Onze milde kant (019)

Het kon niet uitblijven, we konden er op wachten: de bevriende staatshoofden zijn terug. In de Nederlandse rechtspraak. Tachtig jaar nadat een burger werd veroordeeld wegens het beledigen van A.H. te Berlijn, staat iemand terecht wegens het krenken van de president van Turkije.
Het gaat om een 64-jarige man uit Sittard. Hij heeft enige tijd geleden alweer een paar keer een email gestuurd aan de ambassade van Turkije in Den Haag. Daarin noemde hij R. E. te Istanbul een ‘zwijn’ en ‘Hitler’.
Over het motief van de man in kwestie geen woord in het persbericht. Misschien is zijn oom of broer afgezet als rechter of ontslagen als docent of de gevangenis ingegooid als journalist, na de zogenaamde coup tegen R. E. in de zomer van 2016? Wie zal het zeggen? Nederlanders van Turkse komaf worden immers alleen als Turkse Nederlanders afgeschilderd wanneer hun afkomst niet ter zake doet?
De man heeft natuurlijk groot gelijk: R. E. te Istanbul ziet er uit als een varken. En hij droomt evenals zijn illustere voorganger in Berlijn van de complete, maar dan ook complete ondergang.
Maar de man heeft gewoon domme pech. Want belediging van het staatshoofd verdwijnt binnenkort uit het Nederlands strafrecht. Van welk staatshoofd dan ook, inclusief ons eigen. Majesteitsschennis wordt dan iets dat bij de vorige eeuw hoorde.
Zijn wij wel benieuwd naar wat daar voor in de plaats gaat komen. Want je denkt toch niet dat het establishment en het meekrabbelend journaille het nu echt helemaal OK vinden wanneer we Macron een koe –‘vache’in het fransoos- of Trump een Hitler met een engels accent gaan noemen? Alleen de bedreigers van de status quo, zoals Maduro, Kim il Jung en die jongen in Ethiopië die mag je door het slijk halen. En desnoods gewoon afzetten... (gvd)