Gladio a la Turka (004)
zondag 15 november-2009
Dat met Ergenekon in Turkije een op Gladio gelijkende 'deep state' is ontstaan met snode opvattingen over het voortbestaan van de regerende AK-Partij, is na het opduiken van het Cicek document wel duidelijk. Dat de militairen in dat land volledig terug aan de macht zouden komen, blijft een weinig stemmingverhogende gedachte. Je zou bijna geneigd zijn blij te zijn met de door de regering ontketende arrestatiegolf. Bij de aanpak van Ergenekon zijn de woorden seculier en machtsovername echter synoniem met elkaar geworden voor de relligieus georienteerde Premier Erdogan en de zijnen. Want en passant lijkt de regering Ergenekon als argument te gebruiken om een belangrijk deel van de seculiere oppositie te neutraliseren. Goed, dat onder de huidige omstandigheden bepaalde militairen en criminelen worden opgepakt, valt te billijken. Er mag immers verwacht worden dat een beoogd traject tegen de regering zich in dergelijke kringen zal concentreren. Maar hoe zit het met de columnisten, de intellectuelen en de anderen, die in verband met Ergenekon gearresteerd zijn, of onder verdenking staan, maar waarvan het wel heel erg onaannemelijk is dat ze betrokken zouden zijn bij een militaire machtsovername. Zonder enige uitzondering hebben zij met elkaar gemeen seculier te zijn en kritisch tegenover de AK-Partij te staan. Een wel erg bont voorbeeld is dat van de 73-jarige Professor Turkun Saylan. Zij gaf voorheen leiding aan een organisatie die opleidingen mogelijk maakt van arme meisjes in agrische gebieden. Niet echt het sterotype beeld van een coup planner dus, al wond de uiterst seculiere Saylan geen doekjes om haar kritiek op de AK-Partij. Mevrouw Saylan leed aan kanker en was eerder dit jaar herstellende van een chemotherapie. Het was rond die tijd dat de politie een intimiderende inval in haar huis deed, waarbij persoonlijke bezittingen overhoop werden gehaald en papierwerk in beslag werd genomen. Ze was door de Turkse justitie op een Ergenekon-verdachtenlijst geplaatst vanwege haar politieke mening, al volgde er net als in veel andere gevallen nooit een aanklacht. Korte tijd later kwam ze te overlijden. De begrafenis van Turkun Saylan was een nationale gebeurtenis waarbij duizenden tegen de regering Erdogan protesteerden door haar te eren.