Transparant (020)

dinsdag 1 februari-2011
Toegegeven, de door Justitie als hoofdverdachte beschouwde rakker in de Hoofddorpse cokezaak is geen onbeschreven blad, maar wel al bijna twee decennia clean. Niet in de laatste plaats dankzij de normaliserende invloed van zijn gezin. Noem het fatum, maar in 2009 ontmoette onze D. toevallig iemand uit zijn kleurrijke verre verleden, die hij in jaren niet gezien had. Ene S.. Die arrangeerde voor hem een ontmoeting met de Surinamer "B." in een Hoofddorps restaurant. Een nette meneer die in de handel zat en naar eigen zeggen voor partijen ruwe olie kon zorgen. D. had daar wel oren naar, maar helaas vriend B. kwam niet af met zijn ruwe olie. Geen nood. How about dieselolie? Prima, komt u maar. Weer noppes. Pas toen kwam B. met het voorstel aanzeilen om vis te importeren uit Suriname. Nou had D. in zijn burgerleven een paar jaar in de vis gewerkt in Katwijk en Spakenburg, dus zag hij dat helemaal zitten. Hij had al een handelsfirmaatje opgericht op zijn huisadres en dat kon dan mooi dienen als vehikel voor de invoer van die vis. Op verzoek van B. leverde D. hem de administratieve gegevens, inclusief zijn BTW-nummer. En het wachten begon. Aanvankelijk zat er geen ruis op de lijn tussen B. en D., maar allengs veranderde dat omdat het wachten wel erg lang duurde. B. veranderde dermate van toonhoogte en melodie dat D. besloot het contact te verbreken. Dan maar geen vis. Hij dacht er voorgoed van af te zijn. Maar kwam van een kouwe vishal thuis. Stay tuned.