Skip to main content

Brieven uit de nor (012)

26 februari 2017

maandag 5 december-2005
Waren we in het strijdgewoel bijna die Leon Cafmeyer (alias meneer Pol) vergeten. De galleriehouder uit Knokke, die dankzij een nummertje kunstzinnig goochelen met zijn wegens kinderkruipen en het verspreiden van pedoporno aangelegde strafdossier buiten de petoet bleef. Afgedekt als ie was door burgemeester Leopold Lippens. Net als meneer Pol een kindervriend, wiens naam her en der ernstig voorkomt in de parallelle Dutroux-dossiers samen met die van zijn broer Maurice, de grote baas van Fortis.
Hoe warm de banden waren tussen Leonneke en Leopold moge blijken uit het feit, dat de eerste ooit zijn intrek nam in een huis van de tweede op het adres Jagerspad 19. Een pandje met een geschiedenis, want het staat in een duingebied waar niet meer gebouwd mag worden. Graaf Leopold wist uiteraard dat het bouwverbod eraan kwam en liet nog net op tijd de fundering aanleggen. Dat was voldoende om na het vallen van de bouwbijl de stenen alsnog erop te mogen zetten. Van officieus en officieel gemor over duister gemanipuleer met bouwvergunningen kan de graaf trouwens geen moment wakker liggen. Daar is misschien een tweede Dutroux-tsunami voor nodig.
Hoe kwam ons Leon in aanraking met die mevrouw met de blinddoek en de weegschaal? Dat kwam zo. Een trouwe Belgische lezer:
“tempgt;itempgt;Het was algemeen bekend dat Cafmeyer graag met jongens ging. Hij vond verschillende van deze jongens binnen de voetbalkringen, waar ook Van Volksem actief was. De geaardheid van Van Volksem was ook gekend. Hij droeg altijd een das en een kostuum. Hij was ooit eens veroordeeld omdat hij een overval op zijn eigen bank of verzekeringskantoor had geënsceneerd. Hij woonde zelfs samen met een jongen van arme afkomst. De jongen speelde voetbal. Iedereen wist ervan.
Leon betaalde goed en feestte graag. Maar hij werd uiteindelijk gechanteerd door een van de jongeren. Toen hij weigerde geld te geven is deze naar Leon’s vrouw gestapt. Het zou dus zijn vrouw zijn die de politie heeft verwittigd over die chantage en die alles aan de gang heeft gezet.
Ik geloof nog steeds dat Leon niets te maken heeft met de duistere kanten van de Lippens-affaires. Zijn vrouw en kinderen hebben zeer veel afgezien en werden overal met de vinger gewezen. Ook hijzelf. Leon is echter nog steeds een goede vriend van Lippens, daar deze laatste hem altijd beschermd heeft”.

Een snuifje Dostojevski is nooit weg. Maar de vraag blijft wel wat Leonneke’s passie voor al te jeugdige vruchten teweeg heeft gebracht in het latere leven van de betrokken voetballertjes.
Iets moois kan het niet zijn. Stay tuned.

Klik hier om uw reactie toe te voegen
26 februari 2017
Brieven uit de nor