Terra Vulgaris (018)

woensdag 16 september-2009
In deze tijden vol crisis waarin wij samen met de AOW-ers, gehandicapten, Marco Borsato, WAO-ers, kleuterjuffen en andere onderliggers de schouders eronder moeten zetten om de investeringen van de zakkenvullers in stand te houden, is het misschien leuk om weer eens aandacht te besteden aan Terra Vitalis. Over zakkenvullers gesproken. Gaan we het niet meer hebben over "toezichthouders" als Nederlandsche Bankboy Jan Hovers en professor cq. bijbef Harry van Mens, superschuifelaar en hondendonateur Hans Noomen, It-expert en Moppievriend Mark Burbach, maar over iemand die nog niet in ons witte licht heeft gestaan.
Cees Eijrond. Een meneer die heul vroeger zijn sneetje kuch verdiende onder het afdakkie van een Amsterdamse bloemenstal, maar die al dansend en springend de weg naar de top vond in de Utrechtse horeca. Volgens velen met multifunctional Henk Westbroek voorop konden de methodes waarmee Cees zich een weg baande niet geheel door de beugel van een conform de regels werkende tandensmid of mondhygienist, maar aan al dat commentaar in het zuur had Cees weinig boodschap. Oh, btw, dat dansen en springen komt niet zomaar uit de kroonluchter vallen. Cees is namelijk ook erkend hotemetoot in de dans- en springwereld. Van Springdance tot Rosas. Maar daar hebben we het nog wel over.
Wat voor inbreng heeft zo'n Cees in godesnaam als toezichthouder bij een club die euro's probeert te persen uit Costaricaans groenvoer. Is het zijn achtergrond als bloemenkramer? Zijn kennis op het gebied van zaadjes? Of zijn relatie met prof Van Mens, die Cees als toezichthouder introduceerde? Burbach mag het weten. Cees zelf weet naar eigen zeggen van de interne gang van zaken bij Terra eigenlijk ook klaproos noch paardenbloem. Bij besprekingen is hij zelden of nooit en paperassen krijgt ie niet of nauwelijks. Dus toezicht? Wat nou toezicht? En de investeerders maar denken dat het snor gaat bij Tera Vitalis. Nou dat hebben we gemerkt.
Nog een leuke tot slot. Cees is een goeie gap van Dion Bartels. De bef die zich stelselmatig opwerpt als reddingsboei voor besodemieterde aandeelhouders. Geinig, niet waar? Nee, we gaan in deze serie nog heel wat bloemen buiten zetten. Dus stay tuned.