Adel verplicht (009)
maandag 19 april-2004
Wij hoorden recentelijk een intrigerend verhaal over de in Amerika als Winston Spencer Churchill III aangeduide kleinzoon van de man die in 1940 zei laten we Europa in brand steken. En niet van een toevallige voorbijganger maar van officiële Britse bronnen. Dat ging zo. Op een dag belde Winnie junior op hoge toon naar Scotland Yard. Hij was behoorlijk pissed off. Er was namelijk ingebroken bij een vriendin van hem. Daarbij was een kostbaar sieraad gejat dat hij haar had geschonken. Of het uit de shop van zijn tweede echtgenote afkomstig was vermeldt de story niet. Hoe dan ook, deYard ging op speur en wist al snel het bewuste cadeautje boven water te krijgen. Einde verhaal zou je zeggen. Niet dus. Als het om kostbare voorwerpen gaat heeft de Yard namelijk de gewoonte om nog even verder te kijken dan de speurneus lang is. Bijvoorbeeld om uit te vinden welke helers mogelijk in het spel zijn geweest. Dat vervolgonderzoek viel bij junior kennelijk niet erg in het putje en hij trok aan wat touwtjes. Plotseling kwamen er allerlei telefoontjes binnen van Binnenlandse Zaken. Waarom de Yard nog verder zat te vlooien in een opgeloste zaak. Dat zette de boel op scherp bij het onderzoeksteam. Binnen niet al te lange tijd kwam aan het licht dat Winnie het sieraad aan zijn vriendin had geschonken uit dankbaarheid voor bewezen sexuele diensten. Nee, niet aan Winnie zelf. Aan iemand anders. Dat was een different piece of cake. Je zou verwachten dat de zaak verder werd afgehandeld door een paar dames en heren van de zedenpolitie. En dat was ook zo. Alleen ze behoorden gek genoeg tot de afdeling pedofilie. Dat kan inhouden dat de vriendin minderjarig was of dat ze voor de aanlevering van een minderjarige (van welke kunne dan ook) had gezorgd voor iemand uit Winnies relatiesfeer. Net als overal elders in dit soort gevallen vangen hoge bomen opvallend weinig wind. Dat gold ook voor Churchill. Het onderzoek liep dood. Bij gebrek aan bewijs zoals dat heet. Tot voornoemde relatiesfeer behoorden ook hooggezeten Belgen. Zoals uit zijn aanwezigheid op het beschaafde feestje in het kasteel van Olivier de Trazegnies moge blijken. Een kasteel waar volgens Sheri de Borchgrave vroeger ook wel minder beschaafde feestjes hadden plaatsgevonden. Winnie kwam overigens wel vaker in België. Bijvoorbeeld in Knokke waar hij op zeer goede voet staat met de daar al jaren als burgemeester fungerende graaf Leopold Lippens. Een interessante relatie binnen deze context. Stay tuned.
