar dat ie weinig trek had om de containers in ontvangst te nemen, maar het donkere gezelschap vond dat kennelijk geen optie. Zij wezen op D.'s kwetsbare gezondheid en die van zijn gezin. Nou kan je dapper doen, maar tegenover een dergelijk gezelschap is dat niet aan te raden. En een smurf praaien? Hoe lang blijf je dan buiten schoot? D. besloot grommend akkoord te gaan. Hij zou de boel inklaren en naar Nederland laten overbrengen. Eenmaal buiten sloeg hij een kruis op de goede afloop. Maar zoals eerder geboerd, het liep slecht af.
Hij ging het kot in en wordt door OvJ Tammes en de betrokken snuffelsmurfen als hoofdverdachte naar voren geschoven. Onderzoek naar de rol van de geheimzinnige Surinamer B. en zijn Latino's? Of naar de twee containerkraken in de Antwerpse haven? No way José.
D. zit al bijna een jaar in voorarrest en probeert vanuit de petoet met brandbrieven aan allerlei hoge juridische vogels alsnog het smurfenonderzoek weer op gang te krijgen. Vooralsnog zonder succes. Dat maakt de vraag valide of de als heer opererende B. als informant optrad. Of als infiltrant. En in die hoedanigheid door Justitie wordt beschermd. Op zijn Teevens zullen we maar zeggen. Stay tuned.