donderdag 24 juni-2004
Nog een week of zo en de Coalition Provisional Authority stopt er mee en komt er een nieuwe, souvereine Iraakse regering. Maar ja er blijven nog wel even (zolang er olie is) Amerikaanse en andere troepen. Tenslotte zijn die Irakezen niet voor niets bevrijd. Dan is het ook niet zo vreemd dat die nieuwe regering ook niet zoveel te vertellen heeft over de olie-inkomsten. Of eigenlijk beter gezegd: de besteding van die inkomsten. Het door de VN opgezette Development Fund for Iraq incasseert onder anderen olieinkomsten en de gelden uit het voedsel voor olieprogramma's . Het beheer over diegelden ligt bij een weinig bekend onderdeel van de CPA: de Program Review Board. Deze PRB bestaat uit 12 stemgerechtigde leden. En U ziet hem al komen, slechts 2 ervan zijn afkomstig uit Irak, de overigen vertegenwoordigen andere belangen; zoals de Australische en de Engelse regeringen, de Raad voor Internationale Samenwerking, USAID en de CPA zelf. Op 18 juni jl hadden ze zo’n 20 miljard $ in de knip, waarvan 9 miljard $ direkt kon worden uitgegeven, en ze zijn snel bezig om dat te doen... In de vergadering van 15 mei werd zo’n 2 miljard $ uitgegeven. Dus nog even doorwerken en ’t is op.
Dat alles kan gewoon omdat er in de VN resolutie 1546 - die op 8 juni jongstleden is aangenomen - vastgelegd is dat alle contracten die door de CPA zijn aangegaan moeten worden nageleefd door de nieuwe regering. Het komt er grofweg op neer dat die resterende 18 miljard kan worden verdeeld door Amerikanen, waardoor zij voor jaren een beslissende stem hebben in de ontwikkeling van de infrastructuur van Irak. Zonder dat de nieuwe regering, dan wel de eerste gekozen regering (eind 2005 zouden er verkiezingen zijn) daar iets aan kan veranderen.
Maar dat is nog niet alles. Het reguleren van de media - dat onder Saddam gewoon censuur heette - komt in handen van een commissie. De leden ervan zijn uitgekozen door Washington en ze hebben een zittingstijd van 5 jaar. Bovendien komen er in alle steden regionale adviesbureau's van de Amerikaanse overheid, om de Irakezen op alle niveaus bij te staan.
Tja, gewoon koloniale verhoudingen dus - met een democratisch sausje overgoten. Maar die democratie kan uiteraard niet zover gaan dat ze iets fundamenteels verandert aan de verdeling van de olie-inkomsten. Want de grenzen van de democratie zijn bekend.

maandag 28 juni-2004
Op 24 juni schreven we over de manier waarop (geheel legaal uiteraard) de (ongeveer 20 miljard $) Iraakse inkomsten uit olie verdeeld worden. Die worden geïncasseerd door de Development Fund for Iraq, maar beheerd (dus: uitgegeven) door een onderdeel van de Coalition Provisional Authority, de Program Review Board. In strijd met een VN-resolutie uit 2003 (nr 1483 voor de fijnproevers), waarin opgenomen was dat er onafhankelijke controle op de uitgaven moest plaatsvinden, werd er pas in april 2004 zo’n controleur aangesteld. Zoals te verwachten, gaan er inmiddels binnen diplomatieke kringen in de VN geruchten over corruptie, diefstal en algehele incompetentiebij de besteding van die 20 miljard. Zo blijken (hoe vreemd, toevallig) grote contracten afgesloten met voornamelijk Amerikaanse bedrijven. De prijzen welke door die bedrijven in rekening gebracht worden zijn 10 keer zoveel als die van Iraakse bedrijven. Maar ja, die mogen niet meedoen, aangezien zij alleen mogen inschrijven op contracten tot 500.000 dollar. Bovendien is er verwarring over het totale bedrag aan olie-inkomsten tot eind mei, de een spreekt over 10 miljard, de ander over 11,5 miljard. In Engeland hebben de Liberal Democrats vragen gesteld aan de regering B.Liar. Een eigen onderzoek van die partij stelt dat er een bedrag van tussen de 1,4 en 3,7 miljard dollar aan olie inkomsten was geïnd. Laten we maar zeggen ‘onderweg is verdwenen’. Het zal niet het laatste geld zijn dat onderweg verdwijnt.

zaterdag 21 augustus-2004
Reeds eerder schreven we over de nogal losse manier van omgaan met Iraakse gelden door de toenmalige CPA (zie de aktueeltjes van 24 en 28 juni). Inmiddels heeft verder onderzoek uitgewezen dat er een klein bedragje in het ongerede is geraakt, een slordige 8.8 miljard dollar is spoorloos.
Het geld is door de CPA overgemaakt naar de verschillende ministeries. Naar alle waarschijnlijkheid zijn er wat ‘dode zielen’ op de loonlijst gezet, bij één ministerie bijvoorbeeld zo’n 74.000 man bewakingspersoneel, iets meer dan er feitelijk rondliepen. In een ander geval stonden er 8.000 bewakers op de rol, terwijl na telling erslechts 603 overbleven.
In alle gevallen gaat het om Iraaks geld, afkomstig uit het door de VN opgezette Development Fund for Iraq. Dat incasseert onder andere olieinkomsten en de gelden uit het voedsel voor olieprogramma's. Een slimme truc, want hierdoor valt dit buiten de “controle” van het Amerikaanse parlement, dat gaat immers over de Amerikaanse gelden voor Irak. Ondertussen hebben een aantal grote Amerikaanse bedrijven heftig uit deze ruif kunnen roven, want door de bestedingsregels kwamen voornamelijk zij aan de bak voor de wederopbouwprojecten. Volgens een woordvoerder van het Pentagon is het geld ten goede gekomen aan de Irakese bevolking.

dinsdag 20 augustus-2013
Eén van de kranten die de informatie van Snowden publiceren (maar niet alles wat ze van hem kregen) is de Guardian. Een soort Volksfiets in Groot Brittannië. Ze publiceren niet alles, want er zijn zaken die je beter niet bekend kan maken, zeggen ze. Tja je bent een verantwoordelijke journalist, redacteur of krant of je bent het niet, toch? Maar zelfs die vorauseilender Gehorsamkeit is niet genoeg in de neoliberale vrije wereld van de 21ste eeuw. Want, enkele medewerkers van GCHQ (engelse inlichtingendienst) klopten aan bij die verantwoordelijke krant en eisten de harde schijf met gegevens van Snowden op. Een verantwoordelijke krant doet dan zoiets en in de kelders van de Guardian werd de Macbook Pro vernietigd. Ziezo, geregeld, zo gaat dat in de grote mensen wereld... Bronnenbescherming, vrijheid van meningsuiting? Hahahaha, wordt wakker.

donderdag 20 februari-2014
Als je een waxinelichtje tegen de gouden koets gooit, draai je de bak in. Zonder dat de media zich daar erg druk om maken. Vergelijk dat met de beelden van de demonstranten in Kiev, die grote hoeveelheden molotov cocktails klaarmaken. Zie ik in DenHaag nog niet gebeuren.
Maar los hiervan zijn de opmerkingen van het voormalige hoofd van de Duitse “Planungsstab des Bunderverteidigingsministerium” wel interessant. Het gaat niet zozeer om de democratie, maar om de vraag “waar de oostelijk grens van de Europese Unie, en de westelijke grens van de Russische invloedssfeer liggen”. Het gaat volgens hem om een nieuw geopolitiek spel, waarbij er terloops op wordt gewezen dat de Oekraine van bijzonder belang is. Zonder de Oekraine valt Rusland moeilijk te verdedigen. Niet onbelangrijk te weten.
Gelukkig zijn de vrijheidsstrijders - je zou bijna zeggen 'traditioneel' als het de NATO betreft - van de rechterkant van het politieke spectrum. De Canadese journalist Doug Saunders beschreef een week of zo geleden al Pravy Sektor, als een ultrarechtse beweging, en de leider van de meer 'gewone' rechtse Vrijheidspartij als antisemitisch. Ja, goed te weten wie je vrienden zijn. (zie)