vrijheid en democratie (005)

donderdag 20 februari-2014
Als je een waxinelichtje tegen de gouden koets gooit, draai je de bak in. Zonder dat de media zich daar erg druk om maken. Vergelijk dat met de beelden van de demonstranten in Kiev, die grote hoeveelheden molotov cocktails klaarmaken. Zie ik in DenHaag nog niet gebeuren.
Maar los hiervan zijn de opmerkingen van het voormalige hoofd van de Duitse “Planungsstab des Bunderverteidigingsministerium” wel interessant. Het gaat niet zozeer om de democratie, maar om de vraag “waar de oostelijk grens van de Europese Unie, en de westelijke grens van de Russische invloedssfeer liggen”. Het gaat volgens hem om een nieuw geopolitiek spel, waarbij er terloops op wordt gewezen dat de Oekraine van bijzonder belang is. Zonder de Oekraine valt Rusland moeilijk te verdedigen. Niet onbelangrijk te weten.
Gelukkig zijn de vrijheidsstrijders - je zou bijna zeggen 'traditioneel' als het de NATO betreft - van de rechterkant van het politieke spectrum. De Canadese journalist Doug Saunders beschreef een week of zo geleden al Pravy Sektor, als een ultrarechtse beweging, en de leider van de meer 'gewone' rechtse Vrijheidspartij als antisemitisch. Ja, goed te weten wie je vrienden zijn. (zie)