Transparant (002)

In het artikel "Transparant" van gisteren maakten wij onderandere melding van de Nederlands-Amerikaanse strijd versus de Latijnsamerikaanse drugskartels. Met als uitvalsbasis de Antillen. Naast militairen zijn daar uiteraard ook agenten van de DEA en de Nederlandse narcoticabrigade in de weer. Een paar van die DEA-agenten, Bert Wolfe en Pat Mueller, hebben in vroeger jaren ook in Nederland zelf furore gemaakt. Zo waren zij bijvoorbeeld actief in de zaak rond de inmiddels overleden Martien Roeffen. Deze Bossche advocaat werd eind 1985 via een charade in een drugsdeal gemanouvreerd en belandde vervolgens in het gevang van Newark. Na een halfjaar tekende hij een verklaring waarin hij beloofde na zijn vervroegde vrijlating de DEA in Nederland terzijde te zullen staan bij het oprollen van drugsbendes. Nadat hij was teruggekeerd stak hij weliswaar zijn middelvinger in de lucht, maar hij werd nog tijden lang op zijn huid gezeten door de twee bovengenoemde agenten, die hem dreigden terug te sturen naar de VS als hij niet meewerkte. Zover kwam het niet, maar om te zeggen dat Roeffen's leven verder zonnig verliep is lichtelijk overdreven (zie ook "Koekkie en zijn advocaat" in De Morgenster).
Verder waren Wolfe en Mueller actief bij een poging om eindjaren tachtig, aan de vooravond van introductie van de begeleide doorvoer-methode, de kunstmusketier Michel van Rijn te strikken voor het opzetten van eenzelfde soort frontstore als die van de tijdens de IRT-affaire bekend geworden Sapman. Van Rijn bedankte voor de eer.
Maar er waren ook successen. Eind februari 1990 scoorde het DEA-duo samen met de Haarlemse crimebusters Vijgen en Langendoen in de IJmuidense Binnenhaven een eclatante hit met de inbeslagname van 2658 kilo Colombiaanse coke. Niet lang daarna verhuisden Wolfe en Mueller naar Zuid-Amerika om met name in Ecuador de strijd voort te zetten. Ecuador? Was dat niet het land waar de Sapman...? Juist. Toch wel lekker een beetje transparantie.