The yellow zuipmarine en de oorlog met Duitsland (002)

Het was bijna zielig. Hoe onze Timmerfrans vandeweek een lans brak voor Jan Kloot Juncker. Rauwe emotie meneer. Aanleiding waren serieuze geluiden uit het Duitse polletieke wereldje om de Reichsführer naar huis te sturen. De manier waarop die de Britse afgevaardigden in de Brusselse landdag te kakkert zette na de Brexit deed voor hullie de deur dicht. Nog afgezien van al die klapjes en zoentjes die hij de afgelopen tijd al walmend had uitgedeeld aan geneerde regeringsleiders en andere hotemetoten. Trouwens, voordat Timmerfrans in het Engels een schrobbering uitdeelde aan onze oosterburen had Jan Kloot de noodrem al gevonden. Hij haalde een streep door zijn besluit dat het vrijhandelsverdrag met Canada (CETA) alleen de ratificering van zijn junta nodig had. Plotseling zette hij de draaideur open en laat nu de beslissing over aan de nationale parlementen van de lidstaten. Net als indertijd het asoverdrag met Oekraïne. En u weet wat daarmee gebeurde. Een en ander betekent, dat het CETA-verdrag voorlopig geparkeerd blijft staan in de remise totdat de hele meute van het Vierde Rijk zijn zegje heeft gedaan. Al dan niet via een referendum. Daarmee is meteen de beer los, want dat uiterst geheime TTIP-verdrag met de USSA komt daarmee meteen ook op de tocht te staan en dat zal Jan Kloot niet in dank worden afgenomen. Timmerfrans zag de bui hangen en riep in een opwelling dat de Reichsführer an honourable man was. Net als Brutus indertijd. En dan weet je het wel. De messen worden geslepen.