Gladio a la Turka (024)

zondag 24 januari-2010
De militairen achter operatie "Sledgehammer" wilden ook Griekenland in hun strategie betrekken. Schending van het Griekse luchtruim moest de luchtmacht van de Grieken provoceren. Bij daaruit voortvloeiende confrontaties zou een Turks vliegtuig neerstorten, met een escalatie van de ontstane crisis tussen beide landen als gevolg. De militaire samenzweerders zouden zelfs bereid zijn geweest om het tot de dreiging van een oorlog te laten komen. Tegelijkertijd zou dan een mediaoffensief op gang komen om het publiek ervan te overtuigen dat de AK-partij had gefaald bij het beveiligen van het land. Verder diende volgens het "Sledgehammer" document de spanning tussen de strijdkrachten en de regering opgevoerd worden. Daartoe zouden in islamitische kledij geklede mannen en vrouwen molotov cocktails naar het luchtvaart museum in Istanbul gooien, gevolgd door soortgelijke acties op andere locaties. Hoe zwart kan een vlag zijn...

Volgens Rusen Cakir, een columinst van de krant Vatan, is het beste wat je over "Sledgehammer" kan zeggen dat het er nooit van kwam. Maar Cakir probeert ook te begrijpen waarom niet. Hij meent dat de vleugel binnen de strijdkrachten waar men de meest extreme strategieën ten uitvoer dreigt te brengen, in evenwicht wordt gehouden door een tegenhanger die dat uit alle macht probeert te voorkomen. Kan zijn, maar zoals we in het vorige deel van deze serie al schreven, blijven ook in dat geval de talloze aanslagen in Turkije over die wel werden gepleegd. Onopgeloste aanslagen die veel te maken lijken te hebben met in het militaire milieu bedachte strategieën. Dat wil zeggen, aanslagen die leiden tot paniek onder de bevolking. Zoals de aanslag in de wijk Gungoren in Istanbul op juli 2008, waarbij 13 doden en 144 gewonden vielen en waardoor de Turkse televisiekijker vergast werd op een avond van over straat verspreide lichaamsdelen. Was het Ergenekon? Menigeen dacht het. Helemaal omdat de aanslag op de vooravond viel van een veel besproken proces dat de legitimiteit van de AK-partij in twijfel trok. Aan de andere kant was er de methode van de aanslag, waarbij eerst een kleine bom afging, gevolgd door een grote nadat er eenmaal veel mensen op de plek des onheils waren afgekomen. Dat was een modus operandi die de PKK ook wel hanteerde. Maar volgens de laatste inzichten is er alles voor te zeggen dat Ergenkon elementen tot in verregaande mate geinfiltreerd zijn binnen de PKK, dus zeg het maar. Feit is dat 't bloedbad van Gungoren bijgeschreven werd op de lange lijst van onopgeloste slagen in Turkije die ook zo uit de Sledgehammer pen konden zijn gevloeid.