AIPAC en de Leugen Fabriek (002)
vrijdag 3 september-2004
Het FBI onderzoek naar Israëlische spionage in de VS begon in 2001. Inmiddels blijkt dat dit onderzoek onderanderen de volgende affaires omvat: allereerst de zogenaamde Niger affaire (met de vervalste stukken waaruit zou blijken dat Saddam in Niger uranium wilde kopen) via het lekken van de naam van Valerie Flame als CIA-agente; naar de oorlogsvoorbereidingen en niet door de regering Bush goedgekeurde covert operaties tegen Iran en destabilisatie van Syrië; de aanschaf, modificatie en verkoop van high tech Amerikaans defensiemateriaal door Israël en het doorverkopen aan landen als Rusland en China; en ten slotte het doorsluizen van geheim materiaal naarChalabi. Meer dan één kluwen. Het is dan ook niet alleen de FBI dat zich hiermee bezig houdt, maar ook het Select Intelligence Committee van de Senaat en het Judiciary Committee van het Huis van Afgevaardigden. Centraal staat het Office of Special Plans (OSP), de Leugen Fabriek van Douglas Feith.
Larry Franklin van het OSP kwam letterlijk in beeld van de FBI toen hij, blijkbaar onverwacht, opdook tijdens een lunch van medewerkers van de Israëlische ambassade en van AIPAC. De zaak kwam vorige week vrijdag voor de FBI op een ongewenst moment in de openbaarheid (een nieuw lek). Franklin werkte immers bereidwillig mee aan het onderzoek ("hij zong als een kanarie"). Het lek zorgde ervoor dat de zaak in de openbaarheid kwam. Het onderzoek begon toen naar de FBI gelekt werd dat er geheim overleg plaatsvond, niet goedgekeurd door de ambtelijke en politiek top van het Pentagon, buiten de bestaande kanalen. Het FBI bracht mevrouw Rice op de hoogte van het starten van hun onderzoek.
Het geheime overleg startte in Rome december 2001 (!) en werd gevoerd door Harold Rhode en Larry Franklin. Aan de andere kant van de tafel zat een oude rot, Manucher Ghorbanifar (bekend van de Iran/Contra-affaire en vaker in deze rubriek genoemd). Het zou toen gaan om een overeenkomst om vijf in Iran gearresteerde Al Quaida leden te ruilen voor 't stoppen van de Amerikaanse steun aan de anti mollahbeweging Mujahadeen Khalq. Maar een andere lezing wil dat het een poging is om te komen tot een bredere coalitie van Iraniërs tegen de mollahs, een soort kloon van het Iraqi National Congress. Op de achtergrond duikt in dit verband een andere oude rot op - Michael Ledeem. Hij zou het eerste contact gelegd hebben (ook al figurenend bij de Iran/Contra-affaire en nog veel meer fraais).
In sommige media wordt gepoogd om ook dit (net als de martelingen in Abu Ghraib) te doen voorkomen als een operatie van een paar buiten controle geraakte Pentagonmedewerkers. Ondertussen zou gebleken zijn dat AIPAC inlichtingen van Franklin ontving inzake het nieuwe beleid van Bush (presidential directive) inzake Iran; maar ook in hoeverre er geheim materiaal van de National Security Agency werd doorgesluisd via AIPAC naar Israël. Op dit moment is er nog niemand in staat van beschuldiging gesteld en word gezegd dat het beschuldigen van AIPAC een daad van antisemitisme is. Belangrijkste motief van Israël in deze operatie zou zijn dat zij vermoeden dat Amerika niet hard genoeg zou willen optreden tegen de Iraanse nucleaire plannen.
