Onze milde kant (032)

Gotnomdedju, en nog al es een keer gotnonverjuutje. Het leger des heils. Ze hebben het leger des heils. De kaaskoppen. Je houdt het niet voor mogelijk maar zij presteren het. Ze bombarderen je plat en roken je uit. En daarna sturen ze je de rekening voor de bommen. En betuigen hun spijt. Ze hebben geen krijgsmacht om te bombarderen en te doden, ze hebben een leger om goeds mee te verrichten.
Overal elders zou er een orkaan van verontwaardiging opsteken omdat de bewering dat je een krijgsmacht hebt om je opponent het heil te brengen a. te zot is voor woorden, en b. die krijgsmacht in gevaar brengt. Maar achter de Honsbossche zeewering laten ze die doos van Bijleveld praten wat ze wil en duikelt de Telegraaf de piloot van zo’n hels machine op om uit te huilen.
Zij van het oorlogsministerie raapt het dossier van haar voorganger op en is net zo perplex als wij die naar madam moeten kijken. Hij van de luchtmacht wil alleen maar op de rug op de kiek want hij heeft vrouw en kinders en die zouden wel es bij de Jumbo en op de kresj gepest kunnen geraken. Kan het kaziger? En maar lachen om ons van Vlaanderen.
Het ergst is het gesteld met het persvolk. Niet alleen is het nieuwe normaal dat de Telegraaf en vraaggesprekken in de Telegraaf tot in ‘s lands parlement worden geciteerd. Ook moet na ellenlang en oeverloos over elkaar heenbuitelen en om de hete brij draaien de meest uitgekotste advokaat van het land komen uitleggen wat er ‘eigenlijk’ aan de hand is.
Liebeth Zegveld, vrouw en -da’s nog slimmer- verdediger van al wat naast de po piest in Nederland, van standrechtelijk gefusilleerde Zuidmolukkers tot de slachtoffers van de volgende gifbelt, moet het pienterste volk op aarde dat altijd met die te korte dinges van ze omhoog anderen staat de broek aan te meten langzaam en in verschillende volzinnen bijpraten over dat het toch echt het Nederlands recht is waaronder die pief in de Telegraaf zijn goeie werk doet en dat de Nederlandse staat als werkgever van die lul dus opdraait voor de gevolgen van het leger des heils.
Godnomdedju, wat is de wereld een plek vol onrechtvaardigheid, al was het alleen al omdat zo’n mens als Kees Koning wel aan hartfalen bezwijkt, maar vergeetmenieten als Bijleveld en dat kind van Hennis -na haar afgang niet bij de parkeerwacht of op een aalmoes in de wijkopvang beland maar hoge VNer in Irak- nog veel te lang ons plezier aan de beeldbuis gaan vergallen.
Kees, we missen U, met uw hamer tussen de Starfighters… (gvd)