Skip to main content

Tussen krib en oliebol (004)

02 april 2017

dinsdag 30 december-2014
Tony Fernandes heet ie. Hij is het baasje van de Maleisische prijsvechter AirAsia. Tony had een flink katje aandelen Tune Insurance Holdings. De onderneming die reisverzekeringen in de aanbieding heeft voor vluchten van AirAsia. Wat doet vriend Tony? Op 22 december dumpt ie 850.000 aandelen Tune en de dag erop zijn laatste 94.800. Maakt de vraag valide of Tony misschien wist wat er ging gebeuren op de 27ste. Of had ie een mysterieuze Chinese social netwerker serieus genomen? Die My Ste Lie had namelijk in de weken voordat de QZ5801 zonder noodsignaal buiten beeld raakte talloze berichten de cyberruimte ingeslingerd. Daarin riep hij zijn landgenoten op om geen gebruik te maken van Air Asia. “Word geen nieuw slachtoffer van MH17” luidde een van zijn boodschappen. Nou tollen in voornoemde ruimte een heleboel gestolde idioten rond, dus wat kan je met zo'n boodschap? Eigenlijk geen black hole. Vandaar ook dat QZ5801 toch met 162 inzittenden aan boord Surabaya achter zich liet. Normaliter waren dat er meer geweest, maar 26 passagiers waren niet op komen dagen. Mogelijk toch wat huiverig geraakt voor de Chinese doemdenker. Of gewoon de mail van AirAsia gemist, dat de vlucht om 5.20 vertrok in plaats van 7.30. Krijgt u ook zo'n licht 9/11 gevoel als je dit leest? Ja, wij ook. O ja, nog iets. Er was ook sprake van een smssie.
Dat zou door een passagier van het verdwenen toestel naar een familielid zijn gestuurd om te melden dat ze veilig waren geland op Belitung. Vlak ten zuiden van dat eiland verdween de QZ5801 van de radar. Het derde Maleisische passagiersvliegtuig binnen een jaar was pleite. Wie zoiets voorspelt werkt bij Intralot.
Een ezelachtig bruggetje naar Griekenland. Het is een latertje, maar wel typerend voor de filosofische manier waarop de democratie daar vorm wordt gegeven. Vorige week vrijdag gaf ene Pavlos Haikalis een interview weg aan een glazen tietzender. Daarin beweerde Pavlos dat ie als lid van de Griekse landdag was benaderd door Giorgos Apostopoulos. Een financiële consultant met krentenbroodcontacten in het Griekse banksterswereldje. Geen wonder dus dat Giorgos up front kwam aanzetten met 700.000 europese flappen en de belofte dat plukje minimaal te zullen verdubbelen als Pavlos bij de derde ronde van de presidentsverkiezingen zijn stem zou geven aan de inmiddels gesneuvelde Stavros Dimas, de lieveling van premier Samaras en Reichsführer Jean-Neutje Juncker. Pavlos liet wat registratiegadgets meehobbelen om Giorgos later een justitiële zeperd te kunnen bezorgen. Zegt ie. Maar Giorgos deed hetzelfde en beweert met flappen te hebben gewapperd om te laten zien hoe corrupt Pavlos in elkaar zat. Het werd pas echt ingewikkeld toen Pavlos zich met zijn geluidsopnames naar het OM spoedde. Toen een jurk daar weigerde om een onderzoek te starten wegens gebrek aan doorslaggevend bewijs koos Pavlos de weg van de glazen tiet. Dat zal overigens niet de laatste sensationele scheet zijn die via dat glazen medium de komende weken een weg naar buiten zal zoeken. Er zal namelijk zonder enige twijfel geprobeerd worden om de Syriza partij een flinke Krolbeurt te geven. Om na de komende parlementsverkiezingen alsnog in Brussel het glas te kunnen heffen.
Goed dat u het ophoest trouwens. Persmanipulatie. Brengt ons nog even terug naar Azerbeidjan (1). Daar is het door de CIA gestiekte radiostation van Radio Free Europe/Radio Liberty dichtgemieterd door de sterke arm. Binnen het kader van een justitieel onderzoek naar een zware, niet nader omschreven misdaad. Het zal toch niet om spionage gaan? Of ondergronds polletiek gerotzooi? Nee hè? Kan haast niet zou je zeggen.
We hebben nog een lekker kroketje uit Georgië. Het vaderland van Mikkel Saakashvili aka de stropdassenvreter. Maar dat moet morgen maar. Je moet aan het eind van het jaar wat voorzichtig zijn bij het verdelen van je energie. Doei.

(1) Zie aflevering 2 van 28 december jl.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
02 april 2017
Tussen krib en oliebol