Gladio a la Turka (022)

dinsdag 19 januari-2010
Een dag na de vrijlating van grijze wolven terrorist Ali Mehmet Agca, trotseerden duizenden demonstranten het beestachtig slechte weer in Istanbul om de vandaag precies drie jaar geleden geleden vermoorde Turks-Armeense journalist Hrant Dink te herdenken. Plaats van handeling was de wijk Sisli, waar zich de redactie bevindt van Agos, de krant waar Dink als hoofdredacteur en columnist aan verbonden was en tevens de locatie waar hij de dood vond. Dink overleed nadat hij op straat in het achterhoofd en de hals was geschoten door de 17-jarige uit de stad Trabzon afkomstige Ogun Samast. Aanvankelijk werd aangenomen dat deze jongeling zich had laten vergiftigen door het ultranationalistische gedachtegoed in Turkije, maar ook dat hij zelfstandig had gehandeld en dat niemand anders bij de aanslag betrokken was geweest. Maar al snel veranderde die indruk. Zo ontstond verontwaardiging over het optreden van de politie kort na de arrestatie van Samast. Die behandelde de moordenaar van Dink namelijk wel heel erg cool. Er verschenen zelfs foto's op internet waarop trotse politieagenten samen met Samast poseerden onder een foto en tekst van Kemal Ataturk, de stichter van de Turkse republiek. Bovendien bleek toen dat Dink al verschillende dreigbrieven had ontvangen en dat de politie daar geen gevolg aan had gegeven door hem bescherming te bieden. Ook werd duidelijk dat Samast in opdracht had gehandeld van een radicale nationalist, die hem voor de moord had betaald. Feit is dat Dink de Turkse nationalisten tegen de haren in streek. Dat deed hij niet alleen door de kwestie rond de Armeense genocide aanhangig te maken, maar ook door zich een Armeen met een Turkse nationaliteit te noemen. Een en ander kwam hem op een aanklacht te staan in verband met artikel 301, een beruchte clausule die vervolging voor het "beledigen van de Turkse indentiteit" mogelijk maakt. Voorafgaand aan zijn dood werd Dink dan ook in verband met deze aanklacht voor de rechter gesleept. Toch nam ook dat niet weg dat hij zich erg populair maakte bij menig Turk. Vooral de genuanceerde bewoordingen in zijn artikelen en zijn sympathieke voorkomen waren daar debet aan. De begrafenis van Dink liep dientengevolge uit op een massaal protest, waarbij zeker niet alleen religieuze en etnische minderheden acte de presence gaven, maar vooral ook veel Turken. Ondertussen zijn we drie jaar verder en is een iets ander beeld ontstaan. De bij het proces tegen het Ergenekon netwerk betrokken juristen twijfelen er namelijk niet aan dat de moord op Dink deel uitmaakte van een strategie die Turkije moest destabiliseren op weg naar militaire machtsovername. Zij brengen de moord op Dink in verband met een plan dat op de burelen van bij Ergenekon betrokken militairen werd aangetroffen en dat ondertussen als "" bekend staat. Onderdeel van dit plan was het vermoorden van niet-moslims in Turkije, wat dan vervolgens in de schoenen van de islamitisch georienteerde regering van premier Erdogan diende te worden geschoven. Men benadrukt dan ook dat rond de tijd waarop de christelijke Dink werd vermoord, ook verschillende andere christenen in Turkije op onnatuurlijke wijze de dood vonden. Alles bij elkaar opgeteld is Hrant Dink een van de symbolen geworden in de strijd van Turkije om zich - als laatste land in Europa (!) - te bevrijden van de begin jaren vijftig door de CIA geinitieerde deep state.

Voor enkele foto's van de Hrant Dink herdenking eerder vandaag, klik op de sterretjes *1, *2, *3, *4, *5, *6, *7, *8, *9, *10, *11, *12, *13, *14, *15, *16, *17, *18, *19, *20, *21, *22, *23, *24, *25, *26, *27, *28, *29