SGS (003)

dinsdag 1 februari-2005
Nog effe iets over die zoon van Kofi Annan, Kojo. Een paar dagen geleden meldde de Sunday Times dat hij zou hebben bekend betrokken te zijn geweest bij een wat schimmige oliedeal tussen Saddammeke’s Irak en Marokko in 2001. Mogelijk in het kader van het olie-voor-voedselprogramma dat ooit door de VN in elkaar werd gehangen ten behoeve van de nooddruftigen in de Irakese samenleving. Omdat die Saddam noch op zijn achter- noch op zijn voorhoofd was gevallen werd besloten dat er toezicht moest komen op het nette verloop van dat hulpprogramma. Daartoe werd de Zwitserse firma Cotecna in de ringgetrokken. En wie werkte daar? Juist. Kojo. Daarmee was in wezen de basis gelegd voor de narigheid die zich nu rond de zoon van de ouwe Kofi afspeelt.

Er hing rond Cotecna en haar moedermaatschappij Société Générale de Surveillance (SGS) namelijk al een geur van corruptie voordat de Saddam-shit kwam bovendrijven. Zo hadden de beide ondernemingen begin jaren negentig al een vrolijk bedragje smeergeld betaald aan de vroegere Pakistaanse president Benazir Bhutto en aanverwanten. Een decennium later zou SGS opnieuw een rondje smeerkuil hebben gemaakt en de Franse directeur-generaal van de EU-afdeling Landbouw hebben gestiekt.*

Geen wonder dus dat de integriteit van Kojo ook tussen de klapdeuren raakte. Al dan niet terecht. Zeker is wel dat Amerikaanse scherpslijpers zowel in de annalen van Cotecna als die van de Marokkaans-Irakese deal driftig zullen zoeken naar een stok om niet alleen Kojo te kunnen slaan maar ook en vooral zijn vader. Want die laatste ligt niet zo lekker bij de Caligula van het Witte Huis. U zult er zeker nog van horen.

* Zie deel 1 en 2, respectievelijk op 19/8/2003 en 28/3/2004 (kijk helemaal onderaan dit bestand voor verwijzingen)