Onze milde kant (006)

Halbe Zijlstra dood, Ruud Lubbers dood, Sven Kramer dood. Wat kunnen, om met de fiefe olijkerd Dries van Agt te spreken, de jongelui in het vaderland nog meer verwachten? Voor de tegelijkertijd alomtegenwoordige en toch galmend afwezige media van de hoofdstroom komen de rampen als geroepen. Welk kanaal of tabloid men ook opent, naar de pakkende ontknoping van de politieke crisis in Duitsland zal men vergeefs zoeken. En ook voor het toch voor de hand liggende verhaal over de verknupping van Lubbers met Hollandia-Kloos moet je helemaal naar KM.
Echt dood ging trouwens Pechtold, het prijsdier van Deu66, het pedantste mannetje sinds Bolkestein in de mannetjesmakerij die polletiek heet. Euthanasiasme denk je dan in zijn geval? Nee hoor, hij liep keurig in de valbijl die hij met zijn polletieke neefjes van de VVD heeft opgericht: de moderne Russenangst. Pechtold bestond het om Zijlstra nog de liberale hemel in te prijzen, ook nadat de minkukel op een klinkklare leugen was betrapt. ‘Russen zullen nooit toegeven dat ze verkeerd zaten’, glibberlachte Pechtold.
Het hollands journaille had de racistische opmerking niet gehoord maar oplettende Russen in den lande, toch al alert op alles dat MH17, Deu66 of Ollongren heet, togen naar het dichtstbijzijnde politiebureau om aangifte te doen. Ook in Moskou bleef de russofobie van de hollandse polletiek natuurlijk niet onopgemerkt. Daar is men niet zo van het aangeven. Onze ambassade kreeg een envelopje. Zat geen geld in deze keer, maar een poedertje. Poedertje? Die stuff die al driehonderd keer besteld geworden is? En zo kwam alles weer bij elkaar. Zoals het hoort in de polletiek... (gvd)