Skip to main content

Octopussy (466)

vrijdag 12 oktober-2012
Er moet iets ernstigs aan de hand zijn met Robbie van de Rhee. Kan niet anders. Als je zijn laatste triomfantelijke geschetter over de Uniwall-affaire leest op zijn blog moet je wel tot de conclusie komen, dat ie in ieder geval het contact met de werkelijkheid totaal is kwijtgeraakt (1). Hij haalt daarin deze uitspraak van een Arnhemse kadi aan. Die dateert van 4 juli 2012 en bereikte het publieke domein op 10 augustus.
Na ruim anderhalve maand deze schier ondoordringbare materie te hebben doorgeworsteld zag onze gerenommeerde laaienlichter plotseling het licht en roeide zijn stukkie onzin op 26 september op het net. Want onzin is het. Het vonnis heeft namelijk betrekking op de BV Hobij International Work Force die meende nog ruim 31 roodjes tegoed te hebben van opdrachtgever Van der Valk International BV. Op basis van een garantiestelling (niet betwist door Van der Valk) inzake het project dat door Robbie’s Uniwall na veel gechicaneer totaal naar de kloten werd geholpen. De betrokken kadi gaf Hobij gelijk met betrekking tot de garantiestellingstermijn en Robbie steekt daarvoor nu geheel ten onrechte de gladiolen omhoog. Hobij zou namelijk die garantiestelling, afgedwongen vanwege de rottige reputatie van Robbie, voorafgaand aan het project erdoor hebben gedrukt. Maar Robbie mag wel uitkijken met zijn Bentley, want hij was en is nog steeds totaal de weg kwijt.
Bij aanvang van het project stuitte vriend Van de Rhee op enige trubbels bij het openen van een bankrekening voor Uniwall. Ook spaarvarkenhoeders lezen Kleintje Muurkrant. Maar dankzij het aanstellen van een directeur van stro was dat colletje toch redelijk snel genomen en kon Uniwall aan de slag. Ware het niet, dat sommige toeleveranciers toch de lucht van Robbedoes hadden opgesnoven en eisten dat Van der Valk zich garant stelde voor de betalingen van leveranties aan Uniwall. Aldus geschiedde.
Niet lang daarna verschenen er veren in de lucht. Slecht weer op komst. Of de directeur van stro dat in de kieren kreeg en daaruit zijn conclusies trok weten we niet, maar zijn naam werd wel na twee maanden uit de officiële logboeken geschrapt. Mogelijk nam hij de kuierlatten vanwege het uitblijven van zijn gage, want het baasje van Uniwall was een asociale hufter, die als puntje bij betaalpaaltje kwam zijn personeel rustig in de vrieskou liet staan (2). Hoe dan ook, Robbie nam na het vertrek van zijn stand-in zelf het stuur ter hand en bleek opnieuw een perfecte spookrijder. Uniwall ontving in totaal 1,3 meloen van Van der Valk ten behoeve van o.a. voorfinancieringen, tijdig betalen van salarissen, leveranciers en de huur. Voor een normale ondernemer kat in het bakkie, zo niet voor Robbedoes. Luitjes die nog geld van hem kregen konden allemaal een dikke krijgen. Nou, niet allemaal. Sommigen waren zo goochem geweest om betaling vooraf te eisen. De depressie kwam spoedig aan land en stortbuien van betalingsherinneringen en aanmaningen denderden neer op het hoofd van de geduldige secretaresse. Het werd even benauwd toen een vertegenwoordiger van de blauwe brievenbrigade aan de deur klopte. Want ook het betalen van sociale lasten en BTW was wat Robbie betreft iets voor de dommen onder ons. Door ten onrechte BTW terug te vorderen volgde een onterechte verrekening en simsalabim, probleem opgelost, de blauwe brievenbrigade voor lul gezet.
U weet hoe het eindigde (3): de “deconfiture” van Uniwall, puur als gevolg van de onbedwingbare hang naar een luxueuze levensstijl bij Robbie en zijn dames. Negen ton schuld plus nog wat open postjes bij de fiscus en de UWV. En het personeel, de leveranciers, de verhuurder van het pand, de beffen? De ballen allemaal. Doei. Je laat nog effe gauw een leuk voorraadje douchecabines (al betaald door Van der Valk) plus nog een stel pallets met allerlei onbetaalde materialen (garantie afgegeven door Van der Valk!) stiekem in Soestduinen parkeren en verpatst de boel een ietsie later cash zonder daarvan de curator of de fiscus op de hoogte te stellen (4). Fraude? Jaaaa. So? Na de voorstelling laat je je rapido uitschrijven en je duikt onder. Een move, waardoor de curator zich genoodzaakt zag om onze boef via advertenties op te roepen om zich te melden in verband met de voorgenomen begrafenis van Uniwall. Geen sjoege van Robbie. Natuurlijk niet.
Daarom is het een gotspe van de first kind dat hij zich nu op zijn blog durft te presenteren als de auctor intellectualis van de zege van Hobij op Van der Valk, waardoor de laatste onderneming in wezen twee keer moet opdraaien voor dezelfde dienst. Overigens geen al te snuggere auctor, want hij plaatst ook nog een eerder vonnis op zijn blog die betrekking heeft op zijn eigen zaak versus Van der Valk en die hij in eerste instantie verloor. Kwootje:
(in conventie:
7.1. wijst de vorderingen af,
7.2. veroordeelt Uniwall in de proceskosten, aan de zijde van gedaagden in conventie tot op heden begroot op € 4.353,00 ).


Op 9 oktober jl. zette hoogleraar Tineke Salverda van de Nijmeegse Radboud Universiteit uiteen, dat in ons land jaarlijks 3000 faillissementsfraudes worden gepleegd. In totaal zouden schuldeisers daarbij 1,7 miljard euro mislopen. De kans dat de betrokken fraudeurs strafrechtelijk een zeperd krijgen is 2,5 procent. Zullen wij samen overgaan tot het gebed? Stay tuned.

(1) Ga voorzichtig hier naar Robbie’s blog, hou je hand op je knip en teken niks! (Dit geldt ook en vooral voor naieve Uniwall crediteuren, die misschien nog denken dat Robbie een goeie gozer is en nog iets moois voor ze in petto heeft. Forget it).
(2) Zie daarvoor het schrijnende relaas van een Duitse werknemer in aflevering 460 dd. 24 september 2012.
(3) Zie onze eerdere revelaties over Uniwall in deze serie.
(4) Grijp onze zoekmachine, maak een wereldreis naar onze serie Octopussy op de site van Vervolgverhalen en snuffel dan op de term Soestduinen. Vinden we leuk.

Klik hier om uw reactie toe te voegen