Skip to main content

Octopussy (273)

donderdag 28 september-2006
Zou je toch zeggen dat als een huurder het langdurig laat afweten en uiteindelijk in staat van faillissement duikt, de eigenaar van het pand zich hijgend bij de curator meldt. Zo niet toen in maart van dit jaar de zevende hemel naar beneden kwam. Eigenaar Oldweg BV zocht geen contact. Misschien niet zo vreemd als je weet, dat Oldweg een dochter heeft met een vestiging in het rustieke Laren: Van Kooten en Bertrams Vastgoed BV. En wie komt daar regelmatig over de vloer om te zien of er nog wat te vlooien valt? Onze kleine, maar fijne R.V.
Naast wat gerommel in financieringen van vastgoed houden Van Kooten en Bertrams zich ook nog bezig met de handel in textiel en het is dus niet om zwaar te derailleren als je de club terugvindt in een bureel van het Amsterdamse World Fashion Centre. Nog niet zo lang geleden een van de lievelingen van de ons te vroeg ontvallen Willem Endstra en zijn gabber Klaas Hummel (1).
Daarmee zijn we ineens op bekend nasaal terrein. En wordt het ook acuut nodig om onze seatbelts te fasten. Want wie vonden we terug als fiscale adviseurs van V. en de Van der Kerkjes? Nou? Een paar figuren uit de Major League. De beffen Arthur Toenbreker en de alweer een tijdje in Huize Hiernamaals verblijvende Evert Hingst. Is dat lekker of is dat lekker?
Maar lief klein konijntje heeft nog meer vliegen om zijn neus. Consigliere Evert heeft namelijk indertijd ten behoeve van Robbie, Folkert en de Vuurense ex-RABO-directeur Corné Spruijt (tegenwoordig van de deftig klinkende holding Spruijt, Milet, De Saint-Aubin BV) bemiddeld bij het veroveren van een peace of the action in Dino’s Club One aan de Coenhaven in Amsterdam-West.
Echt een hebbeding. Met inderdaad veel action. In 2002 werd de zaak dichtgetimmerd toen er door een peloton bromsnorren een rijk geschakeerde hoeveelheid mindbenders werd aangetroffen. Na wat administratief gesteggel en een tijdelijk gordijn van planken ging het hok weer open en heel even leek de rust weer teruggekeerd. Leek, want in oktober 2004 nam een eruitgewipte cliënt zijn jachtgeweer ter hand om de zaak van wat extra ventilatie te voorzien. En eind november van dat jaar was het weer feest. Opnieuw een peloton bromsnorren over de vloer en ja hoor, weer een rijk geschakeerde voorraad mindbenders, plus een bonusje illegalen. De geschiedenis vertelt niet of die illegalen uit de bij Robbie favoriete Oosteuropese contreien afkomstig waren. Maar zeker is wel dat onze kleine vriend geen hekel heeft aan het obscure in onze samenleving. Stay tuned.

1. Maak gerust gebruik van onze zoekmachine om een frisse ruiker over het WFC bij mekaar te plukken.

Klik hier om uw reactie toe te voegen