Royalty (022)

zaterdag 30 april-2005
Zo, da’s lekker. Blijkt volgens een diepgaande studie van een meneer Pepplinkhuizen dat de capitulatie van de moffen in Wageningen op 5 mei 1945 pure nep is geweest. Het ging gewoon om de technische uitwerking van de capitulatie die de vorige dag al voor het hele Duitse leger elders was ondertekend. De Canadese generaal Foulkes duwde in hotel De Wereld zijn Duitse collega Blaskowitz namens de geallieerden gewoon een desbetreffend formuliertje onder zijn neus om zijn handtekening eronder te zetten. Blasko vroeg één dag bedenktijd en zette toen op 6 mei zijn krabbel in een boerderij buiten Wageningen.
Waarom is die poespas over De Wereld dan in de geschiedenisboekjes terechtgekomen?
Ja, zei onze koninklijke verzetsleider, die Foulkes wilde graag een eigen capitulatie omdat dat goed was voor zijn imago. Hij wilde graag chef staf van het Canadese leger worden. Kan best natuurlijk. En bovendien wie kan dat controleren?
Maar één persoon spon wel degelijk garen bij deze zoveelste geschiedvervalsing: prins Bernhard zelf. Wie kreeg niet op school het beeld ingeprent van onze oorlogsheld samen met Foulkes aan de ene kant van de tafel en de verslagen rotmof Blaskowitz aan de andere in hotel De Wereld? En wie stond vervolgens daar jaren en jaren voor de deur om te wuiven naar zijn steeds amechtiger voorbijmarcherende vechtjassen? Juist. Pure nep dus. Imagebuilding, die nog eens extra wordt geaccentueerd door het feit dat onze held niet eens aanwezig was toen Blasko het formuliertje van Foulkes echt ondertekende in die boerderij. Waarom zou hij ook.
Kan iemand nou eindelijk ook eens die Stadhoudersbrief van 24 april 1942 aanreiken, dan kunnen we misschien eens schoon schip maken. Het wordt tijd.