Petromin

vrijdag 27 januari-2012
Nu we het toch over olieraffinaderijen hebben. In 2005 veroverde het kaperschip Carlyle de in Holland gebouwde en later in Zwitserland gevestigde oliezifter Petroplus. Zoals te doen gebruikelijk werd er meteen driftig "gereorganiseerd". De onderdelen van het bedrijf die in de ogen van de kapers niet genoeg bijdroegen aan de winst gingen overboord, bemanningsleden incluis, en vervolgens ging Petroplus op instigatie van de nieuwe eigenaren op de overnametoer. Ruim een jaar later, lag de Zwitserse onderneming er weer deftig opgetuigd bij. Dat was het moment waarop de schuimers besloten weer het ruime sop te kiezen. Niet toevallig, ze hadden met collega's afgesproken om tot grotere daden over te gaan en de wereldeconomie tot zinken te brengen. Ze lieten het ms. Petroplus achter in de haven met het bordje "te koop" op de achtersteven en niet lang daarna arriveerde de postduif met het genoeglijke bericht, dat ze met de verkoop van de schuit 500 procent winst hadden gemaakt.
Een jaar daarna werd er in de romp van de Petroplus een gaatje gesignaleerd en ondanks alle pogingen van de bemanning om het gaatje te dichten werd het alleen maar groter. Tot er geen houden meer aan was en het schip zoveel water maakte dat op de brug werd besloten schielijk te vertrekken. Met achterlating van een flinke hoeveelheid florijnen en dubloenen. Inmiddels hebben duikers de vermissing van 100 meloen dollar gemeld, die door Franse bemanningsleden achterover zou zijn gedrukt.
Een triest verhaal, maar dat krijg je als je kapers over de vloer krijgt.
Hoe het nu met Carlyle gaat? Prima. Ze hebben nu bijvoorbeeld vaste voet bij de Rotterdamse vullesverbrander AVR Van Gansewinkel van de rederij Wiegel en zijn in zee met de ABP, dat zo worstelt met zijn dekkingsgraad. En wij maar denken, dat kapers alleen maar voor de kust van Somalië huishouden. Fuck.