Op de barricades in Frankrijk (036)

De megalomane 'Jupiter' Macron heeft de herdenking van D-day in Normandië misbruikt voor een afzichtelijk staaltje campagne om zijn hachelijke positie in eigen land op te krikken. Hij bedankte de aanwezige staatshoofden van de 75 jaar geleden deelnemende landen voor hun inspanningen en offers 'voor de bevrijding van Frankrijk'. Alsof ze daarvoor waren gekomen. Dit schandalig gedrag zal hem in eigen land ook hoon opleveren. In een sondage van het rechtse blad Le Figaro bleek maar liefst 61% van de ondervraagden ontstemd over dat Macron Poetin niet had uitgenodigd. Want om de vraag te beantwoorden waarom ze dan wel naar Frankrijk waren gekomen op 6 juni 1944: om te verhinderen dat Berlijn, hoofdstad en zetel van Nazi-Dútslân door de Sovjets (voor de jonge lezertjes: wat nu de Russische Federatie heet) zou worden bevrijd. Daarom moesten die jongens onder zwaar machinegeweervuur het strand opstormen. Omdat het Rode Leger anders heel Duitsland en wellicht ook Nederland had bevrijd. Zo snel rukten de Rode Legers op. In de winter van 1944 ging mijn vader zaliger als 'komend talent voor de SDAP' in het kielzog van Van der Goes van Naters (na de oorlog fractievoorzitter) op bezoek in Sint-Michielsgestel waar (de latere premier) SDAP-leider Willem Drees als gijzelaar in een villa leefde met zijn gezin. Mijn toen 18-jarige vader en de jonkheer zaten aan tafel met het echtpaar aan de welvoorziene dis, terwijl de twee zoons stonden bij het eten. Het was de eerste deuk in mijn vader's geloof in de Sociaal-Democratie. Onder het verorberen van aardappels, vleesch en groente hoorde hij Drees zeggen 'de Russen komen nu wel erg dichtbij. Het wordt tijd dat we met de Duitsers gaan samenwerken'. Een tweede deuk.
Maar we zijn afgedwaald. Hoofdstuk 29 van de Gilets Jaunes vorige week zaterdag stond in het teken van de doden en gewonden die het nu al 6 maanden voortdurende conflict tot nu hebben gekost. De zelfmoorden aan politiezijde laten we buiten beschouwing. De opkomst nam weer toe. 'We hebben nog twee-en-een-half jaar te gaan', grapte een GJ. Dan loopt Macron's mandaat af.
Ook de zondag erop werd gedemonstreerd door de gewonden, met grote foto's van de slachtoffers. Overal in Frankrijk. Het gaat gewoon door, terwijl Emmanuel zichzelf staat te bevredigen voor de internationale camerabrigade.
Het heeft iets tragicomisch, maar het is vooral de walgelijke wereld van schijn en bedrog. (WK)